مشاعره با حرف و

paeez81 · 7/5/21

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی

paeez81 · 7/5/21

وقت اجلم ناله نه از رفتن جانست
از یار جدا می شوم این ناله از آن است

paeez81 · 7/5/21

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

moh@mad · 7/5/21

paeez81 گفت:
وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی

ابتهاج

وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم

مهرداد اوستا

و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فرو ریزد هزاران جان ز هر مویت

حافظ

Sh@bnam · 7/5/21

moh@mad گفت:
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی

ابتهاج

وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم

مهرداد اوستا

و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فرو ریزد هزاران جان ز هر مویت

حافظ

وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم

مولوی
♡♡♡
وقت آنست که صحرا گل و ســـنبل گیرد
خلق بیرون شده هر قوم به صحرای دگر

سعدی
♡♡♡
وفا به قیمت جان هم نمیشود پیدا
فغان که هیچ متاعی به این گرانی نیست

شهریار

paeez81 · 7/5/21

وقف کردیم بر این باده جان کاسه سر
تا حریف سری و شبلی و ذاالنون باشیم

شمس تبریز پی نور تو زان ذره شدیم
تا ز ذرات جهان در عدد افزون باشیم
مولانا

moh@mad · 11/5/21

paeez81 گفت:
وقف کردیم بر این باده جان کاسه سر
تا حریف سری و شبلی و ذاالنون باشیم

شمس تبریز پی نور تو زان ذره شدیم
تا ز ذرات جهان در عدد افزون باشیم
مولانا

وه چه شیرینست لعلش اندرو پنهان نمک
کس نمیبینم که دارد در جهان چندان نمک

خواجوی کرمانی

وی جویم و خود جویم ، زین دو همه را جویم
تا باد چنین بادا ، تا راه همی پویم

هاتف

وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم
مولانا

Sh@bnam · 11/5/21

moh@mad گفت:
وه چه شیرینست لعلش اندرو پنهان نمک
کس نمیبینم که دارد در جهان چندان نمک

خواجوی کرمانی

وی جویم و خود جویم ، زین دو همه را جویم
تا باد چنین بادا ، تا راه همی پویم

هاتف

وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم
مولانا

وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم
مولوی
♡♡♡
وقت آنست که صحرا گل و ســـنبل گیرد
خلق بیرون شده هر قوم به صحرای دگر
سعدی
♡♡♡
وای چه خسته میکند تنگی این قفس مرا
پیر شدم نکرد از این رنج و شکنجه بس مرا
شهریار

moh@mad · 11/5/21

Sh@bnam گفت:
وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم
مولوی
♡♡♡
وقت آنست که صحرا گل و ســـنبل گیرد
خلق بیرون شده هر قوم به صحرای دگر
سعدی
♡♡♡
وای چه خسته میکند تنگی این قفس مرا
پیر شدم نکرد از این رنج و شکنجه بس مرا
شهریار

وز چشم من بیرون مشو
ای مشعل تابان من ...

مولانا

وای این شب چه قدر تاریک است
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمناک است

سهراب

وه که دامن میکشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز

وحشی

Sh@bnam · 11/5/21

moh@mad گفت:
وز چشم من بیرون مشو
ای مشعل تابان من ...

مولانا

وای این شب چه قدر تاریک است
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمناک است

سهراب

وه که دامن میکشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز

وحشی

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها
شهریار
♡♡♡
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی
هوشنگ ابتهاج
♡♡♡
وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم
مهرداد اوستا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین