مشاعره با حرف ش

moh@mad · 15/1/22

حنانه سادات هاشمی گفت:
شـادم که در شرار تو می سوزم
شـادم که در خیال تو می گریم
شـادم که بعد وصـل تو باز اینسان
در عشــق بی زوال تو می گریم

شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری

چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی
در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری

Mahii · 16/1/22

moh@mad گفت:
شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری

چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی
در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری

شمع دیدم گرد او پروانه‌ها چون جمع‌ها
شمع کی دیدم که گردد گرد نورش شمع‌ها

شمع را چون برفروزی اشک ریزد بر رخان
او چو بفروزد رخ عاشق بریزد دمع‌ها

چون شکر گفتار آغازد ببینی ذره‌ها
از برای استماعش واگشاده سمع‌ها

moh@mad · 16/1/22

Mahii گفت:
شمع دیدم گرد او پروانه‌ها چون جمع‌ها
شمع کی دیدم که گردد گرد نورش شمع‌ها

شمع را چون برفروزی اشک ریزد بر رخان
او چو بفروزد رخ عاشق بریزد دمع‌ها

چون شکر گفتار آغازد ببینی ذره‌ها
از برای استماعش واگشاده سمع‌ها

شور در شهر فگند آن بت زنارپرست
چون خرامان ز خرابات برون آمد سرخوش

پردهٔ راز دریده قدح می در کف
شربت کفر چشیده علم کفر به دست

Mahii · 16/1/22

moh@mad گفت:
شور در شهر فگند آن بت زنارپرست
چون خرامان ز خرابات برون آمد سرخوش

پردهٔ راز دریده قدح می در کف
شربت کفر چشیده علم کفر به دست

شب گم شده در سیاهی چشمانت
شد رود ستاره راهی چشمانت

قربان نگاه تو که اقیانوسی
افتاده به تور ماهی چشمانت

moh@mad · 17/1/22

Mahii گفت:
شب گم شده در سیاهی چشمانت
شد رود ستاره راهی چشمانت

قربان نگاه تو که اقیانوسی
افتاده به تور ماهی چشمانت

شانه گر باز کند زلف گرهگیرش را
نی به ناخن شکند پنجه تدبیرش را

هر که دیوانه آن زلف چو زنجیر شود
چرخ در گوش کشد حلقه زنجیرش را

~ĤaŊaŊeĤ~ · 17/1/22

شیرین چرا فرهاد خود را داده بر باد
دریا به دریا میروم چون رفته از یاد

moh@mad · 17/1/22

حنانه سادات هاشمی گفت:
شیرین چرا فرهاد خود را داده بر باد
دریا به دریا میروم چون رفته از یاد

شبی که در قدم وصل یار می گذرد
به ذوق گریهٔ بی اختیار می گذرد

کسی که محرم درد من است می داند
که دیده بی نم و آب در کنار می گذرد

~ĤaŊaŊeĤ~ · 17/1/22

شاید این جمعه بیاید شاید...
پرده از جهره گشاید شاید...

moh@mad · 18/1/22

حنانه سادات هاشمی گفت:
شاید این جمعه بیاید شاید...
پرده از جهره گشاید شاید...

شب فراق چو زلفت اگر چه تاریک است
امیدوارم از آن رو، که صبح، نزدیک است

به خفتگان خبری می‌دهد، خروش خروس
ز هاتف دگرست آن خطاب نزدیک است

~ĤaŊaŊeĤ~ · 9/2/22

شب ها منم و چشمک محزون ثریا
با اشک غم و زمزمه راز و نیازت

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین