دل‌نوشته‌‌های زندگی

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

در بازی زندگی …
یاد می گیری:
اعتماد به حرف های قشنگ بدون پشتوانه …
مثل آویختن به طنابی پوسیدست …‌
یاد می گیری:
نزدیکترین ها به تو …
گاهی می توانند دورترین ها باشند …
یاد می گیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا پس انداز داشته باشی …
تا بتوانی یک روزی تمام خودت را در مهر فرو کنی و بروی …
و در جایی که شنیده و فهمیده نشوی نمانی …
یاد می گیری:
دیوار خوب است …
سایه ی درخت مطلوب است …
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست …

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

اگر کسی را دیدید که از کوچکترین چیزها خوشی می برد،
محو طبیعت می شود، کمتر سخت می گیرد،
می بخشد، می خندد،
می خنداند و با خودش در یک صلح درونی ست،
او نه بی مشکل است نه شیرین مغز!
او طوفان های هولناکی را در زندگی پشت سر گذاشته و قدر آنچه امروز دارد را می داند.
او یاد گرفته است که لحظه لحظه ی زندگی را در آ*غو*ش بگیرد …

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

درخت سایه‌اش را بی‌دریغ به تو می‌بخشد
و خورشید گرمایش را
و گل شمیم خوشش را،
باران طراوتش را و آسمان برکتش را
و رود قطره قطره آبش را
و پرنده نوای دل انگیزش را…
و همه و همه بخشیدن را از خدایی آموخته‌اند که آن‌ها را زیبا آفریده…
زیباترین آفریده خدا انسان است.
تو برای بخشیدن چه داری؟
ثروتت؟
دانشت؟
جانت؟
همه این‌ها خوب است…
اما چرا از گنج بی‌پایانی که در وجودت داری خرج نمی‌کنی؟
محبتــــــــــــــــــــــــ !
حاضری آنرا ببخشی؟
با خنده‌ای بر صورتت
یا اخلاقی خوش
یا دستان پرمهری که بر سر کودکی خسته از کار می‌کشی…
یا با محبتی که به عشقت می‌کنی…
یا…
مطمئن باش گنجت تمام نمی‌شود بلکه زیاد خواهد شد…
از بخشیدنش دریغ نکن…

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ !..
ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ،
ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﯽ ﻭ ﯾﺎ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻮﯾﯽ ،
ﻓﻘﻂ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ!
ﮔﺎﻫﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ
ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦِ ﺳﺨﻨﺎﻥِ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺳﺒﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ …
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ .
ﯾﮏ ﻭﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﯼ
ﺑﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﯿﺶ ﺩﺍﺭ ،
و ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯽ ،
ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﺖ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﺪ …
ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﭼﻪ ﺷﺪ
ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﺁﻭﺍﺭِ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺁﻣﺪ ،
ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﮑﻦ ،
ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﯿﺎﺑﯽ !
ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺲِ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ،
ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻦ ،
ﮐﻪ ﺫﻫﻨﺖ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﺩ .

ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ” ﺳﮑﻮﺕ ” ﭘﺎﺳﺦِ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﺭﺩﻫﺎﺳﺖ …

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

هیچ روز خوبی در راه نیست
روز خوب که در نمیزنه بیاد داخل!
روز خوب که سر برج نیست خود بخود البته گاهی باناز وکرشمه بیاد!
قبض آب وبرق و…. نیست که وقت و بیوقت وقتی خسته ازسرکار برمیگردی از شکاف در آویزون باشه!
روز خوب راباید ساخت
باید نوازشش کرد
باید آراست و پیراست
باید به گیسوهاش گلهای وحشی صحرایی زد
باید عطر دلخواهش رو خرید
گل دلخواهش رو روی میز گذاشت
شعر دلخواهش رو سرود
باید نازش را کشید
برویش خندید
روزخوب را باید خلق کرد
و بعد در حصار آرام یک روز خوب خوشی دنیا را چشید….

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

کاش می شد که کسی می آمد باور تیره ی ما را می شست!!
و به ما می فهماند… !!!
دل ما منزل تاریکی نیست!
“” اخم “”
بر چهره بسی نازیباست !
بهترین واژه همان” لبخند “است که زلبهای همه دور شده ست!
کاش می شد !!!
که به انگشت، نخی می بستیم!
تا فراموش نگردد که هنوز ….
“” انسانیم ”

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

فراموش کنید دیگران چه می‌کنند. نگاه نکنید که چه دارند و چه هستند.
هیچ کس وضعیت بهتری نسبت به شما ندارد. چون کسی نمی‌تواند کاری را
به خوبی شما انجام دهد. شما در مسیر خودتان قدم می‌زنید.
یکی از دلایل اینکه با ناامنی دست و پنجه نرم می‌کنیم این است که
شرایط پشت صحنه خودمان را با شرایط ظاهری دیگران مقایسه می‌کنیم.
به جای اینکه به صدای خودمان گوش دهیم، به صدای دنیا گوش می‌دهیم.
پس دست از مقایسه کردن بردارید! به صدای درونی خودتان گوش دهید
و فکرتان به کار خودتان باشد.

بهترین آرزوها و بزرگترین اهدافتان را نزدیک به قلبتان نگه دارید و هر روز برای آنها وقت بگذارید.
از تنها راه رفتن نترسید و از خوشی بردن از آن نهراسید.
کاری را انجام دهید که می‌دانید برای شما بهتر است
چون وقتی با آرامش درونی روی یک کار خوب تمرکز می‌کنید، هیچ چیز نمی‌تواند شما را متزلزل کند.

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

خداوند هیچ گاه با ما سر دشمنی ندارد، اما اغلب آن چه او از ما می خواهد این است که در رویارویی با دشواری ها، بردباری و پشتکار خود را از دست ندهیم. هیچ کاری نشدنی نیست. وقتی برای انجام کاری تلاش کنید و تلاش شما با موفقیت روبرو نشود؛ اگر از این عدم موفقیت بیاموزید که دفعه بعد آن کار را با کیفیت بهتری انجام دهید، این به اصطلاح شکست به واقع، پیروزی است.

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

مراقب آدمهاى زندگى مان باشیم، همانهایى که آرام کنارمان مى نشستند و وقتى نگاهمان مى کردند چشمانشان برق مى زد. آنها که وقتى حرف مى زدى مى دیدى محو تماشاى تک تک اعضاى صورتت هستند و در دل فتبارک الله مى گویند، آنها که حرفت را با گوش جان مى شنیدند و به تو پاسخ مى گفتند.

مراقب آدمهاى زندگى مان باشیم، همانهایى که دلشان را به ما امانت دادند و وقتى حرف مى زدیم و مى خندیدیم ضربان قلبشان بالا مى رفت… آنها که براى حفظ پیوستگی تلاش مى کردند و وقتى نیستند تازه میبینیم اى دل غافل چیزى از زندگیمان کم شد انگار روزهایمان کم نور شد… گاهى خدا فرشتگانى را در زندگى ما قرار مى دهد خدا کند خدا کند خدا کند که بالشان را نشکنیم؛ خدا کند که بفهمیم آنها خوبى شان ذاتى است، خداکند بفهمیم که وجودشان چقدر برکت به زندگیمان مى آورد… مراقب آدمهاى زندگى مان باشیم

ASaLi_Nh8ay · 1/3/20

به عشق که گاهی همچون آبشار از در و دیوار دلت فرو می‌ریزد اعتماد کن، شک نکن.
به خدایی که ساکن دل توست و گاهی حضورش را احساس می‌کنی، اعتماد کن، شک نکن.
بدن و ذهن خود را آرام کن، و با پذیرش همه‌ی وجود خود – همین‌طور که هست – خود را از شرّ دغدغه‌ها و ترس‌هایت رها کن. رها شو.
وقتی دلت پر می‌شود از احساس شکر و سپاس و امتنان و شادمانی، غم‌ها و غصه‌ها از دلت بیرون می‌روند.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین