اشعار مرضیه رحیمی

SAEEDEH.T · 8/8/22

تن خسته و پر گردو غبارم بی تو
ازچهره عشق شرمسارم بی تو
توآس دلِ منی و در آخر کار
بازنده بازیِ قمارم بی تو

SAEEDEH.T · 8/8/22

وقتی که ذهنم با دلش درگیر میشد
از هرکه غیراز او نگاهم سیر میشد
این" من" که عمری صید صد صیاد بوده
با دیدنش آهوی جانم شیر میشد

SAEEDEH.T · 8/8/22

برجوش و خروش قلب ما ساحل شو
بر جهل و خرافه های ما حائل شو
ای پاک ترین آیه ی تطهیر خدا
برشرح نشانه های حق نازل شو

SAEEDEH.T · 8/8/22

احوال دلم تا که توباشی خوب است
باتو همه ی خاطره ها محبوب است
صاف است هوای عاشقی،ابری نیست
با بودنت حال زندگی مطلوب است

SAEEDEH.T · 8/8/22

درخون ورگش عشق حسین جاری بود
ازروزازل نیت او یاری بود

بامعرفت و مرام و احساس وادب
برمرکز عشق نقطه پرگاری بود

با مهر حسین مادر اورا پرورد
در مکتب عاشقانه «سرداری» بود

بادیدن یار گونه اش باران شد
در برق نگاه خسته اقراری بود

تابود حرم واهمه معجر نیست
در گرد حرم حصار و دیواری بود

از جور عطش چه کودکان نالیدند
برسمت فرات رفت وپیکاری بود

ازشرم سه ساله جسم وجانش راداد
دنیا به سرش هوار و آواری بود

با آه حسین قامتش را خم کرد
آندم که خزان بسـ*ـتر گلزاری بود

یک بار فقط« برادر »اورا نامید
چون لحظه واپسین دیداری بود

بانوی بهشت برسراوبالین شد
سقا پسرم خوانده و گفتاری بود

تندیس جوانمردی واحساس گرفت
چون میر وفا، شه علمداری بود

SAEEDEH.T · 8/8/22

غرق آرامش خود بودم و دل ، داد کشید
طرح لبخند مرا در گذر باد کشید

حلقه زد دست غروبی و طلوعم نشکفت
جغد شوم آمد و در مهلکه فریاد کشید

کاش الکل بشود یک شب و از سر بپرد
یاد دادی که دل از فتنه ی بیداد کشید

روی زخمم همه شب مزه پرانی بکند
سوز دردی که دل از ضربه ی فولاد کشید

هست یک محکمه ای تا به شکایت ببرم ؟
آه هایی که دل از ریشه و بنیاد کشید؟

SAEEDEH.T · 8/8/22

آن خاک که در تنشم غرورم افتاد
بر خلوت سردِ شب عبورم افتاد
با کعبه یکی شود برایم دیگر
اشکیست که از چشم صبورم افتاد

SAEEDEH.T · 8/8/22

وقتی که دل از توان و نا می افتد
بر قامت عاشقانه تا می افتد
غمگین نشو عاقبت شبی اسب مراد
حتما گذرش به سمت ما می افتد

SAEEDEH.T · 8/8/22

کنج قفسیم بی گمان آزادیم
باسیلی سرخ دوستانی شادیم
بااصل و اصالت که کمر خم نشود
از اصل نه،بلکه ما ز اسب افتادیم

SAEEDEH.T · 8/8/22

مانند مسیح ضامن جانم باش
اعجاز کن و دلیل ایمانمان باش
طوفان زده ام،شعله مرا کافی نیست
آتشکده ی فصل زمستانم باش

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین