مشاعره با حرف گ

~ĤaŊaŊeĤ~ · 28/12/21

گفتم ز مهر ورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوب رویان این کار کمتر آید

moh@mad · 30/12/21

حنانه سادات هاشمی گفت:
گفتم ز مهر ورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوب رویان این کار کمتر آید

گر همه در سنگ بود آتش جدایی دید و سوخت
وقت آن‌کس خوش که از مرکز جدا گردید و سوخت

دی من و دلدار ربط آب وگوهر داشتیم
این زمان باید ز قاصد نام او پرسید و سوخت

خاک عاشق جامهٔ احرام صد دردسر است
برهمن زین داغ صندل برجبین مالید و سوخت

ازتب و تاب سپند این بساط آگه نی‌ام
اینقدر دانم که در یاد کسی نالید و سوخت

Sh@bnam · 30/12/21

گفتم از دل برود چون ز مقابل برود
غافل از اينکه چو رفت از پی او دل برود
اصفهانی

گفتم که خطا کردی و تدبير نه اين بود
گفتا چه توان کرد که تقدير چنين بود
حافظ

گفته بودم چو بيايی غم دل با تو بگويم
چه بگويم که غم از دل برود چون تو بيايی
سعدی

moh@mad · 30/12/21

Sh@bnam گفت:
گفتم از دل برود چون ز مقابل برود
غافل از اينکه چو رفت از پی او دل برود
اصفهانی

گفتم که خطا کردی و تدبير نه اين بود
گفتا چه توان کرد که تقدير چنين بود
حافظ

گفته بودم چو بيايی غم دل با تو بگويم
چه بگويم که غم از دل برود چون تو بيايی
سعدی

گر بفریب می‌کشی ور بعتاب می‌کشی
دل به تو می‌کشد مر از آنکه لطیف و دلکشی

آب حیات می‌برد لعل لـ*ـب چو آتشت
و آب نبات می‌چکد زان لـ*ـب لعل آتشی

حاصل من ز خط تو نیست به جز سیه رخی
پایهٔ من ز زلف تو نیست به جز مشوشی

Sh@bnam · 30/12/21

moh@mad گفت:
گر بفریب می‌کشی ور بعتاب می‌کشی
دل به تو می‌کشد مر از آنکه لطیف و دلکشی

آب حیات می‌برد لعل لـ*ـب چو آتشت
و آب نبات می‌چکد زان لـ*ـب لعل آتشی

حاصل من ز خط تو نیست به جز سیه رخی
پایهٔ من ز زلف تو نیست به جز مشوشی

گفتم دل و دین بر سر کارت کردم
هر چیز که داشتم نثارت کردم
گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی
آن من بودم که بی قرارت کردم

moh@mad · 30/12/21

Sh@bnam گفت:
گفتم دل و دین بر سر کارت کردم
هر چیز که داشتم نثارت کردم
گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی
آن من بودم که بی قرارت کردم

گر دلم روز وداع از پی محمل می‌شد
تو مپندار که آن دلبرم از دل می‌شد

هیچ منزل نشود قافله از آب جدا
زانکه پیش از همه سیلاب بمنزل می‌شد

Sh@bnam · 30/12/21

moh@mad گفت:
گر دلم روز وداع از پی محمل می‌شد
تو مپندار که آن دلبرم از دل می‌شد

هیچ منزل نشود قافله از آب جدا
زانکه پیش از همه سیلاب بمنزل می‌شد

گفتم چشمم،
گفت که جیهون کنمش
گفتم جگرم،
گفت پر از خون کنمش
گفتم که دلم،
گفت چه داری در دل
گفتم غم تو،
گفت که افزون کنمش:)

Saba hosseinzadeh · 30/12/21

گر نمي کوشي به درمانم به آزارم مکوش
مرهم دل نيستي، بر سينه پيکاني چرا؟

Sh@bnam · 30/12/21

گله ای کردم و از یک گله بیگانه شدی
آشنایا گله دارم ز تو چندان که مپرس
گوهر عشق که دریا همه ساحل بنمود
آخرم داد چنان تخته به طوفان که مپرس

moh@mad · 1/1/22

Sh@bnam گفت:
گله ای کردم و از یک گله بیگانه شدی
آشنایا گله دارم ز تو چندان که مپرس
گوهر عشق که دریا همه ساحل بنمود
آخرم داد چنان تخته به طوفان که مپرس

گر به صد منزل فراق افتد میان ما و دوست
همچنانش در میان جان شیرین منزل است

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

همراه رمان ۹۸

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین