مشاعره با حرف ش

moh@mad · چهارشنبه در 15:48

-FãTéMęH- گفت:
شاهین صفت چو طعمه چشیدم ز دستِ شاه
کِی باشد التفات به صید کبوترم؟

شرف مرد به جود است و کرامت نه سجود
هر که این هر دو ندارد عدمش به زوجود

ای که در نعمت و نازی به جهان غره مباش
که محال است در این مرحله امکان خلود

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:46

moh@mad گفت:
شرف مرد به جود است و کرامت نه سجود
هر که این هر دو ندارد عدمش به زوجود

ای که در نعمت و نازی به جهان غره مباش
که محال است در این مرحله امکان خلود

شه به ناز و نشاط شد مشغول

کز ده و گیر گشته بود ملول

moh@mad · چهارشنبه در 16:52

-FãTéMęH- گفت:
شه به ناز و نشاط شد مشغول

کز ده و گیر گشته بود ملول
[/QUOTE

نوشیدنی شوق می‌نوشم به گرد یار می‌گردم
سخن مستانه می‌گویم ولی هوشیار می‌گردم

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:55

شد چو مهمان من آن شمع شب افروز امشب کاش تا صبح قیامت نشود روز امشب
بابا نصیبی

moh@mad · چهارشنبه در 16:56

-FãTéMęH- گفت:
شد چو مهمان من آن شمع شب افروز امشب کاش تا صبح قیامت نشود روز امشب
بابا نصیبی

شمع من دور تو گردم که به کاخ شب وصل
هر که توفیق پری یافته پروانه توست

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:57

moh@mad گفت:
شمع من دور تو گردم که به کاخ شب وصل
هر که توفیق پری یافته پروانه توست

شمعی فروخت چهره که پروانه تو بود

عقلی درید پرده که دیوانه تو بود

moh@mad · چهارشنبه در 16:59

-FãTéMęH- گفت:
شمعی فروخت چهره که پروانه تو بود

عقلی درید پرده که دیوانه تو بود

شکوه‌ای نیست ز طوفانِ حوادث ما را
دل به دریازدگان خنده به سیلاب زنند

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:59

moh@mad گفت:
شکوه‌ای نیست ز طوفانِ حوادث ما را
دل به دریازدگان خنده به سیلاب زنند

شد زغمت خانه سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم

در طلب زهره رخ ماه رو
مینگرد جانب بالا دلم ...

مولانا

moh@mad · چهارشنبه در 17:00

-FãTéMęH- گفت:
شد زغمت خانه سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم

در طلب زهره رخ ماه رو
مینگرد جانب بالا دلم ...

مولانا

شوق دیدار تو دیوار قفس می شکند
قفس سـ*ـینه ز غوغای نفس می شکند

سر پرواز ندارم به سویت جز با عشق
که هوای تو پر و بال هـ*ـوس می شکند

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 17:01

moh@mad گفت:
شوق دیدار تو دیوار قفس می شکند
قفس سـ*ـینه ز غوغای نفس می شکند

سر پرواز ندارم به سویت جز با عشق
که هوای تو پر و بال هـ*ـوس می شکند

شاهد بوده‌ای
لحظه تیغ نهادن بر گردن کبوتر را؟
و آبی که پیش از آن
چه حریصانه و ابلهانه، می‌نوشد پرنده؟
تو، آن لحظه‌ای!
تو، آن تیغی!
تو، آن آبی!
من!
من، آن پرنده بودم...

#سید_علی_صالحی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین