مشاعره با حرف گ

Ryhwn · 4/4/21

گفتم ای یار مکُن با دلِ عاشق بازی
گفت حق است که با آتشِ ما دَمسازی

محدثه موحدی · 4/4/21

گفتم غم تو دارم
گفتا غمت سرآید

moh@mad · 7/4/21

Mohadose گفت:
گفتم غم تو دارم
گفتا غمت سرآید

گردن افراشته‌ام بر فلک از طالع خویش
کاین منم با تو گرفته ره صحرا در پیش
عمرها بوده‌ام اندر طلبت چاره کنان
سال‌ها گشته‌ام از دست تو دستان اندیش

سعدی

گوش دلی کجاست که از چاه بشنود
پژواک خستگی و طنین ملال تو
شاید ز رمز و راز به اعجاز می رسد
از شب کسی بپرسد اگر حسب حال تو

منزوی

گوهر اشکی که پروردم به چشم انتظار
در تماشای تو از دست نگه غلتید و رفت

بیدل

Sh@bnam · 11/5/21

moh@mad گفت:
گردن افراشته‌ام بر فلک از طالع خویش
کاین منم با تو گرفته ره صحرا در پیش
عمرها بوده‌ام اندر طلبت چاره کنان
سال‌ها گشته‌ام از دست تو دستان اندیش

سعدی

گوش دلی کجاست که از چاه بشنود
پژواک خستگی و طنین ملال تو
شاید ز رمز و راز به اعجاز می رسد
از شب کسی بپرسد اگر حسب حال تو

منزوی

گوهر اشکی که پروردم به چشم انتظار
در تماشای تو از دست نگه غلتید و رفت

بیدل

گویند صبر کن که تورا صبر بر دهد
آری دهد ولیک به خون جگر دهد
ما عمر خویش به صبوری گذاشتیم
عمر دگر بباید تا صبر بردهد
سمرقندی
♡♡♡
گذشت و دلنوازی را عزیزم از درخت آموز
که سایه از سر هیزمشکن هم وا نمیگیرد
شهریار
♡♡♡
گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها
تا زودتر از واقعه گویم گله ها را
محمدعلی بهمنی

BARAN :) · 12/6/21

Sh@bnam گفت:
گویند صبر کن که تورا صبر بر دهد
آری دهد ولیک به خون جگر دهد
ما عمر خویش به صبوری گذاشتیم
عمر دگر بباید تا صبر بردهد
سمرقندی
♡♡♡
گذشت و دلنوازی را عزیزم از درخت آموز
که سایه از سر هیزمشکن هم وا نمیگیرد
شهریار
♡♡♡
گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها
تا زودتر از واقعه گویم گله ها را
محمدعلی بهمنی

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

Sh@bnam · 12/6/21

BARAN :) گفت:
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

گل ورق راست کرده از شبنم
مهره آن ورق همه گهر است

BARAN :) · 13/6/21

Sh@bnam گفت:
گل ورق راست کرده از شبنم
مهره آن ورق همه گهر است

گم شدم در این هیاهو گم شدم
توکجایی تا بگیری داد من؟
گر سکوت خویش را می‌داشتم
زندگی پر بود از فریاد من

paeez81 · 13/6/21

گر مرد رهي ميان خون بايد رفت
از پاي فتاده سرنگون بايد رفت

نازپری احمدی · 13/6/21

گنـ*ـاه چشم سیاه تو بودو گردن دلخواه
که من چو آهوی وحشی، ز آدمی ببریدم
چو غنچه بر سرم ازکوی تو گذشت نسیمی
که پرده بر دل خونین ببوی او بدریدم

paeez81 · 13/6/21

گر نمي کوشي به درمانم به آزارم مکوش
مرهم دل نيستي، بر سينه پيکاني چرا؟

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

حامی انجمن رمان ۹۸

کاربر فعال انجمن

حامی انجمن رمان ۹۸

کاربر نیمه حرفه‌ای

اخراج شده

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین