مشاعره با حرف ب

moh@mad · 5/9/20

بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوت
که در عالم نمیداند، کسی احوال فردا را

سعدی

به صید خاطرم هر لحظه صیادی کمین گیرد
کمان ابرو ترا صیدم که در صیادی استادی
چه شورانگیز پیکرها نگارد کلک مشکینت
الا ای خسرو شیرین که خود بی تیشه فرهادی

شهریار

به آتش مي‌كشم آخر زبان سربه‌زيرم را
به توفان مي‌سپارم اسمان‌هاي اسيرم را
منم من، گردبادي خسته‌ام، زنداني خويشم
بگيريد آي مردم دست‌‌هاي ناگزيرم را

محمود اکرامی

niloofar.H · 16/9/20

برو به کار خود ای واعظ این چه فریاد است
مرا فتاده دل از ره تو را چه افتادست

به قیاس درنگنجی و به وصف درنیایی
متحیرم در اوصاف جمال و روی و زیبت

با همه کس بیان کنم قصه بی وفاییت
تا نکند کسی دگر میل به آشناییت

با صبا همراه بفرست از رخت گلدسته‌ای
بو که بویی بشنویم از خاک بستان شما

moh@mad · 3/10/20

بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوت
که در عالم نمیداند، کسی احوال فردا را

سعدی

به صید خاطرم هر لحظه صیادی کمین گیرد
کمان ابرو ترا صیدم که در صیادی استادی

شهریار

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

فریدون مشیری

niloofar.H · 7/11/20

با سیه دل چه سود گفتن وعظ
نرود میخ آهنین در سنگ

سعدی

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

سعدی

به نزد من آن کس نکوخواه توست
که گوید فلان خار در راه توست

سعدی

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنباله کار خویش گیرم

moh@mad · 8/11/20

niloofar.H گفت:
با سیه دل چه سود گفتن وعظ
نرود میخ آهنین در سنگ

سعدی

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

سعدی

به نزد من آن کس نکوخواه توست
که گوید فلان خار در راه توست

سعدی

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنباله کار خویش گیرم

بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوت
که در عالم نمیداند، کسی احوال فردا را...

سعدی

به آتش مي‌كشم آخر زبان سربه‌زيرم را
به توفان مي‌سپارم اسمان‌هاي اسيرم را

اکرامی

بسکه از مغزِ محبت استخوان پر کردهایم
بوی مِهر آید چو بر آتش گذاری عودِ ما

طالب آملی

niloofar.H · 12/11/20

با دل خونین لـ*ـب خندان بیاور همچو جام
نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش
حافظ

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم، نه عقل ماند و نه هوشم

سعدی

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
اگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

سعدی

بر عقل من بخندی گر در غمش بگریم
کین کارهای مشکل افتد به کاردانان

سعدی

moh@mad · 15/11/20

بهار آمد بیا تا داد عمر رفته بستانیم
به پای سرو آزادی سر و دستی برافشانیم

ابتهاج

بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوت
که در عالم نمیداند، کسی احوال فردا را

سعدی

به آتش مي‌كشم آخر زبان سربه‌زيرم را
به توفان ميسپارم اسمان‌های اسيرم را
منم من، گردبادی خسته‌ام، زندانی خويشم
بگيريد آی مردم دست‌‌های ناگزيرم را

محمود اکرامی

Ryhwn · 14/1/21

به خوان کسان برمنه نان خویش
بخور نان خود برسر خوان خیویش

برو ای رقیب و برمن سردست بیش مفشان
که به آستین غبارم نرود ز آستانش

به فلک می‌رسد از رویِ چو خورشیدِ تو نور
قل هو اللهُ احدْ چشم ِ بد از روی تو دور …

بهر دفع سخن دشمن و از بیم رقیب
دیده سوی دگری دارم و خاطر سوئی

Ryhwn · 18/1/21

بهار آمد بیا تا داد عمر رفته بستانیم
به پای سرو آزادی سر و دستی برافشانیم
هوشنگ ابتهاج
****
بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوت
که در عالم نمیداند، کسی احوال فردا را...
سعدی
***
به صید خاطرم هر لحظه صیادی کمین گیرد
کمان ابرو ترا صیدم که در صیادی استادی
شهریار

moh@mad · 27/1/21

با یاد رنگ و بوی تو ، ای نوبهار عشق
همچون بنفشه سر به گریبان کشیده ام

رهی

بخود پیچیدگان در دل اسیرند
همه دردند و درمان ناپذیرند
سجود از ما چه میخواهی که شاهان
خراجی از ده ویران نگیرند

اقبال

با دشمن خویشیم دمادم در جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
ما رود مدامیم، بگویید به تیغ
ما شیشه عطریم بکوبید به سنگ

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین