مشاعره با اشعار شهریار

Maryam.alef · 16/10/20

F_B_T گفت:
تا که نامی شدم از نام نبردم سودی
گر نمردم منو این گوشه ی گم نامی ها

اِی غُنچِه خَندان چرا خون دَر دِلِ ما می‌کُنی؟!

خاری به خود می‌بندی و مارا ز خود باز می‌کُنی

*KhatKhati* · 16/10/20

Maryam.alef گفت:
اِی غُنچِه خَندان چرا خون دَر دِلِ ما می‌کُنی؟!

خاری به خود می‌بندی و مارا ز خود باز می‌کُنی

یار قند غزلش بر لـ*ـب و آب آینه گون
طوطی جانم از آن پسته شکرخا باشد

moh@mad · 17/10/20

*KhatKhati* گفت:
یار قند غزلش بر لـ*ـب و آب آینه گون
طوطی جانم از آن پسته شکرخا باشد

دوش در خواب من آن لاله عذار آمده بود
شاهد عشق و شبابم به کنار آمده بود
در کهن گلشن طوفانزده خاطر من
چمن پرسمن تازه بهار آمده بود

niloofar.H · 17/10/20

moh@mad گفت:
دوش در خواب من آن لاله عذار آمده بود
شاهد عشق و شبابم به کنار آمده بود
در کهن گلشن طوفانزده خاطر من
چمن پرسمن تازه بهار آمده بود

در دکان همه باده فروشان تخته است
آن که باز است همیشه در میخانه تست

ronak.a · 17/10/20

niloofar.H گفت:
در دکان همه باده فروشان تخته است
آن که باز است همیشه در میخانه تست

تــا بــهـار اسـت دری از قـفـس مـن نـگـشـایـد
وقـتـی ایـن در بگشاید که گلی نیست به گلزار

*KhatKhati* · 18/10/20

ronak.a گفت:
تــا بــهـار اسـت دری از قـفـس مـن نـگـشـایـد
وقـتـی ایـن در بگشاید که گلی نیست به گلزار

روز روشن به خود از عشق تو کردم چو شب تار
به امیدی که تو هم شمع شب تار من آیی

فاطمه باقری · 18/10/20

یارب چها به سـ*ـینه این خاکدان در است
کس نیست واقف این همه راز نهفته را

*KhatKhati* · 18/10/20

F_B_T گفت:
یارب چها به سـ*ـینه این خاکدان در است
کس نیست واقف این همه راز نهفته را

آخر چه گلابی است به از اشک من ای گل
دیگی نه در این بادیه پرجوشتر از من

فاطمه باقری · 18/10/20

نوش داروعی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا

moh@mad · 21/10/20

F_B_T گفت:
نوش داروعی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا

ای غنچه خندان چرا خون در دل ما میکنی
خاری به خود می بندی و ما را ز سر وا میکنی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی