خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

YeGaNeH

معاونت کل سایت رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
معاونت سایت
کاربر ویژه انجمن
  
عضویت
9/1/22
ارسال ها
7,084
امتیاز واکنش
35,560
امتیاز
473
زمان حضور
263 روز 19 ساعت 59 دقیقه
نویسنده این موضوع
«به نام خالق چشمه‌ی ذوق»

درود بر کاربران عزیز و تمامی نویسندگان ارجمند.
این تاپیک اختصاصی رمان ۹۸، مقایسه‌ (هم‌سنجی) نمایشنامه با دیگر نوشته‌های ادبی برای نویسندگان مبتدی است.

~تیم آموزش نویسندگی رمان ۹۸ تقدیم می‌کند.~
تیم آموزش نویسندگی


آموزش مقایسه‌ی نمایشنامه با دیگر نوشته‌های ادبی | اختصاصی انجمن رمان ۹۸

 
  • عالی
  • تشکر
Reactions: مبینا گوهری، MaRjAn، Tiralin و یک کاربر دیگر

YeGaNeH

معاونت کل سایت رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
معاونت سایت
کاربر ویژه انجمن
  
عضویت
9/1/22
ارسال ها
7,084
امتیاز واکنش
35,560
امتیاز
473
زمان حضور
263 روز 19 ساعت 59 دقیقه
نویسنده این موضوع
مقایسه‌ی نمایشنامه با دیگر نوشته‌های ادبی:
از آن‌جا که نمایشنامه شاخه‌ای از ادبیات نوشتاری به شمار می‌آید، نیاز است که پیش از آن که به گفتار درباره‌ی چگونگی نگارش نمایشنامه بپردازیم‌‌، به گونه‌ای بسیار فشرده بخش‌های گوناگون ادبیات را یادآوری کنیم. چنان‌چه بخواهیم ادبیات مکتوب را بخش بندی کنیم، می‌توان آن را با شرح زیر به سه گروه بخش کنیم:

۱. ادب خنیایی یا رامشی (غنایی):
آن دسته از ادب را گویند که برای سروده شدن نوشته می‌شوند. معمولا همه‌ی گونه‌های شعر به این دسته وابسته هستند؛ زیرا شعرها را می‌توان با موسیقی و آواز خواند و از آن میان می‌توان از گونه‌هایی که در پی می‌آیند، نام برد: چارپاره (رباعی) مانند رباعیات خیام، چکامه (غزل) مانند غزلیات حافظ و سعدی، چامه (قصیده) مانند چامه‌های رودکی و انوری که از بخش‌های ادب خنیایی یا رامشی به شمار می‌آیند.

۲- ادب داستانی:

گونه‌ای از ادب است که به بازگویی سرگذشت‌ها می‌پردازد و معمولا به نثر نگاشته می‌شود، ولی در مثنوی که گونه‌ای از ادب خنیاگری و رامشی به شمار می‌آید؛ شاعر داستانی را در قالب سروده بازگو می‌کند. چنانچه می‌توان مثنوی مولانا محمد بلخی، شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی، الهی‌نامه و منطق‌الطیر عطار نیشابوری را نام برد که هر کدام داستان‌هایی را بازگو می‌کنند.
ولی امروزه هنگامی که گفته می‌شود ادب داستانی بیشتر خواست و منظور همگان داستان‌هایی است که به نثر نوشته شده است و برای آن دو گونه بخش‌بندی می‌توان در نظر گرفت:

الف) ادب گفتاری شفاهی:
ادب گفتاری گونه‌ای از ادب است که از روزگار کهن سـ*ـینه‌به‌سـ*ـینه به ما رسیده است که هم به روش شعر گفته شده است و هم به روش نثر آورده شده‌اند. به گونه‌ای که این داستان‌ها یا داستان‌های پهلوانی هستند و یا در بردارنده نکته‌های رفتاری و اخلاقی و تربیتی.

ب) ادب نوشتاری (مکتوب):

ادب نوشتاری دارای سه بخش است که در برگیرنده‌ی گونه‌های زیر است:

- انگارده (حکایت)

مانند کلیله و دمنه که چهره‌های آن حیوانات هستند، ولی گفتگوها و رفتارها و تجربه‌های انسانی را بازگو می‌کنند. از سوی دیگر در انگارده‌های سعدی همان نکته‌های رفتاری و پرورشی با بهره گیری از چهره‌های مردمی بازگو شده است، ولی آن‌چه در همه‌ی انگارده‌ها یکسان است و اهمیت بسیار دارد دادن پند و اندرز به مخاطب است.


آموزش مقایسه‌ی نمایشنامه با دیگر نوشته‌های ادبی | اختصاصی انجمن رمان ۹۸

 
  • تشکر
  • عالی
Reactions: Tiralin، MaRjAn، -FãTéMęH- و یک کاربر دیگر

YeGaNeH

معاونت کل سایت رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
معاونت سایت
کاربر ویژه انجمن
  
عضویت
9/1/22
ارسال ها
7,084
امتیاز واکنش
35,560
امتیاز
473
زمان حضور
263 روز 19 ساعت 59 دقیقه
نویسنده این موضوع
- افسانه
داستان‌هایی را در برمی‌گیرد که چهره های آن‌ها موجوداتی همچون دیوها، پریان و غول‌ها هستند و رویدادهایی که ما در این داستان‌ها میخوانیم بسیار شگفت‌انگیزند.

- داستان کوتاه امروزی و رمان
امروزه داستان کوتاه و رمان بیشتر به زندگی و دردسرهای مردمان می‌پردازد. از این روی در بردارنده‌ی پیرنگ و منش‌پروری شخصیت پردازی است که بر پایه‌ی پیوند سنجیده و درست گهرمایه‌های داستان استوار شده است. پیوند چهره‌ها با هم نه مانند انگارده ناشناخته و غیرعادی است و نه همچون افسانه چنان رویدادها شگفت انگیزند که با خوی و منش مردمان همخوانی نداشته باشد. خلاصه این‌که معمولا چهره‌های داستان‌های امروزی واقعی هستند و در پی آن رویدادها هم باورپذیرند.

- ادبیات دراماتیک
سومین گونه‌ی ادب نگارشی، ادب نمایشی است که دربردارنده‌ی نمایشنامه، فیلمنامه‌ی سینمایی و تلویزیونی و نمایشنامه‌های رادیویی و تلویزیونی است. از آن‌جا که زمینه‌ی کنکاش ما در این موضوع نمایشنامه است، گزاره‌های آن را بی‌کم و کاست در گفتارهای آینده خواهیم خواند، ولی بایسته است خلاصه‌وار گفته شود که در مقایسه‌ی گونه‌های ادب، همین بس که بدانیم نمایشنامه برای نمایش دادن نوشته می‌شود و داستان برای خواندن و شعر هم برای سراییدن چنان‌چه در داستان، چیرگی گهرمایه راوی داستان بیش از دیگر گهرمایه‌ها است، ولی می‌بینیم که در نمایشنامه گفتگو بر دیگر گهرمایه‌ها برتری دارد و همچنین ویژگی شعر چنان است که گهرمایه بنیادین آن کلام خیال و تصاویر شاعرانه است.

شناخت ساختار و ساختمان در نمایشنامه:
در آغاز بهتر است بدانیم که ما همواره در نمایشنامه‌نویسی با دو واژه‌ی "ساختار" و "ساختمان" روبه‌رو هستیم؛ از این روی شایسته است که پیش از هر چیز معنی هر کدام را بدانیم.

الف) ساختمان نمایشنامه:
به خانه‌ای که در آن هستیم موشکافانه بنگریم، ساختمانی میبینیم که یک ورودی دارد؛ سرویس بهداشتی، اتاق و بخش‌های دیگر که با دیوار و در و پنجره‌هایی از هم جدا شده‌اند و هر کدام کاربرد ویژه‌ای دارند. در واقع اگر به چگونگی ساختمان جایی که در آن هستیم توجه داشته باشیم، بی‌گمان دریافته ایم که از لحاظ پهنه، مساحت، چگونگی جای‌گیری اتاق‌ها و دیگر بخش‌های ساختمان با خانه‌های دوستانمان یکسان نیست.


آموزش مقایسه‌ی نمایشنامه با دیگر نوشته‌های ادبی | اختصاصی انجمن رمان ۹۸

 
  • عالی
  • تشکر
Reactions: -FãTéMęH-، Tiralin و MaRjAn
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا