مشاعره

Karkiz · 20/7/20

SHADOW گفت:
دشت خشکید و زمین سوخت و باران نگرفت
زندگی بعد تو بر هیچ کس آسان نگرفت

تا توانی پیش کس مگشای راز
بر دری این در مکن زنهار باز

mahaflaki · 20/7/20

SHADOW گفت:
دشت خشکید و زمین سوخت و باران نگرفت
زندگی بعد تو بر هیچ کس آسان نگرفت

تا زمانی که رسیدن به تو امکان دارد
زندگی درد قشنیگست که جریان دارد

Karkiz · 20/7/20

mahaflaki گفت:
تا زمانی که رسیدن به تو امکان دارد
زندگی درد قشنیگست که جریان دارد

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

mahaflaki · 20/7/20

f.zare گفت:
در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آ*غو*ش بگیرم که بمیرم

Karkiz · 20/7/20

mahaflaki گفت:
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آ*غو*ش بگیرم که بمیرم

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

mahaflaki · 20/7/20

f.zare گفت:
من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

Asal_Zinati · 20/7/20

mahaflaki گفت:
موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

دشت خشکید و زمین سوخت و باران نگرفت
زندگی بعد تو بر هیچ کس آسان نگرفت

Karkiz · 20/7/20

SHADOW گفت:
دشت خشکید و زمین سوخت و باران نگرفت
زندگی بعد تو بر هیچ کس آسان نگرفت

تسبیح ملک را و صفا رضوان را
دوزخ بد را بهشت مر نیکان را

Asal_Zinati · 20/7/20

f.zare گفت:
تسبیح ملک را و صفا رضوان را
دوزخ بد را بهشت مر نیکان را

آیینه ای به دست تو دادم که بنگری
خود را در این جهان پر از حیرت و هراس

Karkiz · 20/7/20

SHADOW گفت:
آیینه ای به دست تو دادم که بنگری
خود را در این جهان پر از حیرت و هراس

سـ*ـینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی