M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
چرا باید یک سبک اختصاصی داشته باشیم؟
سبک شخصی شما مثل یک برند است. این موضوع باعث خواهد شد آثار شما به چشم بیاید و به مخاطب اجازه می‌دهد روش منحصر به فردی که شما دنیا را می‌بینید ببیند.
کمپانی‌های بزرگ همگی سبک اختصاصی خودشان را دارند زیرا می‌خواهند شما یک تصویر واضح از اینکه آن‌ها کی هستند داشته باشید. خیلی از ما می‌توانیم تبلیغات مختلفی که کمپانی‌های مختلف برای محصولات خودشان تهیه می‌کنند را به خاطر بیاوریم: کوکا کولا، نایک، اپل و…. کمپانی‌هایی که پشت این تبلیغات هستند تلاش می‌کنند به محصولات خودشان شخصیتی بدهند که در بازار جلب توجه کند زیرا شخصیت به صورت مستقیم به فروش منجر خواهد شد.
صنعت عکاسی هم نسبت به این موضوع مصون نیست. در صورتی که تصاویر شما ظاهر یکپارچه‌ای داشته باشند، اسم شما نیز به آن‌ها متصل خواهد بود. سبک اختصاصی به تصاویر شما یک امضای بصری اضافه می‌کند و باعث خواهد شد بیشتر از بقیه عکس‌هایی که می‌گیرید به چشم بیایند. به همین خاطر برای خیلی از عکاس‌ها به شدت مفید است.
با این وجود برخی اوقات ممکن است شما دوست نداشته باشید سبک اختصاصی که دارید در تصاویر شما بازتاب یابد. به خصوص برای کار با مشتریانی که سبک اختصاصی خودشان را مدنظر دارند این موضوع خیلی به چشم می‌آید. دلیل اینکه کوکاکولا، نایک و اپل همگی برند قابل تشخیص خودشان را دارند این است که آن‌ها همگی عکاس‌هایی را استخدام می‌کنند که تطبیق‌پذیر هستند. همین موضوع برای عروسی‌ها و رویدادهایی هم که از قبل یک ظاهر خاص را مدنظر قرار دارند صدق می‌کند. در صورتی که تصاویر شما فقط بازتابی از شخصیت خودتان باشد، افرادی که به یک ظاهر کاملا متفاوت‌تر نیاز دارند شما را استخدام نمی‌کنند.
این موضوع به بخش قبلی این مقاله یعنی تفاوت متد و شخصیت بر می‌گردد. شما می‌توانید برای خلق یک استایل خاص از یک چک لیست پیروی کنید و یا اجازه دهید آثار شما به صورت طبیعی و تقریبا تصادفی تکامل یابند و به یک سبک اختصاصی برسید.
پارادوکس در سبک اختصاصی
جالب است بدانید که سبک اختصاصی در بهترین حالت خودش یک موضوع ذاتا غیرعمدی است. در صورتی که بخش‌های قبلی را مطالعه کرده باشید و تلاش کرده باشید سبک اختصاصی خودتان را خلق کنید، بیشتر از اینکه سود کنید، ضرر کرده‌اید.
برای مثال من زمانی که به عکس‌های قدیمی خودم نگاه می‌کنم متوجه می‌شوم که بهترین عکس‌هایی که گرفته‌ام از زاویه پائین گرفته شده‌اند (با وجود اینکه از ابتدا چنین چیزی نخواسته‌ام). در صورتی که در آینده هم به صورت پیشفرض از این سبک پیروی می‌کردم، عکس‌های من اصالت و خودانگیختگی خودشان را از دست می‌دادند.
آنالیز سبک شخصی خودتان کار خیلی خطرناکی است و به سادگی می‌تواند باعث شود چیزی که از ابتدا عکس‌های شما را خاص می‌کرد از دست بدهید. با این کار شما به جای اینکه به صورت طبیعی عکس‌هایی بدون نفوذ خارجی بگیرد، به صورت رباتیک عناصری که در عکس‌های قدیمیتان وجود داشته‌اند را کپی خواهید کرد. در نتیجه نمونه کارهای شما حتی در صورتی هم که خودتان تغییر کنید باز هم ثابت خواهند بود.
دلیل اینکه هنرمندان مختلف هم در طول زمان سبک‌های مختلفی داشته‌اند همین است: آن‌ها هم بقیه مثل مردم پیشرفت می‌کنند. پس چرا کارهایی که خلق می‌کنند باید ثابت باشند؟ من قبلا به مثال ون گوگ اشاره کردم و نقاشی‌های او اینجا هم یک مثال خیلی خوب هستند.
خیلی از مردم اطلاع ندارند که نقاشی‌های قدیمی‌تر ون گوگ خیلی واقع‌گرایانه‌تر از آثار جدیدتر او بودند. اما با تغییر ذائقه‌ی او در طول زمان سبک او نیز جریان یافت و گسترش پیدا کرد. در واقع تصور کلی ما از ون گوگ به عنوان یک هنرمند و کسی که با ضربات قلم طولانی و مارپیچ به سبک امپرسیونیست عکاسی می‌کرد، فقط مربوط به بخش پایانی زندگی او است و در مورد بقیه عمر وی صدق نمی‌کند.
این موضوع باعث می‌شود ما به یک نکته‌ی مهم دیگر برسیم: در صورتی که تابحال تلاش کرده باشید سبک اختصاصی یک عکاسی را کپی کنید احتمالا این کار را به درستی انجام نداده‌اید. عناصری که ما معمولا آن‌ها را به یک عکاس خاص مرتبط می‌دانیم، اغلب اوقات بزرگنمایی شده‌اند و از مشهورترین آن‌ها گرفته شده‌اند. ما با کنار هم قرار دادن این آثار یک قول عجیب و بزرگ به نام سبک برای خودمان ساخته‌ایم.
سبک شخصی شما مثل یک برند است. این موضوع باعث خواهد شد آثار شما به چشم بیاید و به مخاطب اجازه می‌دهد روش منحصر به فردی که شما دنیا را می‌بینید ببیند.
کمپانی‌های بزرگ همگی سبک اختصاصی خودشان را دارند زیرا می‌خواهند شما یک تصویر واضح از اینکه آن‌ها کی هستند داشته باشید. خیلی از ما می‌توانیم تبلیغات مختلفی که کمپانی‌های مختلف برای محصولات خودشان تهیه می‌کنند را به خاطر بیاوریم: کوکا کولا، نایک، اپل و…. کمپانی‌هایی که پشت این تبلیغات هستند تلاش می‌کنند به محصولات خودشان شخصیتی بدهند که در بازار جلب توجه کند زیرا شخصیت به صورت مستقیم به فروش منجر خواهد شد.
صنعت عکاسی هم نسبت به این موضوع مصون نیست. در صورتی که تصاویر شما ظاهر یکپارچه‌ای داشته باشند، اسم شما نیز به آن‌ها متصل خواهد بود. سبک اختصاصی به تصاویر شما یک امضای بصری اضافه می‌کند و باعث خواهد شد بیشتر از بقیه عکس‌هایی که می‌گیرید به چشم بیایند. به همین خاطر برای خیلی از عکاس‌ها به شدت مفید است.
با این وجود برخی اوقات ممکن است شما دوست نداشته باشید سبک اختصاصی که دارید در تصاویر شما بازتاب یابد. به خصوص برای کار با مشتریانی که سبک اختصاصی خودشان را مدنظر دارند این موضوع خیلی به چشم می‌آید. دلیل اینکه کوکاکولا، نایک و اپل همگی برند قابل تشخیص خودشان را دارند این است که آن‌ها همگی عکاس‌هایی را استخدام می‌کنند که تطبیق‌پذیر هستند. همین موضوع برای عروسی‌ها و رویدادهایی هم که از قبل یک ظاهر خاص را مدنظر قرار دارند صدق می‌کند. در صورتی که تصاویر شما فقط بازتابی از شخصیت خودتان باشد، افرادی که به یک ظاهر کاملا متفاوت‌تر نیاز دارند شما را استخدام نمی‌کنند.
این موضوع به بخش قبلی این مقاله یعنی تفاوت متد و شخصیت بر می‌گردد. شما می‌توانید برای خلق یک استایل خاص از یک چک لیست پیروی کنید و یا اجازه دهید آثار شما به صورت طبیعی و تقریبا تصادفی تکامل یابند و به یک سبک اختصاصی برسید.
پارادوکس در سبک اختصاصی
جالب است بدانید که سبک اختصاصی در بهترین حالت خودش یک موضوع ذاتا غیرعمدی است. در صورتی که بخش‌های قبلی را مطالعه کرده باشید و تلاش کرده باشید سبک اختصاصی خودتان را خلق کنید، بیشتر از اینکه سود کنید، ضرر کرده‌اید.
برای مثال من زمانی که به عکس‌های قدیمی خودم نگاه می‌کنم متوجه می‌شوم که بهترین عکس‌هایی که گرفته‌ام از زاویه پائین گرفته شده‌اند (با وجود اینکه از ابتدا چنین چیزی نخواسته‌ام). در صورتی که در آینده هم به صورت پیشفرض از این سبک پیروی می‌کردم، عکس‌های من اصالت و خودانگیختگی خودشان را از دست می‌دادند.
آنالیز سبک شخصی خودتان کار خیلی خطرناکی است و به سادگی می‌تواند باعث شود چیزی که از ابتدا عکس‌های شما را خاص می‌کرد از دست بدهید. با این کار شما به جای اینکه به صورت طبیعی عکس‌هایی بدون نفوذ خارجی بگیرد، به صورت رباتیک عناصری که در عکس‌های قدیمیتان وجود داشته‌اند را کپی خواهید کرد. در نتیجه نمونه کارهای شما حتی در صورتی هم که خودتان تغییر کنید باز هم ثابت خواهند بود.
دلیل اینکه هنرمندان مختلف هم در طول زمان سبک‌های مختلفی داشته‌اند همین است: آن‌ها هم بقیه مثل مردم پیشرفت می‌کنند. پس چرا کارهایی که خلق می‌کنند باید ثابت باشند؟ من قبلا به مثال ون گوگ اشاره کردم و نقاشی‌های او اینجا هم یک مثال خیلی خوب هستند.
خیلی از مردم اطلاع ندارند که نقاشی‌های قدیمی‌تر ون گوگ خیلی واقع‌گرایانه‌تر از آثار جدیدتر او بودند. اما با تغییر ذائقه‌ی او در طول زمان سبک او نیز جریان یافت و گسترش پیدا کرد. در واقع تصور کلی ما از ون گوگ به عنوان یک هنرمند و کسی که با ضربات قلم طولانی و مارپیچ به سبک امپرسیونیست عکاسی می‌کرد، فقط مربوط به بخش پایانی زندگی او است و در مورد بقیه عمر وی صدق نمی‌کند.
این موضوع باعث می‌شود ما به یک نکته‌ی مهم دیگر برسیم: در صورتی که تابحال تلاش کرده باشید سبک اختصاصی یک عکاسی را کپی کنید احتمالا این کار را به درستی انجام نداده‌اید. عناصری که ما معمولا آن‌ها را به یک عکاس خاص مرتبط می‌دانیم، اغلب اوقات بزرگنمایی شده‌اند و از مشهورترین آن‌ها گرفته شده‌اند. ما با کنار هم قرار دادن این آثار یک قول عجیب و بزرگ به نام سبک برای خودمان ساخته‌ایم.
چرا باید یک سبک اختصاصی داشته باشیم؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
