مشاعره با حرف پ

~XFateMeHX~ · 20/2/22

رتقالی پوست می کندم.
شهرها در آیینه پیدا بود.
دوستان من کجا هستند؟
روزهاشان پرتقالی باد

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پای امید پیشروِ کاروان عمر
آزرده شد ز راه و دل از کاروان گرفت

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پروین)! نشان دوست، درستی و راستی است

هرگز نیازموده کسی را مدار دوست

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پروازِ ناله نیز به جایی نمیرسد

ازبس بلند ساختهاند آشیان ما

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پُر از غلغل و رعد شد کوهسار

زمین شد پُر از رنگ و بوی و نگار

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پدر گفتش اندر شبِ تیرهرنگ

چه دانی که گوهر کدام است و سنگ؟

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پیر ما گفت خطا بر قلمِ صنع نرفت

آفرین بر نظرِ پاکِ خطاپوشش باد

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پریدند بسیار و ماندند باز

چنین باشد آنکس که گیردش آز

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پدرانم همه سرگشتة حیرت بودند

من اگر راه به جایی ببرم ناخلفم!

~XFateMeHX~ · 20/2/22

پشیمان بشد زآن کجا گفته بود

به بیهودگی مغزش آشفته بود

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی