در حال تایپ رمان سنگسار | SONIYA_M کاربر انجمن رمان ۹۸

SONIYA_M · 18/2/22

ماهان چشمانش را در حدقه می‌چرخاند و نگاهش به روی تک تک اجزای صورتِ سیاه شده و کثیف سهیل در حال گردش است. لـ*ـب پایینش به سمت جلو کش می‌آید و پوفی که می‌کشد موهای رها شده بر پیشانی‌اش را به بالا می‌فرستد. نمی‌تواند تسلطی بر روی ذهن‌ پرتلاطمش داشته باشد. سوالاتی حس کنجکاوی‌اش را قلقلک می‌دهد، که جوابش نزد...

SONIYA_M · 18/2/22

آهنگ باد، موهای پر کلاغی‌اش را در هوا می‌رقصاند و سوز آن چهارستون بدنش را به لرزه در می‌آورد؛ ولی همچنان در سکوت کنار ماهان قدم بر می‌دارد و سعی می‌کند به گام‌هایش تسریع ببخشد. پیاده رو و مسیر داغان شهر، مدام به او دهن کجی می‌کند و می‌گوید که باید دست بجنباند. مسیر نسبتاً کوتاهی که هر روز پنج تا ده...

SONIYA_M · 18/2/22

اخم‌هایش بر حرف زدنش پیشی می‌گیرندو در هم فرو می‌روند. بی توجه به ماهانِ از نفس افتاده، بر می‌گردد و پا تند می‌کند. هیچ وقت خانه را خالی نمی‌گذاشتند، پس چرا عاطفه و مادرش قصد جواب دادن به تلفن را نداشتند؟ همین بر ترسش افزوده است. حال استرس بر پرستیژ اخمالو و جدی‌اش غلبه می‌کند و نگرانی درون...

SONIYA_M · 19/2/22

با پشت انگشتش چند ضربه به در چوبی می‌زند و سرکی به داخل مسجد می‌کشد. حاج محسن با دیدنش نفسش را رها می‌کند و از سر جایش بر می‌خیزد. خوب می‌داند برای چه به اینجا آمده است. دستی به عمامه‌اش کشیده و درحالی که به سمتش گام بر می‌دارد لـ*ـب به سخن می‌گشاید:
- سلام نوری جان، احوال...

SONIYA_M · 19/2/22

دلش را به دریا می‌زند و با راست کردن قامت تنومند خود تصمیم می‌گیرد برود سر اصل مطلب:
- آره حاجی؛ از خدا پنهون نیست از شما چه پنهون، تا الان درگیر مراسم مادر و دختره بودیم، جسد دو نفر دیگه‌اشون هم پیدا نشده! معلوم نیست زندن، مردن، دچار جراحت شدن؟...

SONIYA_M · 19/2/22

حاج محسن دست‌هایش را میان هم قلاب می‌کند و خیره می‌شود به کتابخانه‌ی مملوء از قرآنی که بالای سر محمد است. نوری بیجا نمی‌گفت؛ اما چاره چه بود؟ وقتی که خودش چاره‌ای برای بیچارگی پسرک سیاوش امیریان نداشت و دست و بالش برای کمک کردن به او بسته بود... با اندکی مکث، نفسش را خارج می‌کند و دمی عمیق می‌کشد و...

SONIYA_M · 28/2/22

***

ساک کوچکش را درون دستش جا به جا می‌کند و برای آخرین بار هوای شیراز را به درون ریه‌هایش می‌فرستد. هنوز نرفته دلتنگی‌اش سر باز کرده و بغض همانند سنگی بزرگ راه گلویش را سد کرده است. دلش تنگ می‌شود برای این شهر و آبادی و خرابه‌ی...

SONIYA_M · 28/2/22

دستانش را برای به آ*غو*ش کشیدن ماهان می‌گشاید که ماهان بی معطلی در آ*غو*شش مچاله می‌شود. قطره اشکی سمج، از چشم سهیل می‌چکد و روی شانه و پیراهن آبی نفتی ماهان دفن می‌شود. به روی خودش نمی‌آورد تا آنچه در دلش است حاشا نشود. نم اشک چشمان ماهان را نیز تر می‌کند و سهیل خوب می‌داند دوری دلتنگی می‌آورد. با دستش آرام...

SONIYA_M · 28/2/22

- چاکرتم حاج محسن، امیدوارم دیدار دیگه‌‌ای باشه و برات جبران کنم!

محسن با دستش چند ضربه روی شانه‌اش می‌زند و با لحنی سرشار از آرامش نطق می‌کند:
- کاری نکردم پسر، برو خدا به همراهت...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین