مشاعره با حرف و

-FãTéMęH- · 18/6/24

moh@mad گفت:
وقت آن شد که بدان روح فزا آمیزی
مرغ زیرک شوی و خوش به دو پا آویزی

سـ*ـینه بگشا چو درختان به سوی باد بهار
ز آنک زهر است تو را باد روی پاییزی

مولانا

ورنه دانم تو کجا و ره بیداد گران
سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن

moh@mad · 19/6/24

-FãTéMęH- گفت:
ورنه دانم تو کجا و ره بیداد گران
سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن

وداع دورگرد عرضهٔ آرام رم کردم
سحر گل کردم و کار دو عالم در دو دم کردم

روا کم دارد اطوارم‌ که گردد در دل رسوا
اگر آهم هـ*ـوس سر کرد هم در دل علم کردم

بیدل

-FãTéMęH- · 26/6/24

moh@mad گفت:
وداع دورگرد عرضهٔ آرام رم کردم
سحر گل کردم و کار دو عالم در دو دم کردم

روا کم دارد اطوارم‌ که گردد در دل رسوا
اگر آهم هـ*ـوس سر کرد هم در دل علم کردم

بیدل

وقت اجلم ناله نه از رفتن جانست از یار جدا می شوم این ناله از آن است

معروف تبریزی

MēLįKąღ · 26/6/24

وز چشم من بیرون مشو

ای مشعل تابان من ...

-FãTéMęH- · 26/6/24

MēLįKąღ گفت:
وز چشم من بیرون مشو

ای مشعل تابان من ...

وه که مرگ از زندگی با ننگ به
جام زهرآگین همان بر سنگ به

moh@mad · 26/6/24

-FãTéMęH- گفت:
وه که مرگ از زندگی با ننگ به
جام زهرآگین همان بر سنگ به

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تابا تو بگویم غم شب های جدایی

بزم تو مرا می طلبد آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی

-FãTéMęH- · 26/6/24

moh@mad گفت:
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تابا تو بگویم غم شب های جدایی

بزم تو مرا می طلبد آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی

وصف تو کار واژه های لال من نیست این شعر های عاشقانه مال من نیست

سهیل محمودی

moh@mad · 26/6/24

-FãTéMęH- گفت:
وصف تو کار واژه های لال من نیست این شعر های عاشقانه مال من نیست

سهیل محمودی

وه که سودای تو آخر سر بشیدایی کشید
قصه عشق نهان ما برسوایی کشید

آخر ای جان روزی از حال دل زارم بپرس
تا بگویم آنچه در شبهای تنهایی کشید

-FãTéMęH- · 26/6/24

moh@mad گفت:
وه که سودای تو آخر سر بشیدایی کشید
قصه عشق نهان ما برسوایی کشید

آخر ای جان روزی از حال دل زارم بپرس
تا بگویم آنچه در شبهای تنهایی کشید

و گر عشقی نبودی بر گذرگاه
نبودی کهربا جوینده کاه

بسی سنگ و بسی گوهر بجایند
نه آهن را نه کَه را می‌ربایند

طبایع جز کشش کاری ندانند
حکیمان این کشش را عشق خوانند

moh@mad · 26/6/24

-FãTéMęH- گفت:
و گر عشقی نبودی بر گذرگاه
نبودی کهربا جوینده کاه

بسی سنگ و بسی گوهر بجایند
نه آهن را نه کَه را می‌ربایند

طبایع جز کشش کاری ندانند
حکیمان این کشش را عشق خوانند

وای این شب چه قدر تاریک است
مثل این است که شب نمناک است
پدیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمناک است

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر نیمه فعال

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین