رمان آن شب سیاه | DENIRA کاربر انجمن رمان 98

DENIRA · 1/8/19

«دنیا
تنهایی‌های زیادی داره؛
اما تنهایی من،
دنیایی داره.»
***

روبروی آینه ایستادم و به چشم‌های عسلیم خیره شدم. موهای قهوه‌ای‌رنگم حالت پریشون گرفته بودن. چشم‌هام دیگه...

DENIRA · 1/8/19

پام رو با استرس روی سرامیک‌های کف بیمارستان کوبیدم. نگاهم رو به زن روبروم که داخل پذیرش مشغول حسابرسی بود دوختم. استرس از درون داشت مثل یه خوره من رو می‌خورد. رضا نگاهی بهم انداخت و بعد گفت:
- فکر کنم نوبتمون شده.
لبخندی زدم و از جام بلند...

DENIRA · 1/8/19

رضا نگاهی به ورقه انداخت و بعد از چندثانیه محکم روی میز کوبید و گفت:
- این یعنی چی خانم؟
زن نگاهی به ورقه انداخت و زمزمه کرد:
- یعنی جواب آزمایش منفیه. شماها نمی‌تونید باهم ازدواج کنید.
قلبم ایستاد، روح از تنم رفت، معده‌م تیر کشید و چشم‌هام سیاهی رفت و...

DENIRA · 1/8/19

- همین که گفتم شهناز! من نمیام مشهد.
مات به چهره‌ی مردونه‌ش خیره شدم. خدای من! این چی داره می‌گـه؟ مگه این مرد، همونی نیست که یک روز ادعای عاشق‌بودنش کل روستا رو پر کرده بود و حالا... وای خدای من! خدایا! مگه من چی‌کار کردم که این حقم...

DENIRA · 1/8/19

در خونه رو باز کردم. پاهام دووم نیاوردن و روی زمین افتادم. مامان جیغی کشید و گفت:
- شهناز چی شده؟!
فرامرز بازوم رو گرفت و زمزمه کرد:
- آجی چی شده؟
هق زدم:
- فرامرز...مامان...
بابا از داخل اتاق بیرون اومد و با دیدنم گفت:
- چی شده؟
دستم رو به...

DENIRA · 1/8/19

زانوهام رو توی آغـوشم گرفتم و به ساعت که عقربه‌هاش جابه‌جا می‌شد نگاه کردم. مائده با بهت گفت:
- باورم نمی‌شه! اون رضایی که شدت عشق و علاقه از شهر می‌اومد روستا، حالا ننگ خــ ـیانـت بهت می‌زنه؟!
بغض گلوم رو فشار داد. هیچ‌چی نگفتم. چی می‌گفتم؟...

DENIRA · 1/8/19

***
یک‌سال بعد
آب دهنم رو قورت دادم و به خونه‌ی ساده روبروم خیره شدم. استرس داشتم. سنگ کنار خونه رو برداشتم و آروم به در فلزی زدم. لبخندی روی صورتم نشوندم و زیر لـ*ـب به خودم تلقین کردم:
- آروم باش. چیز خاصی قرار نیست اتفاق بیفته.
صدای...

DENIRA · 1/8/19

تشت رو کناری انداختم و کمرم رو صاف کردم. مائده از شدت ذوق و خوشحالیش هی این‌ور و اون‌ور می‌رفت. درست بود که مائده دختر بی‌احساس و بی‌خیالی به‌نظر می‌اومد؛ اما موقع دردها و غم‌‌وغصه‌ها تا آخر خط کنار آدم می‌موند. این رو وقتی درک کردم که از همه‌جا رونده شدم. اعتمادم رو نسبت به رضا، به مائده، به همه...

DENIRA · 1/8/19

پوزخندی زدم و دست‌به‌سـ*ـینه نگاهش کردم. چه پررو! با عصبانیت گفتم:
- بس کن لطفاً!
فرامرز اخمی کرد و جواب داد:
- ما بس کنیم یا تو؟ از وقتی اومدی روستا، حرف و حدیثا بلند شده.
از جام بلند شدم و روبروش ایستادم. نمی‌ذاشتم این‌قدر راحت بخواد برام...

DENIRA · 1/8/19

روی زمین، کنار مامان نشستم. سعی کردم حتی‌الامکان سرم رو بالا نیارم تا باهاش چشم تو چشم نشم. درسته که اون بی‌تقصیر بود؛ اما توی نگاه من گناهکار بود. مگه من بی‌گـ ـناه نبودم؟ مگه من کاری کرده بودم که گناهکار شمرده شدم؟ اون هم کاری نکرده بود؛ اما... . ...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین