باغ ماجورل مراکش

ℳelissa · 20/6/19

باغ بامبو در باغ ماجورل

بامبو با شاخه های کشیده اش از محبوب ترین درختان در نواحی آسیای شرقی است. در ماجورل یک باغ کامل را از بامبوهای مختلف مشاهده خواهید کرد. این درخت ها تاثیر زیادی بر محیط باغ های ماجورل گذاشته اند و زمانی که باد بوزد، عطر خوشی از میان شان ساطع می شود.

ℳelissa · 20/6/19

عمارت کلاه فرنگی

همان طور که در ابتدا هم اشاره کردیم جویبارهای باریک و زیبا و حوضچه ها نقش مهمی در زیباسازی این باغ دارند. در گوشه ای از ماجورل درست در کنار جویبار و آب روان، عمارتی با نام کلاه فرنگی ساخته اند که ساختش سمبلی از معماری کلاسیک عربی- اندلسی است.

ℳelissa · 20/6/19

موزه باغ ماجورل
موزه ای به نام بربر در این باغ زیبا وجود دارد که از پربازدیدترین قسمت های ماجورل به شمار می آید. بربرها که با نام آمازیغ‌ها هم از آن ها یاد می شود بومیانی هستند که در شمال آفریقا زندگی می کردند و هنوز هم نوادگان‌شان در این نواحی حضور دارند. اینجا از قسمت های نوساز باغ است که در سال ۲۰۰۱ میلادی به ماجورل افزوده شد. موزه بربر را برای بزرگداشت و شناساندن تمدن این مردم به ماجورل افزودند. در این موزه نقاشی های نفیسی که خود ژاک کشیده بود یا طی سال های مختلف به او هدیه داده شده بود جمع آوری شده اند. مضمون اغلب این آثار بربرها هستند. ژاک درباره بربرها گفته است:
سال ۱۹۶۶ میلادی زمانی که پای بر خاک مراکش گذاشتم، مجذوب اقوام بربر شمال آفریقا و کشور مراکش شدم. طی سال های مختلف سعی کردم آن ها را با هنرم در آمیزم. من در هنرم فرهنگ و هویت مردمان کشورهای مختلف را باهم به تصویر می کشم. بربرها پیشینه خود را حفظ کردند و همین موضوع باعث شد زنان و مردان بسیاری از این قوم در آثار من به چشم بیایند.
این سخنان را پیر برج (pierre Bergé) از زبان ژاک روایت کرده است.
در تاریخ و داستان های اسطوره ای آفریقا زیاد از بربرها نام برده می شود و قدمت آن ها را به ۹۰۰۰ سال پیش نسبت می دهند؛ اما هنوز هم زبان و فرهنگ خود را حفظ کرده اند و ویژگی های خاص خودشان را دارند و امروزه هم به صورت قبیله ای زندگی می کنند. امروزه اکثر بربرها مسلمان هستند.
اگر بربرها را بشناسید به ریشه مردمان مراکش دست یافته اید و دیدتان درباره اهالی این کشور دگرگون خواهد شد. آن ها مردمانی خونگرم و به شدت میهمان نواز هستند و زندگی شان با معنویت پیوندی محکم دارد.
با بازدید از این موزه علاوه بر شکل ظاهری بربرها با ویژگی های زندگی آن ها نیز آشنا شوید برای مثال این موزه اطلاعات خوبی را درباره خط و زبان بربرها به شما می دهد و همچنین می توانید با الفبای سنتی دیگر مانند فینیقی، لاتین و مصری هم که نقش مهمی در زبان بربرها دارند آشنا شوید. زبان یکی از ارکان مهم تمدن ها بوده و هست، به همین علت در این موزه به آن به صورت گسترده پرداخته اند. در ادامه به بررسی قسمت های اصلی این موزه خواهیم پرداخت.

ℳelissa · 20/6/19

قسمت های مختلف موزه بربر باغ ماجورل
اشیای موزه بربرها در باغ ماجورل را می توان به ۳ قسمت عمده تقسیم کرد، جواهر و وسایل تزیینی، لباس ها، سلاح ها و دانش و آداب بربرها. در این قسمت به صورت جداگانه به هر یک از این بخش ها سر می زنیم:
۱- صنایع دستی داخلی
در این موزه صنایع دستی و هنرمندی های اقوام مختلف مراکش به نمایش گذاشته شده است. در ساخت اشیای این بخش از چوب، چرم، سفال و فلز استفاده کرده اند. همچنین می توانید سبدبافی ها، اشیای فلزی و آینه کاری های فوق العاده زیبایی را در این موزه مشاهده کنید. بیشتر آثاری که در این موزه به نمایش در آمده اند تصاویری از چهره انسان و یا حیوان روی آن ها نقش بسته که آن ها را جذاب تر کرده اند.

2- جواهر
روستایی های مراکش برخی از سنگ ها و بعضی از وسایل تزیینی را عامل بازکردن بخت، رشد اقتصادی و ... می دانند. به همین خاطر آن ها از دیرباز این اشیا را می ساختند و استفاده می کردند. برای ساخت جواهرهایی که در این موزه قرار دارند از هنرهای ریخته گری، ملیله دوزی، حکاکی و فلزکاری بهره برده اند. قیمت این کالاها بر اساس زحمتی که برای ساخت شان کشیده شده و مواد مصرفی شان بسیار گوناگون هستند. بدون شک می توانید از میان آن ها کالاهایی باب میل تان بیابید. بازدید از قسمت جواهر این موزه اغلب برای بانوان جالب و جذاب است.

ℳelissa · 20/6/19

لباس و وسایل ضروری
بسیاری از بربرها به صورت کوچ نشینی زندگی می کنند و بیشتر لباس های شان را خودشان تهیه می کنند و نوع پوشش و لباس آن ها بخش مهمی از فرهنگ و آداب شان است. در این موزه لباس و سلاح های این اقوام نیز نگهداری شده و در معرض دید عموم قرار گرفته است. شما با بازدید از این قسمت موزه می توانید با لباس های مختلفی که بربرها در مناسبت های گوناگون می پوشیدند آشنا شوید که تجربه جالبی خواهد بود.

ℳelissa · 20/6/19

زندگی نامه سازنده باغ ماجورل
ژاک ماجورل نقشی اساسی در به وجود آمدن این باغ داشت و به نوعی تاریخچه ساخت باغ ماجورل نیز با این هنرمند قهار گره خورده است به همین علت همه چیز را از تولد ژاک تا ساخت باغ و مرگش برای تان تعریف خواهیم کرد تا بهتر به اهمیت و زیبایی های این باغ پی ببرید.

ژاک ماجورل در سال ۱۸۸۶ در شهر نانسی فرانسه در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. پدر او کارگاه مبل سازی داشت و ژاک به نوعی بین هنرمندان چشم به جهان گشود و همه کودکی خود را به تماشای خراطی، طراحی و کار هنرمندانه پدر و همکارانش سپری کرد. پدر ژاک در کارهایش از طبیعت و حیوان ها الهام می گرفت که این موضوع روی فرزندش نیز تاثیر گذاشته بود.

بعد از این که ژاک کمی بزرگ تر شد به تحصیل در رشته معماری پرداخت؛ اما شوق او به هنر آن قدر زیاد بود که باعث شد تحصیل را رها کرده و به نقاشی بپردازد. آرام آرام او به سفر هم علاقه پیدا کرد و کشورهای زیادی از جمله ایتالیا و اسپانیا را از نزدیک دید. مهم ترین سفر او در سال ۱۹۱۰ به مصر بود که ژاک را شیفته جهان اسلام و مسلمانان کرد. او چهار سال را در مصر ماند تا بیشتر با فرهنگ و آداب مسلمانان آشنا شود.

در سال ۱۹۱۷ میلادی همزمان با پایان دوره سربازی، ژاک به دعوت یکی از دوستان پدرش به کازابلانکا و مراکش سفر کرد و همان جا بود که علاقه توصیف ناپذیری به این کشور پیدا کرد. همین داستان دلیلی شد تا ژاک شروع به دیدن سرزمین های مختلف آفریقا کند.

ژاک در همین گیر و دار و سال های هیجان انگیز زندگیش ازدواج کرد و در سال ۱۹۱۹ میلادی همراه همسرش به مراکش رفت. آن ها در ابتدا خانه کوچکی را اجاره کردند و پس از مدتی در کاخ پاشا بن داوود (Pasha Ben Daoud) یکی از بزرگان کهن مراکش ساکن شدند. او در سال های ۱۹۱۷ و ۱۹۱۸ و ۱۹۱۹ و 1920 از خیابان های مراکش و همچنین سلطان پاشا بن داوود نقاشی های زیبایی خلق کرد و در سال ۱۹۲۲ میلادی نیز خاطراتش را نوشت و از آثارش نام برد. دفتر خاطرات او تنها اثر مکتوب ژاک به شمار می آید.

با همه این تفاصیل ژاک هنوز فرانسه را از یاد نبرده بود و نمایشگاه هایی در این کشور برپا می کرد. در سال ۱۹۱۸ میلادی در هتلی در کازابلانکا نمایشگاهی ترتیب داد که در آن ابعاد مختلف مراکش را به تصویر کشیده بود. این نمایشگاه مورد استقبال افراد بسیاری قرار گرفت. ژاک زندگی روستاییان را با هوشمندی و دقت به تصویر کشیده بود. در آثار وی ظرافت موج می زند، برای مثال با تماشای نقاشی هایش می توانید اطلاعات خوبی درباره وسایل تزیینی که زنان روستایی استفاده می کردند، به دست آورید. وی در سال ۱۹۳۰ میلادی نیز آثار زیبایی به رنگ سیاه و سفید نقاشی کرد که از برترین نقاشی های او است.

در ابتدا ژاک و همسرش یک قطعه زمین ۴ هکتاری در مراکش خریداری کردند که نزدیک به یک نخلستان بزرگ بود. این زمین پر از درخت های صنوبر بلند قامت بود. این نقاش ماهر با توجه به ذوق هنریش شروع به زیباسازی این زمین و ساختمان کوچک درون آن کرد و کارگاه خود را نیز در پشت خانه اش به همان سبک اسلامی و سنتی ساخت که در مناطق شمال آفریقا رواج دارد. در نهایت خانه او ساختمانی ساده شد که در کنارش یک برج زیبا نیز وجود داشت. ویژگی جالب خانه ژاک این است که تقریبا همه کارهای خانه را خودش به تنهایی انجام داد، از مبلمان خانه گرفته تا وسایل چرمی و حتا رنگ بیرون و داخل خانه. ذوق و هنر این نقاش آن قدر زیاد بود که به مرور خانه خود را بزرگ و بزرگ تر کرد و امروزه شاهدیم که باغی وسیع در محوطه خانه اش قرار دارد.

ژاک در خانه اش از سبک معماری و سنت های بربرها و یک رستوران به نام مامونیا (restaurant of the Mamounia) الهام گرفت و سعی کرد محل زندگی خود را به زیباترین شکل ممکن با دست هایش بنا کند. با همه این تفاصیل خانه هنوز آنچه که ژاک انتظار داشت نشده بود، ژاک برای این که به خانه آرمانیش برسد معماری به نام پائول سینور (Paul Sinoir) را استخدام کرد تا یک ویلا به سبک کوبیسم در ملکش بسازد. خوشبختانه این معمار توانست کارش را به بهترین وجه ممکن انجام دهد. این ویلا از ساختمان اصلی خانه ژاک بزرگ و جا دارتر بود و این امکان را به ژاک می داد که کارگاه و نمایشگاه آثارش را در طبقه همکف این ساختمان به پا کند. همچنین بالکن های بزرگ و وسیعی را هم به سبک اعراب در ویلایش بسازد.

این هنرمند خوش ذوق به گیاهان علاقه مند بود اما در این زمینه تجربه ای نداشت، سال ها سعی کرد تا توانست گیاهانی از قاره های مختلف را به حیاط خانه اش بیاورد و باغ ماجورل را به یکی از خارق العاده ترین باغ های گیاه شناسی دنیا تبدیل کند. با بالا رفتن سن ژاک هزینه های نگهداری از ملکی به بزرگی خانه اش کمی دشوار شده بود، همین موضوع وی را مجبور کرد تا درِ خانه اش را به روی عموم باز کرده و از بازدیدکنندگان هزینه ورودی دریافت کند. در همین گیر و دار و در سال ۱۹۵۶ میلادی ژاک از همسرش طلاق گرفت و با زن دیگر به نام میته (Maïthé) ازدواج کرد. این ازدواجش دوام چندانی نداشت و آن ها نیز از هم جدا شدند.

متاسفانه بدشانسی های ژاک ادامه دار بود تا این که وی در سال ۱۹۶۱ میلادی با یک اتومبیل به شدت تصادف کرد و پزشکان مجبور شدند پای چپ او را قطع کنند. هزینه های درمانی ژاک با توجه به مشکل قلبی که از قبل داشت همین طور افزایش پیدا می کرد تا این که ژاک مجبور شد بخش هایی از باغ یعنی کارگاه و ویلایش را بفروشد. سرانجام وضعیت سلامتش آن قدر وخیم شد که برای درمان به فرانسه بازگشت. وی به دلیل ضعف بدنی و اوضاع وخیم جسمانیش در اکتبر سال ۱۹۶۲ میلادی در کشور زادگاهش در گذشت و حتا نتوانست با مراکش خداحافظی کند. هم اکنون قبر ژاک در شهر نانسی در کنار پدرش قرار دارد.

منبع: کارناوال

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

باغ ماجورل مراکش

ℳelissa

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ℳelissa

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ℳelissa

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ℳelissa

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ℳelissa

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ℳelissa

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین