M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,858
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 22 دقیقه
قالب گیری و ریخته گری تکنیک هایی هستند که در تاریخ هنر و طراحی نقش مهمی دارند. ولی کاربرد ها و استفاده از آنها متفاوت بوده و نقش گسترده ای در حیطه تولیدات هنری و صنعتی بازی می کنند.
در دنیای هنر، فنون قالب گیری و ریخته گری ابزار های مهمی برای هنرمندان و مجسمه سازان، چه در باز تولید آثار هنری و چه در ساخت اثر نهایی، تلقی می شوند. همچنین هنرمندان معاصر نیز بر چنین عقیده ای هستند.
اما این تکنیک ها علاوه بر این، در زمینه های غیر هنری نیز مانند تولیدات انبوه صنعت ماشین سازی و … از اهمیت ویژه ای برخوردارند. بسیاری از اشیا تزیینی و روزمره که ما استفاده می کنیم توسط روش های مختلف قالب گیری ساخته شده است.
قالب چیست ؟
قالب محفظه ای از فضای خالی به شکل دلخواه می باشد. ریخته گری مراحل شکل دهی به مایع یا موادی است ( مانند پلاستیک ، شیشه، فلز، گل رس، بتون، اپوکسی، بتون و گچ و … ) که در قالب ریخته می شوند.
مایع درون قالب سفت می شود و شکل آنرا به خود می گیرد. برای جداسازی بهتر شی نهایی از درون قالب از ماده جداکننده یا مواد شیمیایی مناسب که مانع چسبندگی مواد به قالب می شوند استفاده می شود.
امروزه صنایع جهانی زیادی هستند که توسط قالب سازان زبردست و مجسمه سازانی اداره می شوند که ابزار الات و ماشین آلاتی را که در قالب سازی استفاده می شوند را تولید می کنند. از پراهمیت ترین این وسایل، کوره است که در کارخانه های مخصوص تولید و ریخته گری فلزات تولید می شوند.
با وجود تعداد زیادی تکنیک با درجه های پیچیدگی متفاوت در اینجا دو نمونه از تکنیک های ریخته گری ارایه می شود تا با در طول آنها با پایه و اساس ریخته گری آشنا شوید.
قالب گیری دو تکه
در این روش قالب به صورت دو تکه که هر کدام مربوط به نیمی از شی می باشد درست میشود. برخلاف قالب های یک بار مصرف که پس از استفاده نخست از بین می روند، قالب در این روش چندین بار استفاده می شود .
قاب گیری تکه ای
این رو ش که قالب در آن چند بار استفاده می شود، شامل تعدادی قالب است که هر کدام به صورت جداگانه ریخته گری شده و معمولا حجیم تر و گرانتر هستند، می شود.
سفالگری و ذوب فلزات
تا کشف مس توسط مردمان پیش از تاریخ ، آنها فن سفالگری را آموخته بودند و این به این معناست که آنها می توانستند دو روش ذوب فلز و ساخت سفالینه را ادغام کنند و سازه های سفالی، سنگی و یا ماسه ای را تبدیل به فلز مذاب کنند تا بتوانند به آن شکل دهند.
در واقع، این که امروزه ما می توانیم از روش های قالب گیری و ریخته گری متفاوت و پیچیده ای استفاده کنیم را مدیون همین دو کشف – سفالگری و ذوب فلزات- و ارتباط دادن آنها هستیم.
باستان شناسان همچنین قالب های سنگی را که برای ساخت تبر استفاده می شد را استخراج کردند که مربوط به 3000 سال قبل از میلاد می باشد.
این اشیا احتمالا توسط قالبی دو تکه که تکه های آن با طنابی به هم متصل می شدند و دارای سوراخی در بخش بالایی برای ریختن فلز مذاب بوده ساخته می شدند.
از آنجا که از سلاح ها باروش ریخته گری ساخته می شدند و تولید آنها باعث شکار و گردهمایی انسانهای آن دوران می شد می توان نتیجه گرفت که این تولیدات بر همه جنبه های زندگی تاثیر داشت.
قالب گیری در مصرباستان
از آنجا که مصری ها سر مردگان مومیایی شده خود را از گچ می ساختند تا پرتره آنها را بسازند، از هزاره سوم قبل میلاد مسیح، روش ها و فنون قالب گیری در این کشور به طور قابل ملاحظه ای رشد کرد. هنر غنی و فرهنگ استفاده از مواد در آنها در حیطه باورهای معنوی آنها خلاصه بود.
به طور مشخص آنها به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشتند بنابراین مرگ تنها یک مرحله آنی بین زندگی و پس از مرگ بود. زندگی ابدی برای آنها با مومیایی کردن و هدیه دادن اشیا به مردگان همراه بوده. در نتیجه آیین های آنها شامل بسیاری تولیدات مانند زیور الات و اشیا خانگی و نقاشی و مجسمه از مواد در این برهه از زمان فنون زیادی در قالب سازی در خاور نزدیک و دور – قبل از رسیدن به اروپا – گسترش یافت.
قالب های یونان باستان و روم
سابقه طولانی یونان و روم باستان در تولیدات مجسمه از مرمر و برنز و همچنین نقوش برجسته، نقش اساسی گچ را در هنر این دوران ثابت کرده است. قدیمی ترین مجسمه برنزی یونانی در انداره بزرگ، بسیار ساده بود و توسط چکش شکل گرفته بود و قسمت های مختلف آن با میخ پرچ شده بود.
آنها معمولا یه قسمت های مختلفی ریخته گری می شدند تا دقیقا به صورت شکل دلخواه بربیایند. به این دلیل مجسمه ساز ابتدا مدل خود را در ابعاد اصلی از گل رس می ساخت و برای ایستایی مجسمه از آرماتور آهنی یا میله در درون مجسمه استفاده می کرد. این میله بعد ها توسط موم پوشیده می شد.
برای بهبود بهتر ریخته گری ، منافذی را برای ریختن ماده مورد نظر در قالب و خارج شدن گاز در طی ریخته گری ایجاد می کردند. این نمونه سپس در حرارت قرار می گرفت تا موم درون آن ذوب شود و در نهایت قالبی سبک و توخالی به دست بیاید.
در مرحله بعد مجددا به آن حرارت می دادند تا گل کاملا خشک شود و آماده ریخته گری فلزات شود. مجسمه های یونانی در دوره روم باستان نیز دارای ارزش بسیار بودند.
هنرمندان روم باستان کپی های برنزی و مرمرین از آنها می ساختند و با ساختن نمونه های گچی، مجسمه ها را به سراسر امپراطوری خود ارسال می کردند. علاوه بر کاربرد این نمونه ها در فضاهای اشراف، در امکن عمومی نظیر حمام ها و تیاتر ها هم مورد استفاده قرار می گرفتند.
در واقع این نمونه ها امروزه ارزش بسیار زیادی در جهت معرفی تاریخ هنر دارند. از آنجای که بسیاری از مجسمه های یونانی ذوب شدند، کپی های مرمری و برنزین آنها شاهدان حاضر آنها هستند.
در دنیای هنر، فنون قالب گیری و ریخته گری ابزار های مهمی برای هنرمندان و مجسمه سازان، چه در باز تولید آثار هنری و چه در ساخت اثر نهایی، تلقی می شوند. همچنین هنرمندان معاصر نیز بر چنین عقیده ای هستند.
اما این تکنیک ها علاوه بر این، در زمینه های غیر هنری نیز مانند تولیدات انبوه صنعت ماشین سازی و … از اهمیت ویژه ای برخوردارند. بسیاری از اشیا تزیینی و روزمره که ما استفاده می کنیم توسط روش های مختلف قالب گیری ساخته شده است.
قالب چیست ؟
قالب محفظه ای از فضای خالی به شکل دلخواه می باشد. ریخته گری مراحل شکل دهی به مایع یا موادی است ( مانند پلاستیک ، شیشه، فلز، گل رس، بتون، اپوکسی، بتون و گچ و … ) که در قالب ریخته می شوند.
مایع درون قالب سفت می شود و شکل آنرا به خود می گیرد. برای جداسازی بهتر شی نهایی از درون قالب از ماده جداکننده یا مواد شیمیایی مناسب که مانع چسبندگی مواد به قالب می شوند استفاده می شود.
امروزه صنایع جهانی زیادی هستند که توسط قالب سازان زبردست و مجسمه سازانی اداره می شوند که ابزار الات و ماشین آلاتی را که در قالب سازی استفاده می شوند را تولید می کنند. از پراهمیت ترین این وسایل، کوره است که در کارخانه های مخصوص تولید و ریخته گری فلزات تولید می شوند.
با وجود تعداد زیادی تکنیک با درجه های پیچیدگی متفاوت در اینجا دو نمونه از تکنیک های ریخته گری ارایه می شود تا با در طول آنها با پایه و اساس ریخته گری آشنا شوید.
قالب گیری دو تکه
در این روش قالب به صورت دو تکه که هر کدام مربوط به نیمی از شی می باشد درست میشود. برخلاف قالب های یک بار مصرف که پس از استفاده نخست از بین می روند، قالب در این روش چندین بار استفاده می شود .
قاب گیری تکه ای
این رو ش که قالب در آن چند بار استفاده می شود، شامل تعدادی قالب است که هر کدام به صورت جداگانه ریخته گری شده و معمولا حجیم تر و گرانتر هستند، می شود.
سفالگری و ذوب فلزات
تا کشف مس توسط مردمان پیش از تاریخ ، آنها فن سفالگری را آموخته بودند و این به این معناست که آنها می توانستند دو روش ذوب فلز و ساخت سفالینه را ادغام کنند و سازه های سفالی، سنگی و یا ماسه ای را تبدیل به فلز مذاب کنند تا بتوانند به آن شکل دهند.
در واقع، این که امروزه ما می توانیم از روش های قالب گیری و ریخته گری متفاوت و پیچیده ای استفاده کنیم را مدیون همین دو کشف – سفالگری و ذوب فلزات- و ارتباط دادن آنها هستیم.
باستان شناسان همچنین قالب های سنگی را که برای ساخت تبر استفاده می شد را استخراج کردند که مربوط به 3000 سال قبل از میلاد می باشد.
این اشیا احتمالا توسط قالبی دو تکه که تکه های آن با طنابی به هم متصل می شدند و دارای سوراخی در بخش بالایی برای ریختن فلز مذاب بوده ساخته می شدند.
از آنجا که از سلاح ها باروش ریخته گری ساخته می شدند و تولید آنها باعث شکار و گردهمایی انسانهای آن دوران می شد می توان نتیجه گرفت که این تولیدات بر همه جنبه های زندگی تاثیر داشت.
قالب گیری در مصرباستان
از آنجا که مصری ها سر مردگان مومیایی شده خود را از گچ می ساختند تا پرتره آنها را بسازند، از هزاره سوم قبل میلاد مسیح، روش ها و فنون قالب گیری در این کشور به طور قابل ملاحظه ای رشد کرد. هنر غنی و فرهنگ استفاده از مواد در آنها در حیطه باورهای معنوی آنها خلاصه بود.
به طور مشخص آنها به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشتند بنابراین مرگ تنها یک مرحله آنی بین زندگی و پس از مرگ بود. زندگی ابدی برای آنها با مومیایی کردن و هدیه دادن اشیا به مردگان همراه بوده. در نتیجه آیین های آنها شامل بسیاری تولیدات مانند زیور الات و اشیا خانگی و نقاشی و مجسمه از مواد در این برهه از زمان فنون زیادی در قالب سازی در خاور نزدیک و دور – قبل از رسیدن به اروپا – گسترش یافت.
قالب های یونان باستان و روم
سابقه طولانی یونان و روم باستان در تولیدات مجسمه از مرمر و برنز و همچنین نقوش برجسته، نقش اساسی گچ را در هنر این دوران ثابت کرده است. قدیمی ترین مجسمه برنزی یونانی در انداره بزرگ، بسیار ساده بود و توسط چکش شکل گرفته بود و قسمت های مختلف آن با میخ پرچ شده بود.
آنها معمولا یه قسمت های مختلفی ریخته گری می شدند تا دقیقا به صورت شکل دلخواه بربیایند. به این دلیل مجسمه ساز ابتدا مدل خود را در ابعاد اصلی از گل رس می ساخت و برای ایستایی مجسمه از آرماتور آهنی یا میله در درون مجسمه استفاده می کرد. این میله بعد ها توسط موم پوشیده می شد.
برای بهبود بهتر ریخته گری ، منافذی را برای ریختن ماده مورد نظر در قالب و خارج شدن گاز در طی ریخته گری ایجاد می کردند. این نمونه سپس در حرارت قرار می گرفت تا موم درون آن ذوب شود و در نهایت قالبی سبک و توخالی به دست بیاید.
در مرحله بعد مجددا به آن حرارت می دادند تا گل کاملا خشک شود و آماده ریخته گری فلزات شود. مجسمه های یونانی در دوره روم باستان نیز دارای ارزش بسیار بودند.
هنرمندان روم باستان کپی های برنزی و مرمرین از آنها می ساختند و با ساختن نمونه های گچی، مجسمه ها را به سراسر امپراطوری خود ارسال می کردند. علاوه بر کاربرد این نمونه ها در فضاهای اشراف، در امکن عمومی نظیر حمام ها و تیاتر ها هم مورد استفاده قرار می گرفتند.
در واقع این نمونه ها امروزه ارزش بسیار زیادی در جهت معرفی تاریخ هنر دارند. از آنجای که بسیاری از مجسمه های یونانی ذوب شدند، کپی های مرمری و برنزین آنها شاهدان حاضر آنها هستند.
تاریخچه قالب سازی و ریخته گری
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
