منتخب جوهر هزارتو (جلد دوم پیچ و خم دنج) | Tiralin کاربر انجمن رمان ۹۸

Tiralin · 17/10/23

همان جای که سرنوشت دروغ‌ها بر زبان می‌آورد¹، خواهشت می‌گویم که دستم برگیر، ای لغزیده پای، ای دگر²، فرشته‌ی پاییز تبار!
دستم برگیر، گرچه در سر همه رنج پَستان کِشم!
بر پایم بایست در شبی تیره، میان جنگلان سوخته، هنگامی که تندباد آذر³ از ریشه‌ی خون بی گُنهانِ راست سرشت سویمان می‌شود.
تندباد آذر از جنس چیست؟ خون آن ناشیدا، خون آن بهشت تبار...

Tiralin · 19/10/23

این، آرام‌ترین هنگامه‌ای‌ست که بهر یخ و میخ، آن تار و پود دریده از آفتاب قلم به نوشت روی آورده است.
درست بدان خم و گامم، که انگار خیره بر انگشتر سیم دست فرشته‌ی پاییزی به ژرفای دریای خواب گرویدم.
من نکویم، مهتر! همان‌گونه که به گَردی از ماهم¹ نیافتی، در رو! در پی‌ام نیا! مخواه! پیشکشم آنِ خودت! نامه‌ای ننویس!
نیک از برم، که خود این...

Tiralin · 27/10/23

- امروز، هنگامی که شما را بنگریستم، حس کردم از پیش‌ترتان می‌شناخته‌ام.
- اوه...
به گمان آید که این، سرآغاز یک شیدایی دلپذیر است؟ هرگز!
نویسنده چون جنگجویی سراپا سیه‌پوش است، که پس از نبردها از میان غباری تیره‌تر از رنگ جامگان¹، با تیغی خون‌بار برون می‌آید و جوهران بهر پاسخ به خط نخست این نبشته اینجایند و روان.
تو راست سخن بودی! ما،...

Tiralin · 1/11/23

یزدان یاری دهد، این بار قلم درمی‌نهم تا به سوی کوشک خویش شوم.
روزها پیش، در ماه زادروزم، شهریور اهورا، همان ماه که هوا از گرمی جان‌ستان دگر فرزندان تابستان می‌رَهَد، در میان گوهرانی که از حقه‌ی رنج و اندوه برون می‌جست، رشته‌ی سرخ میان من و میخ را خود گسستم.
می‌توانم هزارش در این کوشک کریستال بانگ سر دهم، که هنوزش خواهان بودم و چشم به...

Tiralin · 13/11/23

اینجا، دیگر نشانی از آن گریه‌های ستم‌بار بهر دلبری نادلبر نیست.
نه! تیرالین اگر هم بر لَبه‌ی پرتگاه خونگر به دستان و افسونگران ایستاده باشد، سینِه‌ستبر و آرمانگراست؛ نه از بر اشکانی پاره پاره.
داستانی رسا و ریشخند شد، نه والا؟ می‌توانی یکان یکان دوستان و آشناترانت را بگویی، که آن یخ، آن دخت مهربان ارزشت نهاد، به نام زاده شدن در...

Tiralin · 21/11/23

" .... کوششت بهر باور و تکیه بر آدمیان، از بر ترس، پیش رَوی و جام اندوه است... "
راست، والا! راست! روزگار من چون نوجوانی چهارده پانزده است، به روزگاران باستان، جامه‌ها ابریشم و مهتر و پای، گام‌گذار جنگلی سرد و باران‌زده، که جام راستی‌اش نوشیده و از بر کرده.
- هیچ تَن نمی‌تواند نگاهبانمان باشد، مگر خود! هیچ تن به باور نخواهد نشست، مگر...

Tiralin · 22/11/23

با درد زخم خونگر بر بازوان رنجور، هنگامی که در اتاق برج نیمه تاریک به خواب می‌روم، ابران درهم آمیخته می‌گردند و دَمِ رهروی به زیر باران ستمگر، مرا نیاب، مهتر!
درد زخم خونگر بر بازوان، چونِ¹ دلبری از توست. آری! من چند ماه تابستان به رسم دلبری پیرامون تو می‌گشتم؛ ولی نه آن دلبری، که مار سرشتان در جشن‌های باستانی با شاهزادگان می‌رفتند...

Tiralin · 8/12/23

تیرالین اینبار به نام نامه‌ای مرده و نوک جوهری بهر همان نامه برپای است.
آن نامه روزهاست که در چنگال مرگ آرمیده و جوهرش در کوچه پس کوچه‌های ویران و کهتر شهر، بیدادها می‌کند!
تو در بر دلداران پس در پس¹ کف می‌زنی و نشان هلهله‌ات از این سخن، در روزگاری که اشک‌های پاره پاره چنگ بر گلوی آسایشم نهاده بود، دریافتم؛ موبد جامه‌ی اهریمن سرشت...

Tiralin · 13/12/23

با دستان زخمی و دیدگان خونین... شاید مهتر آن بود که گیهانت را بر آتش می‌کشیدم و با خنده‌ای از تبار راستین اهریمن دشت خاکستر پس‌افکن¹ را پیروز‌ وار بدرود می‌گفتم و دوات‌ها به کنار!
ولی، نه! این سیاهی، دیگر است!
باید که خویش را از خون و رود و دیدار و واژگانت به کلبه‌ی چوبین دیوانگی می‌کشاندم؛ باید که در بالماسکه با ناخنم چنگ بر گلویت...

Tiralin · 22/12/23

من اینجایم؛ همان جا که سرنوشت جام دروغ در جشن خون فراز می‌دهد؛ همان جا که زخم زانوانم پس از گریز از همراهی با زهرهای جامت مرهم پذیرفته و تنم را بدرود گفته‌اند و همان سوی که اورنگ خویش باز پس گرفته و از پنجره‌ی کوشک به آن کلبه و نگاهبان نفرینی و گزافش می‌نگرم.
بار ده در این نامه بهر از کف دادنم سوگی برانگیزم و بدرود را چندان آذین کنم،...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

مترجم برتر رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین