M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,864
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 32 دقیقه
نویسنده این موضوع
انواع تکنیک های مجسمه سازی با مواد مختلف
مجسمهسازی، تندیسگری یا پیکرتراشی یک هنر برای شکل دادن به اشیا می باشد و انجام این هنر زیبا با هر سایز و تکنیکی قابل اجرا است و در نهایت به خروجی این هنر مجسمه ، تندیس و یا پیکره می گویند.هر پیکره ای را که به شکل سه بعدی ایجاد می شود را نمی توان مجسمه نامید بلکه باید در ورای آن، یک فکر، خلاقیت یا یک نوآوری وجود داشته باشد.
مجسمه سازی یکی از شاخه های هنرهای تجسمی می باشد.در این هنر به شکل دادن اشیا با مواد و مصالح مختلف می پردازد.
در واقع هنر مجسمه سازی یا تندیسگری فرایندی است که به خلق یک پیکر سه بعدی میانجامد.
تفاوت مجسمه سازی با هنرهای دیگر چیست ؟ یکی از خصوصیات بسیار بارز هنر مجسمه سازی و تفاوت آن با هنرهای دیگر سه بعدی بودن آن است .مجسمه سازی از مواد مختلف کمک می گیرد تا شکل بگیرد.مجسمه در واقع ساخته دست انسان است و به نوعی احساسات و افکار هنرمند را به مخاطب انتقال میدهد.
پیشینه مجسمه سازی در ایران
هنر مجسمه سازی در ایران یه 5 هزار سال پیش برمی گردد که آثار به جا مانده جنبه های مذهبی دارند و به نقش های حیوانی توجه بسیار ویژه ای میشده .
پیکرتراشی متأثر از هنر آشوری در دوران هخامنشی به نوعی دیگر و به گونه ای ظریف با نگاهی ناتورالیستی با جنبه ی مذهبی و وقایع نگار در ارتباط است.
مجسمه سازی در دوران اشکانی به دو هنر هلنی و هخامنشی و نیز واقع نمایی در چهره پردازی ادامه پیدا کرد.
مجسمه سازی در دوران ساسانی خصوصیات هنر هخامنشی را حفظ می کند اما به طبیعت نزدیک تر می شود.
در عصر معاصر ایران هنر مجسمه سازی رونق بیشتری گرفته و ارتباطات نقش بسیار مهمی را در پیشرفت هنر مجسمه سازی در ایران داشته .آشنایی هنرمند ایرانی با هنر مجسمه سازی در اروپا باعث شد هنر مجسمه سازی در اروپا جانی دوباره بگیرد.
بعد از کمال المالک شخصی که هنر مجسمه سازی را در ایران گسترش داد و دانش آموخته ی اروپا بود هنرمندی به نام ابوالحسن صدیقی بود که هنر مجسمه سازی را خیلی حرفه ای وارد ایران کرد و بعد از آن استادان دیگری راه این هنرمند را پیش گرفتند.
علی اکبر صنعتی و علی قهاری از جمله ی این استادان بودند.
این هنرمندان مجسمه های خود را به سبک نئوکلاسی سیسم، رئالیسم و نئورئالیسم محدود کردند.
هنر مجسمه سازی از سال 1320 تحول بسیار زیادی کرد و هنرمندانی مانند پرویز تناولی و ژازه طباطبایی سعی کردند هویت ملی ایران را در آثار خود زنده کنند.
مجسمه سازانی چون قدرت الله معماریان و بهمن محصص از مجسمه سازان پرکار دوران معاصر ایران به شمار می روند.
مجسمهسازی، تندیسگری یا پیکرتراشی یک هنر برای شکل دادن به اشیا می باشد و انجام این هنر زیبا با هر سایز و تکنیکی قابل اجرا است و در نهایت به خروجی این هنر مجسمه ، تندیس و یا پیکره می گویند.هر پیکره ای را که به شکل سه بعدی ایجاد می شود را نمی توان مجسمه نامید بلکه باید در ورای آن، یک فکر، خلاقیت یا یک نوآوری وجود داشته باشد.
مجسمه سازی یکی از شاخه های هنرهای تجسمی می باشد.در این هنر به شکل دادن اشیا با مواد و مصالح مختلف می پردازد.
در واقع هنر مجسمه سازی یا تندیسگری فرایندی است که به خلق یک پیکر سه بعدی میانجامد.
تفاوت مجسمه سازی با هنرهای دیگر چیست ؟ یکی از خصوصیات بسیار بارز هنر مجسمه سازی و تفاوت آن با هنرهای دیگر سه بعدی بودن آن است .مجسمه سازی از مواد مختلف کمک می گیرد تا شکل بگیرد.مجسمه در واقع ساخته دست انسان است و به نوعی احساسات و افکار هنرمند را به مخاطب انتقال میدهد.
پیشینه مجسمه سازی در ایران
هنر مجسمه سازی در ایران یه 5 هزار سال پیش برمی گردد که آثار به جا مانده جنبه های مذهبی دارند و به نقش های حیوانی توجه بسیار ویژه ای میشده .
پیکرتراشی متأثر از هنر آشوری در دوران هخامنشی به نوعی دیگر و به گونه ای ظریف با نگاهی ناتورالیستی با جنبه ی مذهبی و وقایع نگار در ارتباط است.
مجسمه سازی در دوران اشکانی به دو هنر هلنی و هخامنشی و نیز واقع نمایی در چهره پردازی ادامه پیدا کرد.
مجسمه سازی در دوران ساسانی خصوصیات هنر هخامنشی را حفظ می کند اما به طبیعت نزدیک تر می شود.
در عصر معاصر ایران هنر مجسمه سازی رونق بیشتری گرفته و ارتباطات نقش بسیار مهمی را در پیشرفت هنر مجسمه سازی در ایران داشته .آشنایی هنرمند ایرانی با هنر مجسمه سازی در اروپا باعث شد هنر مجسمه سازی در اروپا جانی دوباره بگیرد.
بعد از کمال المالک شخصی که هنر مجسمه سازی را در ایران گسترش داد و دانش آموخته ی اروپا بود هنرمندی به نام ابوالحسن صدیقی بود که هنر مجسمه سازی را خیلی حرفه ای وارد ایران کرد و بعد از آن استادان دیگری راه این هنرمند را پیش گرفتند.
علی اکبر صنعتی و علی قهاری از جمله ی این استادان بودند.
این هنرمندان مجسمه های خود را به سبک نئوکلاسی سیسم، رئالیسم و نئورئالیسم محدود کردند.
هنر مجسمه سازی از سال 1320 تحول بسیار زیادی کرد و هنرمندانی مانند پرویز تناولی و ژازه طباطبایی سعی کردند هویت ملی ایران را در آثار خود زنده کنند.
مجسمه سازانی چون قدرت الله معماریان و بهمن محصص از مجسمه سازان پرکار دوران معاصر ایران به شمار می روند.
انواع تکنیک های مجسمه سازی با مواد مختلف
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com