در حال تایپ نهمین قربانی | Eyvin A کاربر انجمن رمان ۹۸

GRIMES · 26/6/24

تا به حال چنین حال وخیمی برای روانم پیش نیامده بود. برای یک لحظه انگار زمان از حرکت ایستاد. صدای پاهایی که می‌شنیدم در گوشم زنگ زد و جسم بی‌تحرّک آن دختر روی زمین تبدیل به زنگ خطری شد تا بخواهم به سمت او بروم....

GRIMES · 26/6/24

دستم را دراز کردم و دوربین را از او گرفتم. خشکش زده بود، مسخ چیزی شده و روند تنفّسش یکی در میان شده بود.
- منظورت چیه؟
دیگر صدایی نمی‌شنیدم. تمام جنگل با تمام...

GRIMES · 27/6/24

فشار دست‌هایش بر روی گلویم تقریباً راه نفسم را بسته بود. صدای ضعیفش را شنیدم که خطاب بهم گفت:
- من و بنداز برو.
سرفه‌ی خشکی کرد و در حالی‌که خس‌خس می‌کرد، ادامه داد:
- وگرنه می... میری!...

GRIMES · 27/6/24

دختری در صندلی‌های عقب در حال جان دادن بود، پشت سرم مردمانی بودند که با آن‌ ماسک‌های عجیب‌غریبشان در تاریکی منتظر من مانده بودند، روبه‌رویم یک فرد طوری روی موتورش نشسته بود که انگار عزراییل با او کاری نداشت.
من داشتم چه‌کار...

GRIMES · 28/6/24

تقریباً متلاشی شده بودم. بعد از آن جریان و هنگامی که در آن روستا بی‌هوش شدم، من را به بیمارستان شهر منتقل کردند.
از وقتی چشم باز کرده بودم احساس می‌کردم هنوز در آن جنگل در حال دویدن هستم. چشم که روی هم می‌گذاشتم قامت دختری را می‌دیدم که میان درختان پرسه می‌زد و زمزمه...

GRIMES · 28/6/24

سرم را به نشانه‌ی تفهیم حرکت دادم و با صدای جیرجیرمانندی گفتم:
- بله.
تن صدایش را پایین آورد؛ انگار می‌خواست کسی صدایش را بیرون از اتاق نشنود:...

GRIMES · 28/6/24

صاف سرجایم نشستم:
- امکان نداره!
یک پرستار پسر وارد شد و کنار گوش سروان چیزهایی را زمزمه کرد. نمی‌توانستم بفهمم چه می‌گویند؛ چون...

GRIMES · 29/6/24

در تمام مسیر کلمه‌ای حرف نمی‌زدم. به شایان نگاه کردم و دیدم آرنجش را به پنجره تکیه داده، با یک دست فرمان را گرفته و در حال و هوای خودش به سر می‌برد.
ماشینی جلویمان به یک‌باره پیچید و شایان با اعصابی خراب دستش را روی بوق گذاشت. بوی ممتدی تمام خیابان را گرفت. سرش را از پنجره بیرون برد و فریاد زد:
- چه‌خبرته آقا؟...

GRIMES · 29/6/24

لباس‌ها را زیر بـ*ـغلم زدم و از اتاق بیرون رفتم. صدای مادرم را شنیدم که گفت:
- شکوفه عزیزم خوبی؟!
سرم را تکان دادم:
- آره مامان خوبم...

GRIMES · 1/7/24

شانه‌هایم را بالا انداختم و هم‌زمان نفس عمیقی کشیدم.
- شایان گوشیت و بهم قرض میدی؟
با تعجّب نگاهم کرد. ابروهای مشکی‌اش را بالا انداخت:
- گوشیم؟!...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین