بـــــــرگزیده رمان کاراکال | MINERVA کاربر انجمن رمان ۹۸

MINERVA · 8/3/24

***
« منطقه‌ی مرزی کالینینگراد، لهستان »
از میان چاله‌های پر از آب میان جنگل عبور کرد و خودش را به نزدیک‌ترین درخت کاج رساند. روی زمین گل‌آلود زیر پایش زانو زد، نقابش را بالا کشید و به آسمان مه‌آلود شب، چشم دوخت. قطرات باران، بی‌محابا بر روی صورتش جاری شدند و در همان حال، صدای خوفناک رعد و برق در گوشش پیچید.
به آرامی سرش...

MINERVA · 9/3/24

هنوز از برجک نگهبانی دور نشده بود که با بلند شدن صدای زنگ آژیر، از حرکت ایستاد و سراسیمه، نگاهی به اطرافش انداخت. دستش را روی هندزفری‌اش گذاشت و صدا زد:
- بتا؟ کجایید؟ چیپ رو پیدا کردید؟
صدای ناواضحی از آن طرف خط، بلند شد.
- ما... مرکزی...آل‍... .
- فورا بیاید بیرون. می‌شنوی بتا؟ بیاید بیرون.
در همین لحظه، خش‌خش خط تماسشان در بین...

MINERVA · 9/3/24

دومینیکا، هم‌زمان با عوض کردن خشاب اسلحه‌اش، به لندروور‌هایی که در نزدیکی دروازه‌ی ورودی پایگاه قرار داشتند، اشاره کرد و گفت:
- من رو پوشش بده.
میگل، سرش را تکان داد و در حالی که به طرف سربازان اطراف جایگاه استقرار ماشین‌ها تیراندازی می‌کرد، جواب داد:
- هوات رو دارم.
دومینیکا، به سرعت از جایش برخاست و به طرف نزدیک‌ترین...

MINERVA · 9/3/24

« روستوک، آلمان شرقی، ۱۹۸۸ »
گروهبان، دستش را بالا آورد و با اشاره به سربازانی که در مقابل تیرک‌های چوبی صف کشیده بودند، فریاد زد:
- آماده!
سربازان سیاه‌پوش به محض شنیدن دستور، اسلحه‌هایشان را بالا آوردند و پنج زندانی مقابل خود را که به تیرک‌ها بسته شده بودند، نشانه گرفتند.
سلستینو، بر بالای ایوان ایستگاه نظامی ایستاده...

MINERVA · 13/3/24

***
میگل، دستش را از لبه‌ی کاپوت ماشین برداشت و در حالی که عرق روی پیشانی‌اش را پاک می‌کرد، صدایش را بالا برد.
- استارت بزن.
دومینیکا برای چندمین بار، سیم‌های برق را به هم پیچید و پس از شنیدن صدای قژقژ گوش‌خراش ماشین، رهایشان کرد. از جایش بلند شد و درب را محکم کوبید.
- فایده نداره.
میگل، سرش را تکان داد و انگشتان روغنی‌اش...

MINERVA · 13/3/24

یک سنگ سیاه و بزرگ بر روی س*ی*نه‌اش سنگینی می‌کرد؛ چه بهتر! لااقل دیگر توهمی باقی نمانده، همه چیز مانند روز روشن است و حال می‌داند که امروز و فردا، دستش از تابوتش بیرون خواهد ماند!
دومینیکا با دیدن چهره‌‌ی درهم رفته‌‌ی او، گوشه‌ی لبانش را به دندان گرفت و قدم‌هایش را با قدم‌های کوتاه میگل، هماهنگ کرد. لابد باز هم آن حس تعهدی که نسبت به...

MINERVA · 13/3/24

بار دیگر، قاب مه‌آلود آسمان با غرشی برق‌آسا، شکست. اولین قطره‌ی باران که بر روی گونه‌اش فرود آمد، دستش را بالا آورد و رد نمناک آن را لمس کرد. هنوز قدمی برنداشته بود که صدای کم‌جان دومینیکا، در گوشش پیچید.
- به خاطر تو نبود؛ به خاطر خودم اومدم.
سرش را چرخاند و به صورت دخترک که از دوده‌های آتش چرک‌مور شده بود، خیره شد. دومینیکا،...

MINERVA · 13/3/24

هنوز ضامن آن را لمس نکرده بود که در حصار بازوان محکم پسر، حبس شد. میگل، چانه‌اش را روی شانه‌ی او گذاشت و زمزمه کرد:
- کار احمقانه‌ای نکن.
دومینیکا، در حالی که بر روی زمین گل‌آلود نیم‌خیز مانده بود، انگشتانش را روی بازوی او گذاشت و فشارش داد.
- این مسیر دیگه امن نیست.
- هوم، تو که نترسیدی؟
ابروهایش را درهم گره زد و ناخن‌های تیزش را...

MINERVA · 14/3/24

میگل، به محض نزدیک‌تر شدن لندروور، چهار انگشتش را بالا آورد و سرش را تکان داد. با پایین آمدن آخرین انگشت و پایان شمارش معکوسش، هردو از جا پریدند. در حالی که به طرف ماشین تیراندازی می‌کردند، از حصار درختان جنگل، بیرون آمدند و وارد جاده شدند. با اصابت گلوله‌ای بر روی پیشانی راننده، مسیر ماشین منحرف شد و سربازان داخل آن، به تکاپو...

MINERVA · 14/3/24

با تردید، سرش را تکان داد و به روبه‌رویش خیره شد. دومینیکا بدون معطلی، از ماشین پیاده شد و اسلحه‌اش را روی صندلی‌ رها کرد. پس از بستن درب ماشین، به طرف دروازه‌ی ورودی پایگاه قدم برداشت و در فاصله‌ی چند متری از آن، ایستاد. طولی نکشید که نور پروژکتور برج‌های نگهبانی چشمش را زد و سرتاپایش، از نقاط سرخ رنگ لیزر پوشیده شد. در همان حال،...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین