مشاعره با حرف م

moh@mad · 10/3/23

POURIA گفت:
معلمت همه شوخی و دلبری آموخت
جفا و ناز و عتاب و ستمگری آموخت

من از چشم تو ای سـ*ـاقی خراب افتاده ام لیکن
بلایی کز حبیب اید هزارش مرحبا گفتیم

POURIA · 10/3/23

moh@mad گفت:
من از چشم تو ای سـ*ـاقی خراب افتاده ام لیکن
بلایی کز حبیب اید هزارش مرحبا گفتیم

من چو موسی در زمان آتش شوق و لقا
سوی کوه طور رفتم حبذا لی حبذا

moh@mad · 10/3/23

POURIA گفت:
من چو موسی در زمان آتش شوق و لقا
سوی کوه طور رفتم حبذا لی حبذا

من ترک عشق شاهد و ساغر نمیکنم
صد بار توبه کردم ودیگر نمیکنم

POURIA · 10/3/23

moh@mad گفت:
من ترک عشق شاهد و ساغر نمیکنم
صد بار توبه کردم ودیگر نمیکنم

مخمور جام عشقم سـ*ـاقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

moh@mad · 12/3/23

POURIA گفت:
مخمور جام عشقم سـ*ـاقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

مدتی در ره عشق تو دویدیم بس است
راه صد بادیه درد بریدیم بس است

قدم از راه طلب باز کشیدیم بس است
اول و آخر این مرحله دیدیم بس است

niloofar.H · 11/5/23

من از بیگاناگان هرگز ننالم
چو با من هرچه کرد ان آشنا کرد

*NiLOOFaR* · 13/5/23

ملکت عاشقی و گنج طرب
هر چه دارم ز یمن همت اوست
من و دل گر فدا شدیم چه باک
غرض اندر میان سلامت اوست

*NiLOOFaR* · 13/5/23

می‌نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست

*NiLOOFaR* · 14/5/23

من مبتلای عشق و دلم دردمند توست
از پای تا سرم همه صید کمند توست

زلف بلند توست که افتاده تا به‌ساق
یا ساق فتنه از سر زلف بلند توست

moh@mad · 14/5/23

Niloofar.r گفت:
من مبتلای عشق و دلم دردمند توست
از پای تا سرم همه صید کمند توست

زلف بلند توست که افتاده تا به‌ساق
یا ساق فتنه از سر زلف بلند توست

من ز خود گم می‌شدم چون می‌شنیدم نام تو
خویش را گم کرده‌تر می‌خواستم دیدم ترا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی