- عضویت
- 4/1/21
- ارسال ها
- 3,057
- امتیاز واکنش
- 9,030
- امتیاز
- 308
- زمان حضور
- 25 روز 10 ساعت 5 دقیقه
نیل گیمن، نویسنده ای مشهور اما ناشناس
شهرت او به نوعی متناقض است. چرا که شما یا طرفدار او هستید و در این صورت، تقریباً همه چیز را درباره ی زندگی او می دانید و یا تا به حال حتی نام او را هم نشنیده اید!
«نیل گیمن» نویسنده ی عصر ماست: در توییتر طرفداران میلیونی دارد، معمولاً مشکی می پوشد، با موهای ژولیده اش، شبیه ستارگان موسیقی راک است و توانسته جوایز متعددی را از آنِ خود کند. این نویسنده ی پست مدرن، همواره از اهمیت کتاب و کتاب خوانی می گوید. او کتاب خواندن را راهی برای برقراری ارتباط با مردگان می داند و تأکید می کند که باید به قصد لـ*ـذت بردن، کتاب بخوانیم.
«گیمن» از مهم ترین نویسندگان «کالت» است. حتماً می دانید «کالت» (Cult) به معنی فرقه است و نویسندگان یا فیلمسازان کالت، کسانی هستند که آثارشان دو ویژگی مهم دارند: خارج از قواعد ژانر هستند و مانند هر فرقه ای، گروهی طرفدار پر و پا قرص دارند.
«نیل گیمن» از جمله نویسندگانی است که تنها به نوشتن انواع و اقسام داستان اعم از فانتزی، علمی-تخیلی، اسطوره ای و آخرالزمانی اکتفا نکرده و شعر، فیلمنامه نویسی، کارگردانی، روزنامه نگاری، نوشتن کمیک بوک و ترانه سرایی را نیز آزموده است.
اما شهرت او به نوعی متناقض است. چرا که شما یا طرفدار او هستید و در این صورت، تقریباً همه چیز را درباره ی زندگی او می دانید و یا تا به حال حتی نام او را هم نشنیده اید!
بزرگ شدن در کتابخانه
«نیل گیمن» در «همپشایر»، شهری در انگلستان به دنیا آمد و اکنون در آمریکا زندگی می کند. در کودکی، خیلی زود عشقش به کتاب و داستان خواندن را کشف کرد و با شوق کودکانه اش در داستان های «جی. آر. آر. تالکین»، «ادگار آلن پو» و بسیاری از نویسندگان دیگر غوطه ور شد. او درباره ی خودش می گوید:
کودکی رام نشدنی بودم که در کتابخانه ها بزرگ می شدم. بدون کتابخانه ها، کسی که امروز هستم، نمی شدم. از آن دست کودکانی بودم که کتاب ها را می بلعند. شادترین زمان برایم وقتی بود که پدر و مادرم را متقاعد می کردم که مرا به کتابخانه ببرند و خودشان بروند سر کار تا بتوانم یک روز کامل را در آن جا بگذرانم.
دروغ های مصلحتی نیل
«نیل» در نوجوانی عاشق کتاب های کمیک ابرقهرمانی آمریکایی شد و آرزو داشت روزی بتواند به سبکی مشابه آن ها بنویسد. در ابتدا به روزنامه نگاری روی آورد و با تلفن کردن به ویراستارها و دروغ گفتن درباره‌ی تجربیاتش، شغلی آزاد برای خودش دست و پا کرد. او می گوید:
آن ها می پرسیدند: برای چه جاهایی نوشته ای؟ و من لیستی از اسم های مختلف را برایشان ردیف می کردم: «مجله ی ساندی تایمز» (The Sunday Times Magazine)، «نشریه ی تایم اوت» (Time Out). این ماجرا، مربوط به قبل از دوران گوگل است، برای همین، کسی بررسی نمی کرد.
این چنین بود که «گیمن» با نوشتن نقد کتاب و مصاحبه، راه خود را به سوی موفقیت باز کرد.
نوشتن برای همه ی نشریاتی که درباره شان چرت و پرت هایی سر هم کرده بودم، برایم تبدیل به هدفی افتخارآمیز شده بود. و تا پایان آن دهه، به هدفم رسیدم.
سینما و تلویزیون
خیلی از نویسنده های زمانه ی ما دوست دارند که کارهایشان در سینما و تلویزیون دیده شود. «گیمن» هم از این قاعده، مستثنی نیست و فیلمنامه هایی برای یک سریال و فیلم هایی بلند نوشته است: در سال 1996 فیلمنامه ی سریال «هیچ کجا» (Neverwhere) را برای BBC نوشت. فیلمنامه ی فیلم های «ماسک آینه ای» (Mirrormask) در سال 2005 و فیلم «بیوولف» (Beowulf) ساخته ی سال 2007 از آثار اوست.
او همچنین آثاری را خودش نوشته و کارگردانی کرده است: «فیلم کوتاهی درباره ی جان بولتون» (A Short Film About John Bolton) و فیلم «مجسمه وار» (Statuesque) که به ترتیب در سال های 2002 و 2009 ساخته شده اند.
نویسنده ای برای همه ی سنین
مخاطبین «گیمن» طیف وسیعی را در بر می گیرند. او آثاری را مخصوص کودکان و نوجوانان نوشته است: «گرگ های توی دیوار»، «ج مثل جادو» و «خوشبختانه شیر». اما نکته ی جذاب درباره ی داستان های او این است که آن ها برای همه ی سنین هستند. یعنی داستان های نوجوان او حتی ممکن است برای بزرگسالان جذاب تر باشد!
آثار «گیمن»، گونه های ادبی گوناگون را به کار می گیرند، اما فقط به آن گونه ها وفادار نمی مانند. می توان گفت کتاب های این نویسنده، تکه پاره هایی از ژانر هستند که از وفادار بودن به ژانر خودشان سر باز می زنند. نتیجه ی کار او ترکیبی است که از منابع گوناگون به دست آمده: حکایات سـ*ـینه به سـ*ـینه ی انگلیسی، موسیقی راک، متون مقدس یهودی و هزاران منبع دیگر. اما موضوع اصلی بیشتر این آثار افسونگری است: فقط کافی است به زندگی واقعی، آن گونه که خودمان آن را می شناسیم، جادوگرها، خدایان اسکاندیناوی، غول ها، شوالیه های شاه آرتور و زامبی ها را اضافه کنید!
کورالاین: یک اشتباه تایپی
زمانی که «گیمن» در دهه ی 1990 نوشتن داستان «کورالاین» را شروع کرد، ژانر وحشتِ نوع گوتیک از مُد افتاده بود. اما گیمن به مُد، کاری ندارد. جالب است بدانید عنوان این کتاب، نتیجه ی یک اشتباه تایپی است. «گیمن» می گوید:
می خواستم نام «کارولین» را تایپ کنم ولی اشتباه شد. به کلمه ی «کورالاین» نگاهی انداختم. می دانستم نام کسی است. می خواستم بدانم چه اتفاقاتی برایش می افتد.
با وجود این که «کورالاین» به نظر برخی، از جمله ویراستار «گیمن»، برای کودکان بیش از حد ترسناک به نظر می آمد، «گیمن» در نوشتن آن از ایده های دوران کودکیِ دختر بزرگش بهره برده بود. خودش در این باره می گوید:
وقتی که «هالی» چهار یا پنج سالش بود، روی پایم می نشست و داستان های کابوس وارش را برایم تعریف می کرد. او از دختر کوچکی می گفت که «هالی» نام داشت و فهمیده بود جای مادرش با یک جادوگر خبیث عوض شده و او را در زیرزمین با اشباح بچه ها زندانی کرده است.
بیوگرافی نیل گیمن | نویسنده
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
