- عضویت
- 9/1/22
- ارسال ها
- 10,008
- امتیاز واکنش
- 41,272
- امتیاز
- 508
- زمان حضور
- 312 روز 13 ساعت 40 دقیقه
ورسلی، پیش‌آهنگ علامت دادن در حین رویاهای آگاهانه، در انجام وظیفه‌ی دشوارتر و پرزحمت‌تری تلاش می‌کرد که عبارت بود از القای رویای آگاهانه (یا چیزی مانند آن) در حالت بیداری. روش او از فرط سادگی خنده‌آور به نظر می‌رسد. به پشت کاملاً دراز بکشید و آرام و بی‌حرکت بمانید. این کار ممکن است ساده به نظر آید ولی آن‌قدرها هم آسان نیست. هر بار تلاش کردن دو ساعت یا بیش‌تر وقت می‌گیرد تا مؤثر واقع شود. در این حال، تصویرهای واقع‌گرایانه و رویاگونه می‌توانند چنان مغشوش کننده باشند که از جای نجنبیدن تقریباً ناممکن گردد. به قول خود ورسلی «... اگر کسی مانند من، با تجسم‌های غنی بساوایی و شنیداری، خواب ببیند که در تاریکی مورد معاینه و دست‌کاری روبوت‌ها قرار گرفته است، یا موجوداتی کوچک که در حسن نیت یا شایستگی آن‌ها جای شک نیست روی او عمل می‌کنند، بسیار دشوار است که بی‌حرکت بماند». اگر در چنین لحظاتی فرد از جای بجنبد، حالتی که به زحمت دست داده است چون بخار به هوا می‌رود و او باید تلاش دو ساعته‌ی خود را از سر بگیرد. با این همه، این روش امید به کشف غرابت‌های تجربه‌ی متاکوریک را زنده نگاه می‌دارد.
البته مهم‌ترین مسأله برای اکثر خواب بینندگان آگاهانه این است که احساس آنان در رویای آگاهانه چگونه است: سرزنده‌تر، هشیارتر و آگاه‌تر، یا «به خودِ واقعی‌مان ماننده‌تر». این سخن چه معنی می‌دهد؟ خود در رویا، البته تنها مدلی روانی است. ولی خود در زندگی بیداری نیز چنین است. شاید ما میل داشته باشیم فکر کنیم که چیزی بیش از این هستیم، ولی روان‌شناسی به ما می‌آموزد که خود همان‌گونه ساخته می‌شود که جهان ادراکی ساخته می‌شود. در این صورت چگونه می‌توان «بیش‌تر» یا «کم‌تر» از خود بود؟ به عقیده‌ی بلاک‌مور پاسخ این است که خود ساخته شده در رویای آگاهانه‌ی موجود فانی و ناپایدار رویاهای عادی، بی هیچ خاطره و بی هیچ بصیرت، نیست. درواقع بسی بیش‌تر شبیه به مدل ساخته شده در زندگی بیداری است. شاید به این دلیل است که ما در رویای آگاهانه، خود را بیش‌تر شبیه به خودمان احساس می‌کنیم. اگر چنین است، پژوهش‌های آینده باید بتوانند رویای آگاهانه را نه تنها برای شناختن خواب و رویا، بلکه برای کشف طبیعت خود آگاهانه‌ی ما به کار برند.
البته مهم‌ترین مسأله برای اکثر خواب بینندگان آگاهانه این است که احساس آنان در رویای آگاهانه چگونه است: سرزنده‌تر، هشیارتر و آگاه‌تر، یا «به خودِ واقعی‌مان ماننده‌تر». این سخن چه معنی می‌دهد؟ خود در رویا، البته تنها مدلی روانی است. ولی خود در زندگی بیداری نیز چنین است. شاید ما میل داشته باشیم فکر کنیم که چیزی بیش از این هستیم، ولی روان‌شناسی به ما می‌آموزد که خود همان‌گونه ساخته می‌شود که جهان ادراکی ساخته می‌شود. در این صورت چگونه می‌توان «بیش‌تر» یا «کم‌تر» از خود بود؟ به عقیده‌ی بلاک‌مور پاسخ این است که خود ساخته شده در رویای آگاهانه‌ی موجود فانی و ناپایدار رویاهای عادی، بی هیچ خاطره و بی هیچ بصیرت، نیست. درواقع بسی بیش‌تر شبیه به مدل ساخته شده در زندگی بیداری است. شاید به این دلیل است که ما در رویای آگاهانه، خود را بیش‌تر شبیه به خودمان احساس می‌کنیم. اگر چنین است، پژوهش‌های آینده باید بتوانند رویای آگاهانه را نه تنها برای شناختن خواب و رویا، بلکه برای کشف طبیعت خود آگاهانه‌ی ما به کار برند.
رویای آگاهانه
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
