مشاعره با اشعار فروغ فرخزاد

ronak.a · 17/10/20

niloofar.H گفت:
در پی کندن ریشه از خاک
سر ز دیوار درون آورده
مخفی و دزدانه.

هیچ چیز نبود
هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری
دریافتم
باید، باید، باید
دیوانه وار دوست بدارم
کسی را که مثل هیچ کس نیست

فاطمه باقری · 18/10/20

تا به کی باید رفت از دیاری به دیاری دیگر
نتوانم، نتوانم جستن هرزمان عشقی و یاری دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر میکردیم
از بهاری به بهاری دیگر

moh@mad · 21/10/20

F_B_T گفت:
تا به کی باید رفت از دیاری به دیاری دیگر
نتوانم، نتوانم جستن هرزمان عشقی و یاری دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر میکردیم
از بهاری به بهاری دیگر

روی مژگان نازکم می ریخت
چشمهای تو چون غبار طلا
تنم از حس دستهای تو داغ
گیسویم در تنفس تورها
می شکفتم ز عشق و می گفتم
هر که دلداده شد به دلدارش
ننشیند به قصد آزارش
برود چشم من به دنبالش

ronak.a · 23/10/20

moh@mad گفت:
روی مژگان نازکم می ریخت
چشمهای تو چون غبار طلا
تنم از حس دستهای تو داغ
گیسویم در تنفس تورها
می شکفتم ز عشق و می گفتم
هر که دلداده شد به دلدارش
ننشیند به قصد آزارش
برود چشم من به دنبالش

شاعری در چشم من می خواند شعری آسمانی
در کنارم قلب عاشق شعله می زد
در شرار آتش دردی نهانی
نغمه ی من
همچو آواری نسیم پر شکسته
عطر غم می ریخت بر دل های خسته

moh@mad · 24/10/20

ronak.a گفت:
شاعری در چشم من می خواند شعری آسمانی
در کنارم قلب عاشق شعله می زد
در شرار آتش دردی نهانی
نغمه ی من
همچو آواری نسیم پر شکسته
عطر غم می ریخت بر دل های خسته

همه شب با دلم کسی می گفت
سخت آشفته ای ز دیدارش
صبحدم با ستارگان سپید
می رود می رود نگهدارش

niloofar.H · 24/10/20

شستشویش دهم از رنگ نگاه
شستشویش دهم از لکه عشق
زین همه خواهش بیجا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید حال
می برم زنده بگورش سازم

parädox · 24/10/20

niloofar.H گفت:
شستشویش دهم از رنگ نگاه
شستشویش دهم از لکه عشق
زین همه خواهش بیجا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید حال
می برم زنده بگورش سازم

میروم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه خویش
به خدا میبرم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش

~BAHAR.SH~ · 25/10/20

مهتا گفت:
و در حدود بينش
سياره هاي نوراني ميچرخند
زمين در ارتفاع به تکرار ميرسد

دل شوریده و دیوانه خویش
می برم تا که در آن نقطه دور
شستشویش دهم از رنگ نگاه
شستشویش دهم از لکه عشق
وداع از اشعار فروغ جون

~BAHAR.SH~ · 25/10/20

زهرا ادهمی گفت:
قطره اشکی هم نیفشاند آسمان تار
ازنگاه خسته ی ابری به پای من

نه آرامشت را به چشمى وابسته کن؛

نه دستت را به دستى دلخوش؛

چشم ها بسته مى شوند و دست ها مُشت؛

و تو می مانى و یک دنیا تنهایى...

parädox · 25/10/20

baharsh20209 گفت:
و حوض خانهٔ ما خالی است
ستاره های کوچک بی تجربه
از ارتفاع درختان به خاک می افتد
و از میان پنجره های پریده رنگ خانهٔ ماهی ها
شب ها صدای سرفه می آید
حیاط خانهٔ ما تنهاست

دلم برای باغچه می سوزد فروغ جون

فکر کنم اصلش با د تموم میشه

دختر کنار پنجره تنها نشست و گفت
ای دختر بهار حسد می برم به تو

عطر و گل و ترانه و سر سرخوشی ترا
با هر چه طالبی بخدا می خرم ز تو

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فعال انجمن

دوستدار انجمن رمان ۹۸

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

اخراج شده

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

اخراج شده

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین