رمان این مرد ویران است | سنآتور[SheRviN DoKhT] کاربر انجمن رمان ۹۸

SheRviN DoKhT · 16/8/18

اشک درشتی از چشمش چکید. دست هایم را هم گرفت و فشرد. دلم برای این صدای لرزانش کباب بود:
- بخدا منم دوست دارم. ولی مثل یه پدر!الیسیما خواهش می‌کنم کوتاه بیا. قول می‌دم خودم رو وقفت کنم. همه ی زندگیم رو می‌ندازم زیر پات فقط بس کن. اصلا میشه تویی که به عنوان فرزند اسمت توی شناسنامه ی منه به عنوان همسر هم اسمت باشه؟این فکر احمقانه رو از...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

-چی شده؟
-. . .
-هی با توام. می‌گم چی کارش کردی؟
-. . .
-تو تا سام رو نکشی ول نمی‌کنی نه؟
-. . .
-چیه؟الان لالی نمی‌تونی حرف بزنی؟
سرم را بلند کردم و گفتم:
- حوصله ندارم البرز. حرف نزن.
کنارم نشست و گفت:
- منم حوصله ندارم. یه کلمه بگو چی کارش کردی باز؟
به چشم های قهوه ای تیره ی البرز نگاه کردم و گفتم:
- هیچی. دعوامون شد.
و اشکم را پس...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

- با توام الی... نه به قبلا که گریه نمی‌کردی، نه به الان. چرا لوس میشی؟می‌گم خوبه.
سرم را سریع از آ*غو*شش بیرون کشیدم و گفتم:
- پس چرا نمی‌ذارن ببینمش؟
سرش را تکان داد و گفت:
- چرا شبیه بچه ها رفتار می‌کنی؟هنوز سه ساعت هم نیست آوردنش. بهش آرام بخش زدن. بعدش میذارن ببینیش!
-تو دیدیش؟
به چشم های اشکی ام نگاه کرد و گفت:
- وقتی به تو اجازه...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

پوفی کشیدم و گفتم:
- خود سام بهش گفت برو. من قبول نکردم. من قبول نکردم که ازدواج کنه.
ناباور به من نگاه می‌کرد. چشم هایش درشت شده بودند. از او بعید بود که احساسات درونی اش را آشکار کند. همیشه سعی در تظاهر داشت. خنده ی بی معنی ای کرد:
- واقعا سام به خاطر تو به شیرین گفت بره کانادا؟خدای من! سام هر چی تو بگی گوش می‌کنه؟واقعا که گندِ دوست...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

می‌تونی ببینیش. می‌ری؟
نگذاشتم حرفش تمام شود و در را باز کردم. سام به تـ*ـخت تکیه داده بود. بی طاقت جلو رفتم و خودم را در آ*غو*شش انداختم ؛ اما دست هایش دور کمرم حلقه نشد. هیچ واکنشی نشان نداد؛ حتی حرف هم نزد. سرم را بلند کردم به چشم های خاکستری یخی اش نگاه کردم؛ اولین بار بود که این چشم های سردِ بی روح را می‌دیدم. نگران تکانش دادم و گفتم...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

***
بله؟
صدای شاد و پر انرژی اش در گوشم پیچد:
- سلام به عجق خودم. . . خوبی حاجیه جونم؟
متعجب گفتم:
- تویی کیا؟
-پ ن پ!دماونده. آی بی معرفت یه خبر نگیری از منِ عاشقِ دل خسته. زنگ نزنی یه وقت!
کلافه آب را سر کشیدم و گفتم:
- الان با چی زنگ زدی؟
-با تلفن عمومی.
پوزخندی زدم و گفتم:
- بعد عقل کل انتظار داشتی من زنگ بزنم به تلفن عمومی‌بگم...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

دو روز بود که خبری از سام نبود. پس از اینکه من با قاطعیت در صورتش غریدم که یا ازدواج یا از دست دادن من و او هم رفت. نمی‌دانم کجا ؛ اما نبود. می‌ترسیدم بلایی سرش بیاید. خیلی با خودم کلنجار رفتم تا به البرز زنگ نزنم و زنگ هم نزدم. دلیلی نمی‌دیدم تا آن مردک خبر دار شود. در هوای سرد و برفی اواخر بهمن نشسته بودم و ریزش برف را نگاه کردم...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

هنوز نشسته بودم که صدای دماوند دائماً معترض بلند شد:
- که در خرابه ها. . مثل اینکه فقط واسه ی من و معصومه در خرابه واسه بقیه اتومات باز میشه.
کیاوش خندید و سری تکان داد. به من نگاه کرد و با نیش باز گفت:
- سلام.
سلام کردم و به عقب برگشتم و با معصومه هم سلام علیک کردم. حس کردم صمیمی‌تر از قبل است. به دماوند هم نگاه کردم و سلام ندادم. او...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

دماوند از حرص دندانهایش را روی هم فشرد و غرید:
- دیگ به دیگ میگه روت سیاه. ما دست پرورده ی شماییم نرجس خاتون!
جوابی نداشتم بدهم. جوابش زیادی دندان شکن بود. پس به سمت کیاوش برگشتم و مانند خودش گفتم:
- فقط خودت کیایی!
معصومه خندید و دماوند عق زد. یک لحظه به یاد آن شب نکبتی افتادم که سام در رو به رویم عق می‌زد. چشم هایم را محکم روی هم...

SheRviN DoKhT · 16/8/18

هر چهار نفر خندیدیم و شیشه ها را بالا کشیدم. نوک بینی ام قرمز شده بود و شدیداً احساس سرما می‌کردم. کیاوش بخاری را زیاد کرد. نگاهی به شلوار جین و کت اسپرتش کردم. به مچ بند چرمی‌که همیشه به دستش بود. موهای فشنش... کفش های ریبوکش... این فرد چگونه می‌توانست برود حوزه؟ امکان ندارد، نمی‌شود! صدایی از درونم بلند شد:
- همونطور که دماوند...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین