مشاعره با اشعار هوشنگ ابتهاج

paeez81 · 31/7/21

آینه خورشید شود پیش رخ روشن او

تابِ نظر خواه و ببین کاینه تابید مرا

moh@mad · 4/8/21

paeez81 گفت:
آینه خورشید شود پیش رخ روشن او

تابِ نظر خواه و ببین کاینه تابید مرا

آبی که بر آسود ، زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است
از روی تو دل کندنم آموخت زمانه
این دیده از ان روست که خونابه فشان است

niloofar.H · 6/8/21

تو را روی زمین دیدم و شکفتم و گفتم
که این فرشته برای من از بهشت رسیده

Alone.wolf · 8/8/21

niloofar.H گفت:
تو را روی زمین دیدم و شکفتم و گفتم
که این فرشته برای من از بهشت رسیده

همه رفتند از ایـن خانه
خدا را تو بمان
منِ بی برگِ خزان‌دیده
دگر رفتنی‌ام
تو همه بار و بری
تازه بهـارا تو بمان

moh@mad · 8/8/21

Alone.wolf گفت:
همه رفتند از ایـن خانه
خدا را تو بمان
منِ بی برگِ خزان‌دیده
دگر رفتنی‌ام
تو همه بار و بری
تازه بهـارا تو بمان

نسیم نفس دوست به من خورد و چه خوشبوست
همین جاست ، همین جاس ، همه خانه بگردید
نوایی نشنیده ست که از خویش رمیده ست
به غوغاش مخوانید ، خموشانه بگردید

paeez81 · 20/8/21

دل خراب من دگر خراب‌تر نمی‌شود
که خنجر غمت از این خراب‌تر نمی‌زند

moh@mad · 21/8/21

paeez81 گفت:
دل خراب من دگر خراب‌تر نمی‌شود
که خنجر غمت از این خراب‌تر نمی‌زند

دیری ست که از روی دل آرای تو دوریم
محتاج بیان نیست که مشتاق حضوریم
تاریک و تهی پشت و پس اینه ماندیم
هر چند که همسایه ی آن چشمه ی نوریم

paeez81 · 21/8/21

مژده بده، مژده بده، یار پسندید مرا
سایه او گشتم و او برد به خورشید مرا

moh@mad · 22/8/21

paeez81 گفت:
مژده بده، مژده بده، یار پسندید مرا
سایه او گشتم و او برد به خورشید مرا

ای عشق همه بهانه از توست
من خامشم این ترانه از توست
آن بانگ بلند صبحگاهی
وین زمزمه ی شبانه از توست

paeez81 · 1/10/21

تا کند نغمه ای چو دریا ساز
نفسی طاقت آزموده چو موج
که رود صد ره برآید باز
تن

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی