رباعیات خیام

KHAYYAM · 23/6/19

این بحر وجود آمده بیرون ز نهفت
کس نیست که این گوهر تحقیق بسفت

هر کس سخنی از سر سودا گفتند
زان روی که هست کس نمی‌داند گفت

KHAYYAM · 23/6/19

این کوزه چو من عاشق زاری بوده ست
در بند سر زلف نگاری بوده‌ست

این دسته که بر گردن او می‌بینی
دستی‌ست که بر گردن یاری بوده‌ست

KHAYYAM · 23/6/19

این کهنه رباط را که عالم نام است
و آرامگه ابلق صبح و شام است

بزمی‌ست که وامانده صد جمشید است
قصریست که تکیه‌گاه صد بهرام است

KHAYYAM · 23/6/19

این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت

KHAYYAM · 23/6/19

بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است

از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است

KHAYYAM · 23/6/19

پیش از من و تو لیل و نهاری بوده است
گردنده فلک نیز بکاری بوده است

هرجا که قدم نهی تو بر روی زمین
آن مردمک چشم‌نگاری بوده است

KHAYYAM · 24/6/19

تا چند زنم بروی دریاها خشت
بیزار شدم ز بت‌پرستان کنشت

خیام که گفت دوزخی خواهد بود
که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت

KHAYYAM · 24/6/19

ترکیب پیاله‌ای که درهم پیوست
بشکستن آن روا نمیدارد سرخوش

چندین سر و پای نازنین از سر و دست
از مهر که پیوست و به کین که شکست

KHAYYAM · 24/6/19

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگرچه برتو ستمی است

با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است

KHAYYAM · 24/6/19

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و بجام باده کن عزم درست

کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی