خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
وقف جایز
وقف جایز یعنی وقف بر روی کلمه ای که با کلمات ما قبل و ما بعد خود ارتباط معنوی داشته و ارتباط لفظی و عدم آن هر دو جایز و یکسان است.یعنی وقف و وصل هر دو اولی بوده و امتیازی نسبت به هم ندارند.علامت وقف جایز حرف ( ج ) می باشد.





مثال :

و اذ نجیناکم من ءال فرعون یسومونکم سوءالعذاب * یذبحون ابنائکم و یسحیون نسائکم ….

و زمانی که نجات دادیم شما را از آل فرعون که روا می داشتند بر شما شکنجه ای زشت را * می کشتند به سختی پسران شما را و زنده نگه می داشتند زنان شما را.

توضیح :

ترکیب اول : وقف روی کلمه عذاب جایز است.به این دلیل که جمله یذبحون احتمالاً مستأنفه بوده و محلی از اعراب ندارد و یا جواب از سؤال مقدّر است که چه روا می داشتند فرعونیان بر شما ؟ که در هر دو حالت مذکور وقف اولی می باشد.

ترکیب دوم : وصل کلمه عذاب به جمله بعد جایز است به دلیل که جمیل یذبحون احتمالاً در محل نصب و بر حالیت از فاعل یسومونکم قرار دارد یعنی جمله یذبحون حال و ذوالحال آن ضمیر یسومونکم است که طبق این ترکیب وصل عذاب به سبب حالیه بودن اولی می باشد.


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
وقف سنّت

بنابر اقوال مختلف که سند متّصله ای ندارند پیامبر گرامی اسلام به هنگام قرائت قرآن کریم در مواقف و مواضعی وقف نموده اند که به وقف سنت معروف می باشد.

البته در این مواضع هفده گانه اختلاف نظر وجود دارد.





و نیز این توضیح لازم است که وقفهای پیامبر اکرم در هر حال یکی از وقفهای هفت گانه ( حسن – صالح – تام – جایز – کافی – لازم – معانقه ) خواهد بود.



۱سوره بقره آیه ۱۴۸فاستبقوا الخیرات
۲سوره آل عمران آیه ۹۵قل صدق الله
۳سوره مائده آیه ۴۸فاستبقوا الخیرات
۴سوره مائده آیه ۱۱۶مایکون لی ان اقول ما لیس لی بحق
۵سوره یوسف آیه ۱۰۸قل هذه سبیلی ادعوا الی الله
۶سوره رعد آیه ۱۷کذلک یضرب الله الامثال
۷سوره نحل آیه ۵والانعام خلقها
۸سوره نحل آیه ۱۰۳انما یعلمه بشر
۹سوره سجده آیه ۱۸افمن کان مؤمناً کمن کان فاسقاً
۱۰سوره نازعات آیه ۲۳فحشر
۱۱سوره قدر آیه ۳لیله القدر خیر من الف شهر
۱۲سوره قدر آیه ۴من کل امر
۱۳سوره یونس آیه ۲ان انذر الناس
۱۴سوره یونس آیه ۶۵لا یحزنک قولهم
۱۵سوره لقمان آیه ۱۳یا بنی لا تشرک بالله
۱۶سوره غافر آیه ۴۳هم اصحاب النار
۱۷سوره نصر آیه ۳فسبح بحمد ربک واستغفره


وقوف هفدهگانه مذکور به وقف منزل ( نازل شده ) جبرئیل و اتباع نیز نعروف است.

تبصره :

در باب وقف سنت اختلاف نظر وجود دارد و بعضی از علما و اساتید مواقف دیگری را ذکر نموده اند که عبارتند از :



۱لم قیل للذین ظلموا ذوقوا عذاب الخلدیونس ۵۲
۲فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنه و ابتغاء تأویلهآل عمران ۷
۳و ما تفعلوا من خیر یعلمه اللهبقره ۱۹۷
۴و الموتی یبعثهم الله ثم الیه ترجعونانعام ۳۶
۵الله اعلم حیث یجعل رسالتهانعام ۱۲۴
۶لا یجلیها لوقتها ال هواعراف ۱۸۷
۷و ما یذکر الا اولوالالبابآل عمران ۷
۸و لا خوف علیهم و ال هم یحزنونبقره ۲۷۴
۹ما لک من الله من ولی و لا نصیربقره ۱۲۰
۱۰فاذا هم من الاجداث الی ربهم ینسلونیس ۵۱


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
وقف صالح
وقف صالح یعنی وقف بر روی کلمه ای که با کلمات ما قبل و ما بعد خود ارتباط معنوی داشته و ارتباط لفظی ( نحوی ) نیز ترجیحاً دارد.یعنی وصل به وجه اقوی،اولی و وقف به وجه ضعیف اولی می باشد.علامت وقف صالح ( صلی ) به وجه اقوی در وصل و علامت ( قلی ) در وقف به وجه ضعیف می باشد.

وجه اشتراک وقف صالح و حسن در وجود ارتباط معنوی بین آیات و وجه افتراق آنها وجود ارتباط ترجیحی لفظی در وقف صالح است.در صورتی که در وقف حسن ارتباط لفظی و ترجیحاً وجود ندارد.

مثال :

( ….وقلنا اهبطوا * بعضکم لبعض عدوٍّ و لکم فی الارض مستقر و متاع الی حین )

و گفتیم فرود آیید * گروهی از شما دشمن گروهی و شما راست در زمین آرامشگاهی و بهره ای تا زمانی.

توضیح :

وقف بر روی کلمه اهبطوا به وجه ضعیف اولی می باشد و دلیل آن است که جمله بعضکم لبعض عدو مبتدا و خبر است و دو وجه دارد که وجه قوی آن در محل نصب حالیت از ( واو اهبطوا ) قرار گرفتن جمله بعضکم است.یعنی گفتیم فرود آیید در خالی که برخی از شما دشمن بعضی دیگر هستید.

وجه ضعف آن مستأنفه بودن جمله بعضکم است که طبق آن وقف بر اهبطوا و وصل بر آن هر دو جایز است.


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
وقف مجوّز لوجه
نوعی از وقف که بنا بر علتی عارض و موجه شده است.اگر چه وصل عبارت و آیات مذکور جایز هم می باشد این وقف مترادف با وقف کافی است.

مثال :

واعبدوا الله و لا تشرکوا به شیئاً و بالوالدین احساناً و بذالقربی ….

و پرستش کنید خدا را و برای او چیزی را همتا قرار ندهید و به والدین خود نیکی کنید و به نزدیکان …..

( سوره نساء آیه ۳۶ )

توضیح :

عبادت و پرستش خدا حکمی قاطع و امری ثابت است و وقف بر کلمه (شیئاً) از لحاظ لفظ و معنا کامل کافی می باشد ولی اگر حرف واو بعد از شیئاً را عاطفه فرض نماییم وصل عبارت اول به دوم اولی خواهد شد به لحاظ عاطفه بودن کلام و تسلسل در بیان حکمی کلی.

و از طرفی می توان واو بعد از کلمه شیئاً را استیناف فرض نمود تا وقف در شیئاً مقبولیت داشته باشد.در هر دو حالت تعارضی در وقف و وصل عارض خواهد شد ولی با نگرش به سیاق آیات و بیان احکام کلی از جانب خداوند، وصل ، نیکو وجایز خواهد بود.


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
وقف مرخّص ضروری
این وقف عبارت است از آنکه در وقف و ابتدا عبارت یا آیه دوم از لحاظ لفظ و معنا نیازمند به ماقبل خود باشد.ولی به جهت طول آیات و یا ضعف نفس قاری یا حافظ مجوز وقف بر انتهای عبارت اول داده شده است.


در این نوع وقف نیاز به ابتدا از کلام قبل نیست اگر چه این امر خالی از اشکال هم نمی باشد.

مثال :

یا ایها الناس ان کنتم فی ریب من البعث فانا خلقناکم من تراب ثم من نطفته ثم من علقه ثم من مضغه مخلقه و غیر مخلقه لنبین لهم و …. ( سوره حج آیه ۵)

ای گروه مردم اگر در رستاخیز در شک بودید قطعاض ما شما را از خاک خلق نمودیم و سپس از چکّه آبی سپس از خونی بسته و پس از آن از پاره گوشتی جویده ، تمام آفریده و تا آفریده تا بیان کنیم بر شما ….

توضیح :

در آیه مذکور مرحل خلقتی انسان به ترتیب تقدم بیان گردیده است.از لحاظ نحوی وصل کلام با حروف عاطفه (ثم) ضروری می نماید ولی به جهت طولانی بودن آیه مجوز وقف در هر یک از مراحل خلقتی موجه است و نیازی به ابتدا از قبل نیست و کلمات (بعث)،(تراب)،(نطفه)،(علقه) هر کدام می تواند محل وقف قرار گرفته و ابتدا به حرف (ثم) بعد از آن شود.


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
وقف مطلق
وقف مطلق عبارت از آن است که دو آیه یا عبارت از لحاظ لفظ و معنا در شرایطی باشند که وقف به عبارت اول و ابتدا به عبارت بعد هر دو نیکو و پسندیده بوده و وصل دو آیه نیز بلامانع و موجه باشد.به عبارت دیگر وقف مطلق می تواند شاخه ای از وقف تام باشد.

مثال :

الله لا اله الا هو الحی القیوم * نزل علیک من الکتاب بالحق .

سوره آل عمران آیه ۲

خداوند که نیست خدایی به جز او زنده و استوار است * ای پیامبر این کتاب به حق بر تو فرو فرستاده شد.

توضیح :

آیه اول از سوره مبارکه آل عمران ذکر صفتی برای ذات الهی است و از نظر لفظ کامل و از نظر معنا هم می تواند مستقل باشد و اگر وصلی صورت نگیرد به تنهایی افاده معنا می نماید و شنونده منتظر آیه یا کلامی دیگر برای تکمیل و فهم کلام شنیده شده نیست.

ابتدا به آیه دوم از سوره آل عمران نیز که در خصوص نزول کتاب آسمانی بر پیامبر است.به تنهایی نوعی استدلال و خبر را به همراه دارد و از نظر لفظ و معنا کامل است. با بررسی محتوایی آیات مشهود است که وصل دو آیه به هم از نظر نحوی و معنایی هم پسندیده و نیکو می باشد و هیچ خللی در کلیت کلام وارد نمی کند.


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
وقف معانقه یا مراقبه

وقف معانقه یا مراقبه یعنی در آیه ای دو نزدیک هم باشند.با شرایط وقفی یکسان که در صورت وقف بر یکی بر دیگری نمی توان وقف نمود.

* معانقه یعنی دست به گردن هم شدن و مراقبه یعنی نگهداری و محافظت.ابوالفضل عبدالرحمن بن احمد عجلی این علامت را وضع نموده که نشانه آن سه نقطه در کنار هم می باشد.او آن را از نقطه های نون و قاف کلمه معانقه اخذ کرده است و در هیجده و به روایتی بیست و شش موضع قرآن کریم نیز قرار داده است.



مثال :

ذلک الکتاب لا ریب ^ فیه ^ هدی للمتقین.

این است کتاب بدون هیچ شکی در آن راهنمای پرهیزکاران است.

توضیح :

وقف بر روی کلمات ریب و فیه هر دو مجاز است با این شرط که در صورت وقف بر یکی دیگر مجاز به وقف بر کلمه دیگر نمی باشیم و بایستی آن را به وصل بخوانیم. حال به مواضع وقف معانقعه توجه بفرمایید.



۱سوره بقرهآیه ۲مراقبه
۲سوره بقرهآیه ۲۶مراقبه
۳سوره بقرهآیه ۱۹۵مراقبه
۴سوره بقرهآیه ۲۸۲مراقبه
۵سوره آل عمران (ع)آیه ۷مراقبه
۶سوره آل عمران (ع)آیه ۳۰مراقبه
۷سوره آل عمران (ع)آیه ۱۷۱ و ۱۷۲مراقبه
۸سوره مائدهآیه ۲۶مراقبه
۹سوره مائدهآیه ۳۱ و ۳۲مراقبه
۱۰سوره مائدهآیه ۴۱مراقبه
۱۱سوره اعرافآیه ۹۱ و ۹۲مراقبه
۱۲سوره اعرافآیه ۱۷۲مراقبه
۱۳سوره اعرافآیه ۱۸۸مراقبه
۱۴سوره توبهآیه ۱۰۱مراقبه
۱۵سوره هود (ع)آیه ۴۹مراقبه
۱۶سوره ابراهیم (ع)آیه ۹مراقبه
۱۷سوره فرقانآیه ۳۲مراقبه
۱۸سوره شعراءآیه ۲۰۸ و ۲۰۹مراقبه
۱۹سوره قصصآیه ۳۵مراقبه
۲۰سوره احزابآیه ۱۳مراقبه
۲۱سوره احزابآیه ۳۲مراقبه
۲۲سوره احزابآیه ۶۰ و ۶۱مراقبه
۲۳سوره صآیه ۵۴ و ۵۵مراقبه
۲۴سوره محمد (ص)آیه ۴مراقبه
۲۵سوره فتحآیه ۲۹مراقبه
۲۶سوره انشقاقآیه ۱۴ و ۱۵مراقبه


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
نقد و بررسی نظریه های چهارگانه در باب وقف و ابتدا
قرآن کریم کتابی است که در نهایت فصاحت و بلاغت ادبی نازل گردیده،چه بسا که وقف بر روی یک کلمه معانی وسیعی را در بر داشته و شنونده را به تفکر و تدبر وا دارد.اینکه ما بخواهیم صرفا نظرات نحویون و قوانین صرف و نحوی را در قرائت خود به کار گیریم نقاط ضعف و قوتی را در بر دارد چرا که با عنایت به این قوانین تمامی موارد صرف و نحوی که در الفاظ و ترکیب آیات رعایت شده و غالباً در لفظ خلاصه می شود.با نگرش صرف و نحوی در وقف و ابتدا معانی آیات و مقصود کلام دچار نقصان خواهد شد.فصاحت و بلاغت آیات ایجاب می نماید که در پاره ای موارد قوانین نحو شکسته شود تا مراد و مقصود حاصل گردد.



مثال :

آیه شریفه ویل للمطففین ارتباط شدید لفظی و معنوی به آیه بعدی الذین هم فی صلاتهم ساهون دارد و بایستی به وصل خوانده شود.ولی اگر قاری مسلط به فصاحت و بلاغت باشد،مجاز به وقف بر مصلین است.چرا که با خواندن این آیه وای بر نمازگزاران تمامی مخاطبین متعجب می شوند که چرا نمازگزاران مورد عتاب واقع شده اند و این سخن مضطربشان می کند تا زمانی که آیه بعد قرائت شود یعنی کسانی که سستی در نماز می کنند و این وقف خود نوعی فصاحت و بلاغت و شیوایی سخن را در بردارد که در صورت رعایت قوانین نحوی تأثیر آن کم رنگ خواهد شد و بسیاری آیات دیگر که نیاز به بحث و شرح و تفصیل دارند.

پس با توجه به مطالب ذکر شده و بررسی نظرات چهارگانه به راحتی در می یابیم که سه نظر اول به طور کل مردود است و اینکه آنان برای اثبات عقیده خود احادیث و روایاتی را نقل می کنند،جای بحث و سخن دارند که در این جا با سه دلیل نظرات آنان را مورد نقد قرار می دهیم.

دلیل اول

احادیث در شیعه و سنی تابع شرایط و قوانینی است که طبق آن صحت و کذب و شدت و ضعف یک حدیث مورد بررسی قرار می گیرد.به عنوان مثال : یک حدیث برای مقبولیت باید متواتر باشد نه خبر واحد و یا دارای سندی باشد که حدیث را به امام معصوم و در نهایت به رسول گرامی مربوط سازد و شخص محدث و راوی،عادل و صالح باشند که در این صورت حدیث وی قابل ثبول و مورد اطمینان واقع می گردد.

با در نظر گرفتن موراد فوق حدیث (ترمذی،ابو داوود،دانی و علاء بصری) دارای ضعف بوده و شرایط یک حدیث صحیح و قوی را ندارند.

دلیل دوم وسوم

اگر حدیث اشخاص مذکور را بپذیریم که از قول ام سلمه روایت نموده اند که پیامبر اکرم بر آخر آیات وقف می نمود و برای مثال سوره توحید را با هفت وقف خوانده اند.این امر دلیل بر مردود شمردن وصل آیات به هم از طزف پیامبر نبوده و ثانیاً وقف بر آخر آیات از طرف رسول اکرم به جهت نشان دادن ابتدا و انتهای آیات بوده تا در شماره آیات اشتباه نشود و دلایلی نیز در دست است که پیامبر گرامی همان آیات را به وصل هم قرائت فرموده اند.

با دلایل ارائه شده نتیجه می گیریم که صرف ارتباط لفظی و نحوی و وجود چند حدیث باعث نمی شود که ما از معانی عمیق قرآن دور شده و خود را محدود و مقید به الفاظ نماییم،بلکه همانطور که در ابتدای بحث وقف و ابتدا آمد،قرآن کتاب تدبر و تفکر و دریای علم است و باید با دید و بینشی نافذ و خالق به آیات نگریست و هر جا که معنی و مفهوم ایجاب می کند وقف نمود.به همین سبب نظریه چهارم به دلیل وسعت در عمل و محدود نبودن،عقیده ای مطلوب و مقبول است.


وقف و ابتدا

 

ℳelissa

مدير بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
26/7/18
ارسال ها
1,087
امتیاز واکنش
20,429
امتیاز
368
محل سکونت
به تو چه من از کجام
زمان حضور
15 روز 17 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
نظر علما در باب وقف بر آخر آیات
قرآن کریم بنا بر قول مشهور دارای ۶۲۳۶ آیه می باشد که هر آیه با شماره خاص خود مشخص گردیده است.در طی قرون و اعصار اساتید و صاحب نظران بسیاری در باب چگونگی وقف بر اخر آیات سخن رانده و ارئه طریق نموده اند که در این قسمت به ذکر هر کدام به صورت جداگانه می پردازیم :





نظریه اول :

پیروان این نظریه معتقدند بر آخر آیات مطلق بوده و ضروری است.همچنین ابتدا به آیه بعد هم مطلق است.اگر چه بین دو آیه ارتباط شدید لفظی و معنوی وجود داشته باشد و بالعکس.

آنان معتقدند حتی اگر وقف یا ابتدا باعث توخم و فساد معنی هم شود مانعی ندارد و در توجیه نظریه خود اشاره به احادیث و روایاتی می کنند که بر اساس آن رسول اکرم در آخر آیات وقف می فرمودند.

مثال :

نوع اول : وقف بر آخر آیاتی که ارتباط لفظی مطلق به آیه دوم نداشته و ابتدا به اول آیه بعد. (تا حدی مقبول است).

مثال :

قل هو الله احد وقف شده و بر کلمه الله الصمد ابتدا شود.

نوع دوم : وقف بر آخر آیاتی که ارتباطی لفظی و معنوی به آیه دوم داشته و ابتدا به آیه بعد. (از نظر نحوی مقبوح است).

مثال :

سوره مطففین بر کلمه انهم مبعوثون وقف شده و بر کلمه لیوم عظیم ابتدا شود.

نوع سوم : وقف برآخر آیاتی که موجب توهم و فساد در معنی شده ولی ابتدا به کلمه بعد بالاثر باشد. (از نظر نحوی مقبوح است).

سوره ماعون بر کلمه ویل للمصلین وقف شده و به کلمه الذین هم … ابتدا گردد.

نوع چهارم : وقف بر انتهای آیاتی که مورد نحوی نداشته ولی ابتدا به کلمه و آیه بعد موجب توهم و فساد در معنی می گردد.

سوره صافات بر کلمه ….من افکهم لیقولون وقف شده و بر کلمه ولدالله ابتدا گردد. (قبیح است).

نظریه دوم

پیروان این نظریه معتقدند وقف بر آخر آیات مطلق نبوده و جایز است یعنی قاری در وقف بر آخر آیات و ابتدا به اول آیات بعد مجاز می باشد با این شرط که حدالامکان سنت پیامبر را نیز رعایت نماید.بر اساس این نظریه چهار حالت حاصل می شود :

مثال :

حالت اول

وقف بر آخر آیاتی که ارتباط لفظی مطلق به آیه بعد نداشته و ابتدا به اول آیه ما بعد خود.

سوره اخلاص برکلمه قل هو الله احد وقف شود و بر کلمه الله الصمد ابتدا گردد.

حالت دوم

وقف بر آخر آیاتی که ارتباط لفظی و معنوی به آیه بعد خود داشته و ابتدا از خودش و وصل به آیه بعد.

سوره مطففین بر کلمه …انهم مبعوثن وقف شده مجدداً به اول همین آیه ابتدا و به آیه بعد یعنی لیوم عظیم وصل شود.

حالت سوم

به وصل خواندن آخر آیاتی که وقف بر آن موجب توهم و فساد در معنی شود در حالی که ابتدا به آیه بعد بلااشکال است.

سوره ماعون عبارت ویل للمصلین وصل به آیه بعد الذین هم … گردد.

حالت چهارم

به وصل خواندن دو آیه که وقف بر اولی صحیح ولی ابتدا به آیه بعدی موجب توهم و فساد در معنی شود.

سوره صافات عبارت …من افکهم لیقولون وصل به آیه بعد ولدالله گردد.

نظریه سوم

پیروان این نظریه معتقدند وقف بر آخر آیات بایستی به صورت سکت باشد بدون قطع نفس بنابر جواز مطلق.یعنی برای تبیین و بیان کلماتی که در آخر آیات واقع شده اند و اینکه شنونده،از این حالت (سکت) متوجه انتهای آیه و شروع آیه بعد گردد.

نکته :

سند این نظریه به ابوعمرودانی در کتاب المکتفی فی الوقف و الابتدا می رسد.این نظریه مردود بوده و نامعقول است و به عبارتی می توان گفت پیروان این عقیده از لفظ سکت و وقف که در صدر اسلام به یک معنی به کار برده می شده تعبیر غلطی نموده و واژه سکت را با معنی عصر خود منطبق نموده اند.

نظریه چهارم

پیروان این نظریه معتقدند وقف بر آخر آیات حکم وقف بر کلمات و عبارات غیر از انتهای آیات را دارند.به تعبیر دیگر همانطور که با توجه به قواعد صرف و نحوی و ارتباط لفظی و معنوی در کلمات و عبارات وسط آیات وقف می گردد،انتهای آیات نیز همین حکم را پیدا می نماید و لا غیر و به همین دلیل است که در انتهای آیات علائم مختلفه وقف را قرار داده اند.

مثال :

کلمه مبین در آیه ۱۱ سوره لقمان انتهای آیه بوده و ارتباطی با آیه ۱۲ همان سوره ندارد چرا که آیه ۱۱ نتیجه گیری از آیات قبل خود و آیه ۱۲ موضوع و بحث جدیدی است درباره حضرت لقمان علیه السلام.

….بل الظالمون فی ضلال مبین (۱۱) ولقد ءاتینا لقمان ….

پس در نتیجه کلمه مبین وقف مطلق است.کلمه لیقولون در آیه ۱۵۱ سوره صافات انتهای آیه بوده و ارتباط شدید معنوی به آیه ۱۵۲ همان سوره دارد و در صورت وقف و ابتدا به آیه بعد فساد در معنی ایجاد می شود.

الا انهم من افکهم لیقولون (۱۵۱) ولد الله و انهم لکاذبون(۱۵۲).

پس نتیجه وقف در کلمه لیقولون قبیح است و وصل آن اولی می باشد.کلمه ولد در آیه ۱۷۱ سوره نساء وسط آیه بوده و در صورت وصل به ادامه همین آیه موجب فساد در معنی خواهد بود.

انما الله اله واحد سبحانه ان یکون له ولد له ما فی السماوات و الارض ….(۱۷۱)

پس در نتیجه کلمه ولد حکم وقف لازم و مطلق را دارد.

نکته مهم

از عمده علمای این نظریه می توان ابی عبدالله محمد بن طیفور سجاوندی،شیخ ابی محمد حسین بن علی بن سعید عمانی،شیخ زکریای انصاری،شیخ جلیل احمد بن عبدالکریم اشمونی را نام برد.


وقف و ابتدا

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا