مشاعره با اشعار سعدی

moh@mad · 27/8/21

paeez81 گفت:
تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم

بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

از در درآمدی و من از خود به در شدم
گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم
گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست
صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

Amir mohammad · 5/9/21

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

moh@mad · 12/9/21

Amir mohammad گفت:
مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

از همه کس رميده ام با تو درآرميده ام
جمع نمى شود دگر هر چه تو مى پراکنى

paeez81 · 1/10/21

یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد؟
دوستی کی آمد آخر دوستداران را چه شد؟

moh@mad · 4/11/21

paeez81 گفت:
یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد؟
دوستی کی آمد آخر دوستداران را چه شد؟

دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگ است
ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگ است
برادران طریقت نصیحتم مکنید
که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگ است

paeez81 · 1/1/23

تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش
بیان کند که چه بودست ناشکیبا را

moh@mad · 3/1/23

paeez81 گفت:
تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش
بیان کند که چه بودست ناشکیبا را

آب را قول تو با آتش اگر جمع کند
نتواند که کند عشق و شکیبایی را

دیده را فایده آن است که دلبر بیند
ور نبیند چه بود فایده بینایی را

matieh · 20/1/23

از در بخشندگی و بنده‌نوازی
مرغ هوا را نصیب و ماهی دریا
قسمت خود می‌خورند مُنعِم و درویش
روزی خود می‌برند پشّه و عَنقا

moh@mad · 21/1/23

matieh گفت:
از در بخشندگی و بنده‌نوازی
مرغ هوا را نصیب و ماهی دریا
قسمت خود می‌خورند مُنعِم و درویش
روزی خود می‌برند پشّه و عَنقا

ای بلبل اگر نالی من با تو هم آوازم
تو عشق گلی داری من عشق گل اندامی

سروی به لـ*ـب جویی گویند چه خوش باشد
آنان که ندیدستند سروی به لـ*ـب بامی

matieh · 23/1/23

یارِ بارافتاده را در کاروان بگذاشتند
بی‌وفا یاران که بربستند بار خویش را
مردم بیگانه را خاطر نگه دارند خلق
دوستان ما بیازردند یار خویش را

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی