مشاعره با اشعار سعدی

moh@mad · 10/10/20

*KhatKhati* گفت:
دوست دارم که بپوشی رخ هم چون قمرت
تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت

تا سر زلف پریشان تو محبوب منست
روزگارم به سر زلف پریشان ماند
چه کند کشته عشقت که نگوید غم دل
تو مپندار که خون ریزی و پنهان ماند

*KhatKhati* · 10/10/20

moh@mad گفت:
تا سر زلف پریشان تو محبوب منست
روزگارم به سر زلف پریشان ماند
چه کند کشته عشقت که نگوید غم دل
تو مپندار که خون ریزی و پنهان ماند

داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد
هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش

moh@mad · 10/10/20

*KhatKhati* گفت:
داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد
هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش

شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه و سوز باری چراست

*KhatKhati* · 10/10/20

moh@mad گفت:
شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه و سوز باری چراست

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید
که حال تشنه نمی‌دانی ای گل سیراب

yeganeh yami · 10/10/20

*KhatKhati* گفت:
تو را حکایت ما مختصر به گوش آید
که حال تشنه نمی‌دانی ای گل سیراب

بوی بهشت می‌گذرد یا نسیم دوست؟
یا کاروان صبح ز گیتی منور است؟

*KhatKhati* · 10/10/20

yeganeh yami گفت:
بوی بهشت می‌گذرد یا نسیم دوست؟
یا کاروان صبح ز گیتی منور است؟

تورا این همه بلبل نوای عشق زند
چه اتفات بود بر صدای منکر زاغ

yeganeh yami · 11/10/20

*KhatKhati* گفت:
تورا این همه بلبل نوای عشق زند
چه اتفات بود بر صدای منکر زاغ

غیرتم هست و اقتدارم نیست
که بپوشم ز چشم اغیارت

moh@mad · 11/10/20

yeganeh yami گفت:
غیرتم هست و اقتدارم نیست
که بپوشم ز چشم اغیارت

اصلاح

دل پیش تو و دیده به جای دگرستم
تا خصم نداند که تو را می‌نگرستم
روزی به درآیم من از این پرده نامـ*ـوس
هر جا که بتی چون تو ببینم بپرستم

yeganeh yami · 11/10/20

moh@mad گفت:
دوش در صحرای خلوت گوی تنهایی زدم
خیمه بر بالای منظوران بالایی زدم
خرقه‌پوشان صوامع را دو تایی چاک شد
چون من اندر کوی وحدت گوی تنهایی زدم

محمل بدار ای ساربان، تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

moh@mad · 11/10/20

yeganeh yami گفت:
محمل بدار ای ساربان، تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت
تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت
جرم بیگانه نباشد که تو خود صورت خویش
گر در آیینه ببینی برود دل ز برت

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی