مشاعره با اشعار سهراب سپهری

moh@mad · 3/1/23

paeez81 گفت:
ترا به گرمی یک سیب می کند مانوس
و عشق تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگی ها برد
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن

نه به دل تصمیمی نه به لـ*ـب دستوری
نه کنم تنبیهی یا چرا اصلا من
عصبانی باشم با محبت شاید،
گرهی بگشایم

matieh · 16/1/23

من به آمار زمین مشکوکم تو چطور؟
اگر این سطح پر از آدمهاست
پس چرا این همه دلها تنهاست؟
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهایند

moh@mad · 16/1/23

matieh گفت:
من به آمار زمین مشکوکم تو چطور؟
اگر این سطح پر از آدمهاست
پس چرا این همه دلها تنهاست؟
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهایند

نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای، این شب چقدر تاریک است
خنده‌ ای کو که به دل انگیزم

matieh · 18/1/23

moh@mad گفت:
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای، این شب چقدر تاریک است
خنده‌ ای کو که به دل انگیزم

من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست

Moubina · 18/1/23

moh@mad گفت:
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل
وای، این شب چقدر تاریک است
خنده‌ ای کو که به دل انگیزم

مادرمریحان می‌چیند

نان و ریحان و پنیر، آسمانی بی ابر، اطلسی‌هایی تر

رستگاری نزدیک، لای گل‌های حیاط

moh@mad · 19/1/23

Moubina گفت:
مادرمریحان می‌چیند

نان و ریحان و پنیر، آسمانی بی ابر، اطلسی‌هایی تر

رستگاری نزدیک، لای گل‌های حیاط

طلسم شکسته خوابم را بنگر
بیهوده به زنجیر مروارید چشمم اویخته
او را بگو تپش جهنمی است
او را بگو نسیم سیاه چشمت را نوشیده ام
نوشیده ام که پیوسته بی ارامم

matieh · 19/1/23

من نمی دانم که چرا می گویند : اسب حیوان نجیبی است کبوتر زیباست

و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست

گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد

چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید

واژه ها را باید شست

moh@mad · 19/1/23

matieh گفت:
من نمی دانم که چرا می گویند : اسب حیوان نجیبی است کبوتر زیباست

و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست

گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد

چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید

واژه ها را باید شست

تو می‌گذری زمان می‌گذرد
چه کنم
با دلی که از تو توان گذشتنش
نیست

matieh · 20/1/23

ترا یافتم، آسمان‌ها را پی بردم.
ترا یافتم، درها را گشودم، شاخه را خواندم.

moh@mad · 23/1/23

matieh گفت:
ترا یافتم، آسمان‌ها را پی بردم.
ترا یافتم، درها را گشودم، شاخه را خواندم.

من صدای نفس باغچه را می شنوم
و صدای ظلمت را وقتی از برگی می ریزد
و صدای سرفه روشنی از پشت درخت
عطسه آب از هر رخنه سنگ
چکچک چلچله از سقف بهار
و صدای صاف باز و بسته شدن پنجره تنهایی
و صدای پاک پوست انداختن مبهم عشق

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

دوستدار انجمن رمان ۹۸

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین