مشاعره با اشعار فروغ فرخزاد

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 7/2/21

moh@mad گفت:
ما تکیه داده نرم به بازوی یکدیگر
در روحمان طراوت مهتاب عشق بود
سرهایمان چو شاخه سنگین ز بار و برگ
خامش بر آستانه محراب عشق بود

درشب کوچک من، افسوس
باد با برگ درختان میعادی دارد
در شب کوچک من دلهره ویرانیست

moh@mad · 7/2/21

زهرا ادهمی گفت:
درشب کوچک من، افسوس
باد با برگ درختان میعادی دارد
در شب کوچک من دلهره ویرانیست

ترسم این شعله ی سوزنده ی عشق
آخر آتش فکند بر جانت

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 7/2/21

moh@mad گفت:
ترسم این شعله ی سوزنده ی عشق
آخر آتش فکند بر جانت

تو لاله ها را می چیدی
تو گوش می دادی
اما مرا نمی دیدی

moh@mad · 7/2/21

زهرا ادهمی گفت:
تو لاله ها را می چیدی
تو گوش می دادی
اما مرا نمی دیدی

یکدم ز گرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سـ*ـینه من بینی
این مایه گنـ*ـاه و تباهی را

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 7/2/21

moh@mad گفت:
یکدم ز گرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سـ*ـینه من بینی
این مایه گنـ*ـاه و تباهی را

آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

moh@mad · 7/2/21

زهرا ادهمی گفت:
آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

توبه من خنديدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسايه
سيب را دزديدم

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 7/2/21

moh@mad گفت:
توبه من خنديدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسايه
سيب را دزديدم

می سوزم از این دوروئی و نیرنگ
یکرنگی کودکانه می خواهم
ای مرگ از آن لبان خاموشت
یک بـ*ـو*سه جاودانه می خواهم

moh@mad · 7/2/21

زهرا ادهمی گفت:
می سوزم از این دوروئی و نیرنگ
یکرنگی کودکانه می خواهم
ای مرگ از آن لبان خاموشت
یک بـ*ـو*سه جاودانه می خواهم

من از تصور بیهودگی این همه دست
و از تجسم بیگانگی این همه صورت می ترسم
من مثل دانش آموزی
که درس هندسه اش را
دیوانه وار دوست می دارد تنها هستم

Matiᴎɐ✼ · 24/3/21

moh@mad گفت:
من از تصور بیهودگی این همه دست
و از تجسم بیگانگی این همه صورت می ترسم
من مثل دانش آموزی
که درس هندسه اش را
دیوانه وار دوست می دارد تنها هستم

می‌روم خسته و افسرده و زار سوی منزلگه ویرانه خویش
بخدا می‌برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش

moh@mad · 24/3/21

bi nhayat.83 گفت:
می‌روم خسته و افسرده و زار سوی منزلگه ویرانه خویش
بخدا می‌برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش

شاعری در چشم من می خواند شعری آسمانی
در کنارم قلب عاشق شعله می زد
در شرار آتش دردی نهانی
نغمه ی من

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر آزمایشی تالار پزشکی و سلامت

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین