خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

-FãTéMęH-

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
  
عضویت
28/5/23
ارسال ها
2,769
امتیاز واکنش
10,741
امتیاز
328
محل سکونت
بوشهر
زمان حضور
44 روز 17 ساعت 16 دقیقه
نویسنده این موضوع
پستانداران گروهی از موجودات هستند که انسان‌ها را نیز در بر می‌گیرند. موجوداتی خون‌گرم با مو و دارای مهره یا ستون فقرات هستند. بر خلاف سایر طبقات حیوانات، پستانداران ماده برای تغذیه نوزادان خود شیر تولید می‌کنند. در این مقاله از مجله فرادرس به بررسی و تعریف پستانداران، ویژگی‌های آن‌ها مانند تولید مثل و تنفس و همچنین انواع پستانداران، تکامل آن‌ها و اهمیت پستانداران می‌پردازیم.
پستانداران چه موجوداتی هستند؟
در مطالب زیست‌شناسی قبلی مجله فرادرس با تعریف مهره‌داران آشنا شدیم. پستانداران جانوران مهره‌داری هستند که خون‌گرم بوده و برای تغذیه فرزندان خود شیر تولید و از غدد پستانی ترشح می‌کنند. آن‌ها همچنین دارای مو بر روی بدن خود هستند، اگرچه برخی از گروه‌های پستانداران موهای کمتری نسبت به سایرین دارند. مو یا خز به پستانداران کمک می‌کند تا در آب و هوای سرد با عایق‌بندی بدن خود زنده بمانند.
پستانداران گروه متنوعی از حیوانات شامل بین ۵۰۰۰ تا ۵۵۰۰ گونه هستند که برای زندگی در محیط‌های مختلف سازگار شده‌اند. اکثریت گونه‌های پستانداران در خشکی زندگی می‌کنند، اگرچه برخی از آن‌ها مانند سمورها، فوک‌ها و دلفین‌ها و نهنگ‌ها در زیستگاه‌های آب شیرین و اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند. خفاش‌ها پستاندارانی بچه‌زا (در اصطلاح عوام پرنده پستاندار بچه زا) هستند که توانایی پرواز دارند.
طول عمر پستانداران چقدر است؟
همانطور که پستانداران از نظر اندازه بسیار متفاوت هستند، طول عمر آن‌ها نیز بسیار متفاوت است. به طور کلی، پستانداران کوچک‌تر عمر کوتاهی دارند و پستانداران بزرگ‌تر عمر طولانی‌تری دارند. خفاش‌ها (Chiroptera) از این الگو مستثنی هستند، آن‌ها پستانداران نسبتاً کوچکی هستند که می‌توانند برای یک یا چند دهه در شرایط طبیعی زندگی کنند و بطور قابل توجهی عمر بیشتر از طول عمر طبیعی پستانداران بزرگ‌تر دارند. طول عمر پستانداران از یک سال یا کمتر تا ۷۰ سال یا بیشتر در طبیعت متغیر است. نهنگ‌های سر کمانی ممکن است بیش از ۲۰۰ سال عمر کنند.

ویژگی های پستانداران
می‌توان گفت که پستانداران یکی از موفق‌ترین گروه‌های مهره‌داران هستند. سازگاری‌های تکاملی به پستانداران این امکان را داده است که در مکان‌هایی مانند مناطق قطبی سرد و زیستگاه‌های کوهستانی که تعداد کمی از جانوران مهره‌دار دیگر می‌توانند زندگی کنند، زنده بمانند. پستانداران در مقایسه با سایر گونه‌های جانوری ویژگی‌های منحصر به فرد دیگری نیز دارند. می‌توانید از برخی از این نشانگرهای کلیدی پستانداران برای تشخیص پستاندار بودن یک حیوان استفاده کنید که در ادامه آن‌ها را بررسی کرده‌ایم:

• مهره‌داران خونگرم هستند. دمای بدن پستانداران ثابت بوده و تابع محیط نیست. پستانداران همچنین مهره‌دار بوده، یعنی دارای ستون فقرات هستند.
• گلبول‌های قرمز خون بدون هسته دارند. پستانداران دارای گلبول‌های قرمز بالغ (بالغ) بوده که به عنوان گلبول‌های قرمز شناخته می‌شوند و فاقد هسته هستند. این در مقایسه با سایر مهره‌داران منحصر به فرد است.
• مو یا خز دارند. پستانداران معمولاً مو یا خز دارند. اگرچه مو و خز از نظر شیمیایی شبیه به هم هستند و هر دو از کراتین ساخته شده‌اند، اما از نظر خصوصیات متفاوت هستند. مو معمولا بلندتر و نازک‌تر از خز است، در حالی که خز معمولا کوتاه‌تر و درشت‌تر است. هر دو به عنوان عایق برای حیوانات عمل می‌کنند.

• دارای استخوان‌های چکشی، سندانی و رکابی در گوش میانی هستند. مالئوس یا استخوان چکشی استخوان کوچکی در گوش میانی بوده که به شکل چکش است. سطح داخلی پرده گوش را به اینکوس (استخوان سندانی) متصل می‌کند. اینکوس یا استخوان سندانی شکلی شبیه سندان و عملکرد مشابهی با استخوان چکشی دارد و برای انتقال صدا می‌لرزد. استخوان رکابی به شکل رکاب بوده و کوچک‌ترین استخوان بدن محسوب می‌شود.
• توانایی تولید شیر دارند. پستانداران دارای غدد پستانی هستند. این غدد به آن‌ها توانایی تولید شیر برای تغذیه فرزندانشان را می‌دهد.
• دیافراگم دارند. پستانداران دارای دیافراگمی هستند که بین قلب و ریه‌های آن‌ها قرار دارد.
• قوس آئورت چپ دارند. در پستانداران، چهارمین شریان حلقی (سمت چپ) معمولاً قوس آئورت است. این در مقایسه با انواع دیگر حیوانات متفاوت است. موارد نادری وجود دارد که پستانداران دارای یک نوع قوس آئورت راست باشند.
• نئوکورتکس دارند. پستانداران معمولاً یک نئوکورتکس در مغز خود دارند. نئوکورتکس یک ساختار لایه‌ای از مغز است که در آن سلول‌های عصبی به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند. این منطقه تخصصی به آن‌ها امکان می‌دهد هم بشنوند و هم ببینند.
• زنده‌زا هستند. پستانداران زنده‌زا هستند، یعنی نوزادان زنده به دنیا می‌آورند. سه نوع مختلف تولد در پستانداران وجود دارد. پستانداران مونوترم، کیسه‌دار و دارای جفت که در ادامه بیشتر مورد بحث قرار گرفت‌اند.
• فک پایین لولایی متصل به جمجمه دارند. پستانداران یک فک پایین لولایی دارند که مستقیماً به جمجمه متصل می‌شود. در مقایسه با سایر موجودات باید گفت، تمام مهره‌داران از طریق استخوان دیگری به نام چهارگوش (Quadrate) به هم متصل می‌شوند. این مفصل‌بندی پستانداران به آن‌ها اجازه می‌دهد تا راحت‌تر غذا را بگیرند و بجوند و همچنین توانایی جویدن به پهلو را نیز داشته باشند.


پستانداران چیست؟ — انواع، ویژگی ها و تولید مثل

 

-FãTéMęH-

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
  
عضویت
28/5/23
ارسال ها
2,769
امتیاز واکنش
10,741
امتیاز
328
محل سکونت
بوشهر
زمان حضور
44 روز 17 ساعت 16 دقیقه
نویسنده این موضوع
استثناهای پستانداران
استثناهایی برای معیارهای پستانداران وجود دارد. نهنگ‌ها پستاندار هستند اما بدون مو یا خز بوده زیرا معمولاً پس از مرحله جنینی به دنیا می‌آیند. مونوترم‌ها مانند پلاتیپوس نوک اردکی و اکیدنا، دسته کاملی از پستانداران تخم‌گذار هستند که تنها پستاندارانی هستند که فرزند زنده به دنیا نمی‌آورند، حیواناتی مانند پلاتیپوس و اکیدنا در واقع تخم می‌گذارند.

بزرگ ترین و کوچک ترین پستانداران کدام اند؟
کوچک‌ترین پستانداران در میان خفاش‌ها یافت می‌شوند و می‌توانند تا ۳ گرم وزن داشته باشند. بزرگ‌ترین پستاندار و در واقع بزرگ‌ترین حیوانی که تا به حال در این سیاره زندگی کرده است، نهنگ آبی است که می‌تواند ۱۶۰ تن (۱۶۰۰۰۰ کیلوگرم) وزن داشته باشد. بنابراین، بین بزرگ‌ترین و کوچک‌ترین پستانداران ۵۳ میلیون برابر اختلاف جرم وجود دارد.

پستانداران کجا زندگی می کنند؟
گونه‌های مختلف پستانداران برای زندگی تقریباً در تمام زیستگاه‌های زمینی و آبی روی این سیاره تکامل یافته‌اند. پستانداران در همه زیست‌‌گاه‌های زمینی، از بیابان‌ها گرفته تا جنگل‌های بارانی استوایی و یخ‌های قطبی زندگی می‌کنند. بسیاری از گونه‌ها درختی هستند و بیشتر یا تمام وقت خود را در سایبان جنگل می‌گذرانند. یک گروه (خفاش‌ها) حتی پروازهای نیرومند را تکامل داده‌اند، بسیاری از پستانداران تا حدی آب‌زی هستند (مانند فوک‌ها، شیرهای دریایی، فیل‌های دریایی، سمورها، گرازهای دریایی و بسیاری دیگر) و در نزدیکی دریاچه‌ها، نهرها یا سواحل اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند. نهنگ‌ها و دلفین‌ها (Cetacea) کاملاً آب‌زی هستند و در تمام اقیانوس‌های جهان و برخی رودخانه‌ها یافت می‌شوند. نهنگ‌ها را می‌توان در آب‌های قطبی، معتدل و استوایی، هم در نزدیکی ساحل و هم در اقیانوس باز، از سطح آب تا اعماق بیش از یک کیلومتری یافت.

تولید مثل پستانداران چگونه است؟
به طور کلی، در بیشتر گونه‌های پستاندار، چندجنس (یک نر با چند ماده جفت می‌شود) یا پرامیسکوس (دارای چند همسر) هستند و هم جنس نر و هم ماده در یک فصل تولید مثلی معین، چند جفت دارند. از آنجایی که ماده‌ها در طول بارداری و شیردهی متحمل هزینه‌های بالایی می‌شوند، اغلب این اتفاق می‌افتد که پستانداران نر می‌توانند در فصل جفت‌گیری فرزندان بیشتری نسبت به ماده‌ها تولید کنند. در نتیجه، رایج‌ترین سیستم جفت‌گیری در پستانداران، چندجنسی است، که در آن تعداد نسبتاً کمی از نرها که چندین ماده را بارور می‌کنند وجود داشته و بسیاری از نرها با شانس کمتر هیچ ماده‌ای را بارور نمی‌کنند. این سناریو زمینه را برای رقابت شدید نرها در بسیاری از گونه‌ها فراهم می‌کند و همچنین این امکان را برای ماده‌ها فراهم می‌کند که در مورد اینکه کدام یک از نرها فرزندان او را پرورش می‌دهند، انتخاب‌گر باشند.
در نتیجه این انتخاب‌هایی که ماده‌ها انجام می‌دهند و تلاش‌هایی که نرها برای جفت‌گیری متحمل می‌شوند، بسیاری از پستانداران رفتارها و مورفولوژی‌های پیچیده‌ای دارند که با تولیدمثل مرتبط است. بسیاری از گروه‌های پستانداران در نتیجه انتخاب برای نرها که بهتر می‌توانند برای دسترسی به ماده‌ها رقابت کنند، با دوشکلی **** مشخص می‌شوند. حدود 3 درصد از گونه‌های پستانداران تک همسر هستند و نرها فقط با یک ماده در هر فصل جفت‌گیری می‌کنند.
اغلب، سیستم‌های جفت‌گیری ممکن است در گونه‌ها بسته به شرایط محیطی محلی متفاوت باشد. در این موارد، نرها حداقل از فرزندان خود مراقبت می‌کنند. به عنوان مثال، وقتی منابع کم است، نرها ممکن است تنها با یک ماده جفت شوند و از بچه‌ها مراقبت کنند. هنگامی که منابع فراوان باشد، مادر ممکن است بتواند به تنهایی از بچه‌ها مراقبت کند و نرها سعی می‌کنند فرزندان خود را با چندین ماده پرورش دهند.
سیستم‌های جفت‌گیری دیگری مانند پلی‌اندری نیز در بین پستانداران یافت می‌شود. برخی از گونه‌ها (مانند مارموست‌های معمولی و شیرهای آفریقایی) پرورش همکار را نشان می‌دهند که در آن گروه‌هایی از ماده‌ها و گاهی نرها مراقبت از یک یا چند ماده را به اشتراک می‌گذارند. موش‌های مول برهنه یک سیستم جفت‌گیری منحصر به فرد در بین پستانداران دارند. موش‌های مول برهنه مانند حشرات کلنی‌دار (مورچه و زنبور عسل)، اجتماعی هستند و در این موش‌ها یک ملکه ماده با چندین نر جفت‌گیری می‌کند و تمام بچه‌های کلنی را به دنیا می‌آورد. سایر اعضای کلنی در مراقبت از فرزندان او کمک می‌کنند و خود تولید مثل نمی‌کنند.
تنفس در پستانداران
در پستانداران، تهویه ریوی از طریق استنشاق (تنفس) انجام می‌شود. یکی از ویژگی‌های حیاتی پستانداران این است که آن‌ها با استفاده از ریه‌های خود اکسیژن هوا را تنفس می‌کنند. همه پستانداران ریه دارند، از جمله آن‌هایی که در دریا زندگی می‌کنند. ریه‌ها برای استنشاق هوای تازه پر از اکسیژن برای سوخت‌رسانی به بدن پستانداران استفاده می‌شود. هوای بازدمی پر از دی‌اکسید کربن است. اگرچه ریه‌ها در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف برای پستانداران مختلف وجود دارد، اما همه پستانداران دارای ریه‌هایی هستند که برای تنفس بسیار مهم است. نهنگ‌ها، دلفین‌ها و سایر پستانداران زیر آب نیز، ریه‌ها را به عنوان انـ*ـدام تنفسی خود دارند. با وجود کاربرد یکسان، ریه‌های انواع مختلف پستانداران متفاوت عمل می‌کنند و برای زنده ماندن در محیط خاص خود طراحی شده‌اند.

منبع: مجله فرادرس


پستانداران چیست؟ — انواع، ویژگی ها و تولید مثل

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا