M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
تعریف مینا
مینا ماده‌ای است از لعاب شیشه‌ای حاجب ماوراء یا شفاف که آنرا روی کاشی و فلزات، برای نقش و نگار استفاده می‌برند و ترکیبی است از لاجورد(فرهنگ لغت معین )
مینا در لغت نوعی گل، لعاب دندان، نوعی پرنده، عمل لعاب مینا که بر نقره و غیره دهند ( لغت نامه دهخدا )
از نظر اصطلاحی تنها تعریف کاملی که از میناسازی ارائه گردیده عبارتست از: هنر آتش است و خاک با رنگ‌های پخته و الوان از نوع معدنی
مینا قطعه فلزی است به صورت ظرفی درآمده لعاب خورده و روی آن نقاشی اسلیمی و قطعاتی به صورت پیچ و گره و گل کشیده شده و بعد پخته می‌شود .
تاریخچه میناکاری
می‌توان ابتدای خلق این هنر آتش و خاک را به زمان ساخت کاشی ارجاع داد؛ زیرا از همان رنگ‌هایی در ساخت مینا کاربرد دارد، در ساخت کاشی نیز استفاده می‌شود.
درمورد سابقه هنر میناکاری در ایران به زمان اشکانیان و ساسانیان می‌رسد، ولی استفاده‌ی آن از آغاز اسلام تا پیش از حکومت ایلخانیان مغول برای ما روشن نیست.
در واقع ممکن است این هنر ایرانی نباشد اما از آنجا که سیر تکاملی خود را در ایران و خصوصا در پایتخت هنری آن یعنی شهر زیبای زنده‌رود طی کرده، کاملا ایرانی شده و امروز در انظار جهانیان، به عنوان ره‌آورد هنرمندان سپاهان شناخته می‌شود.
با توجه به تحقیقات به عمل آمده، پیشینه هنر میناکاری به زمان روم باستان باز می‌گردد. چرا که گزارش ها حاکی از میناکاری بودن بخشی از مجسمه زئوس دارد، این مجسمه یکی از عجایب هفت گانه و مربوط به 450 سال قبل از میلاد مسیح است.
میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگ‌های پخته و درخشان که سابقه آن به سال‌ها پیش از میلاد مسیح می‌رسد و ظهور آن بر روی فلز در طول سده چهارم تا ششم پیش از میلاد و پس از 500 سال بعد از میلاد مشاهده می‌شود( پروفسور پوپ ، آرثر آپراهام ، بررسی هنر ایران )
هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته است و یکی از نمونه‌های آن از عهد صفویه برجای مانده است. در صورت کسب اطلاعات بیشتر درباره تاریخچه میناکاری در ایران و جهان می‌توانید به صفحه تاریخچه هنر میناکاری در وبلاگ پرنون مراجعه کنید.
روش ساخت و آماده‌سازی ظروف مینا
فلزات طلا، مس، نقره، استیل، آلومینیوم، مفرغ، برنج و برنز در میناکاری استفاده می‌شوند که مس بهترین نمونه فلز برای میناکاری به شمار می‌رود. مس دوام و استحکام دوام و استحکام داشته، شکل‌پذیر بوده، چکش‌خوار است و قابلیت ورقه شدن دارد. مس مناسب میناکاری باید 99 درصد و بالاترین ضخامت معمول به کار رود در غیر این صورت، موقع حرارت دادن ناخالصی‌های آن به‌صورت تاول بر سطح فلز نمایان می‌شود. علت انتخاب فلز مس این است که قابلیت جذب لعاب آن بیشتر از دیگر انواع فلزات است.
ابتدا برای تهیه یک اثر مینایی، فلزی را که به‌عنوان ماده اصلی مورد نظر باشد را انتخاب نموده سپس به هر شکل و هر اندازه که مورد نظر است توسط مسگر متخصص ساخته می‌شود و پس از آن توسط استاد میناکاری لعاب سفید رنگ یکدستی به آن می‌زنند. این مرحله از لعاب سفید رنگ به نام لعاب آستر معروف است. بعد از این مرحله فلزی را که لعاب یک‌دست خورده به منظور پخته شدن در کوره‌ای که حداکثر حرارت آن 750 درجه سانتی‌گراد باشد قرار می‌دهند و بعد فلز لعاب دیده را از کوره خارج کرده و مجددا با لعاب مرغوب‌تری پوشانده و برای بار دوم حرارت می‌دهند.
تصویر1 : کوره مینا
این عمل یعنی عمل لعاب کاری را معمولا "سه الی چهار بار تکرار می‌کنند پس از طی این مراحل فلز لعاب داده شده و حرارت دیده هم اینک برای ایجاد هر گونه نقشه و طراحی که مورد نظر است آماده شده و این طرح‌ها و نقش‌ها به ذوق هنرمند و یا با توجه به سفارشی که به او شده است بر روی جسم نقش می‌بندند. در اصطلاح میناکاران این مرحله را، روی مینا، رنگ آمیزی هفت رنگ نامیده می‌شود." ظروف مینایی بعد از نقاشی، مجددا به کوره فرستاده می‌شود با این تفاوت که حرارتی کمتر از دفعات قبل حدود 600 درجه سانتی گراد مورد نیاز است تا رنگ‌ها به‌صورت مطلوب هنرمند درآید.
مینا ماده‌ای است از لعاب شیشه‌ای حاجب ماوراء یا شفاف که آنرا روی کاشی و فلزات، برای نقش و نگار استفاده می‌برند و ترکیبی است از لاجورد(فرهنگ لغت معین )
مینا در لغت نوعی گل، لعاب دندان، نوعی پرنده، عمل لعاب مینا که بر نقره و غیره دهند ( لغت نامه دهخدا )
از نظر اصطلاحی تنها تعریف کاملی که از میناسازی ارائه گردیده عبارتست از: هنر آتش است و خاک با رنگ‌های پخته و الوان از نوع معدنی
مینا قطعه فلزی است به صورت ظرفی درآمده لعاب خورده و روی آن نقاشی اسلیمی و قطعاتی به صورت پیچ و گره و گل کشیده شده و بعد پخته می‌شود .
تاریخچه میناکاری
می‌توان ابتدای خلق این هنر آتش و خاک را به زمان ساخت کاشی ارجاع داد؛ زیرا از همان رنگ‌هایی در ساخت مینا کاربرد دارد، در ساخت کاشی نیز استفاده می‌شود.
درمورد سابقه هنر میناکاری در ایران به زمان اشکانیان و ساسانیان می‌رسد، ولی استفاده‌ی آن از آغاز اسلام تا پیش از حکومت ایلخانیان مغول برای ما روشن نیست.
در واقع ممکن است این هنر ایرانی نباشد اما از آنجا که سیر تکاملی خود را در ایران و خصوصا در پایتخت هنری آن یعنی شهر زیبای زنده‌رود طی کرده، کاملا ایرانی شده و امروز در انظار جهانیان، به عنوان ره‌آورد هنرمندان سپاهان شناخته می‌شود.
با توجه به تحقیقات به عمل آمده، پیشینه هنر میناکاری به زمان روم باستان باز می‌گردد. چرا که گزارش ها حاکی از میناکاری بودن بخشی از مجسمه زئوس دارد، این مجسمه یکی از عجایب هفت گانه و مربوط به 450 سال قبل از میلاد مسیح است.
میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگ‌های پخته و درخشان که سابقه آن به سال‌ها پیش از میلاد مسیح می‌رسد و ظهور آن بر روی فلز در طول سده چهارم تا ششم پیش از میلاد و پس از 500 سال بعد از میلاد مشاهده می‌شود( پروفسور پوپ ، آرثر آپراهام ، بررسی هنر ایران )
هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته است و یکی از نمونه‌های آن از عهد صفویه برجای مانده است. در صورت کسب اطلاعات بیشتر درباره تاریخچه میناکاری در ایران و جهان می‌توانید به صفحه تاریخچه هنر میناکاری در وبلاگ پرنون مراجعه کنید.
روش ساخت و آماده‌سازی ظروف مینا
فلزات طلا، مس، نقره، استیل، آلومینیوم، مفرغ، برنج و برنز در میناکاری استفاده می‌شوند که مس بهترین نمونه فلز برای میناکاری به شمار می‌رود. مس دوام و استحکام دوام و استحکام داشته، شکل‌پذیر بوده، چکش‌خوار است و قابلیت ورقه شدن دارد. مس مناسب میناکاری باید 99 درصد و بالاترین ضخامت معمول به کار رود در غیر این صورت، موقع حرارت دادن ناخالصی‌های آن به‌صورت تاول بر سطح فلز نمایان می‌شود. علت انتخاب فلز مس این است که قابلیت جذب لعاب آن بیشتر از دیگر انواع فلزات است.
ابتدا برای تهیه یک اثر مینایی، فلزی را که به‌عنوان ماده اصلی مورد نظر باشد را انتخاب نموده سپس به هر شکل و هر اندازه که مورد نظر است توسط مسگر متخصص ساخته می‌شود و پس از آن توسط استاد میناکاری لعاب سفید رنگ یکدستی به آن می‌زنند. این مرحله از لعاب سفید رنگ به نام لعاب آستر معروف است. بعد از این مرحله فلزی را که لعاب یک‌دست خورده به منظور پخته شدن در کوره‌ای که حداکثر حرارت آن 750 درجه سانتی‌گراد باشد قرار می‌دهند و بعد فلز لعاب دیده را از کوره خارج کرده و مجددا با لعاب مرغوب‌تری پوشانده و برای بار دوم حرارت می‌دهند.
تصویر1 : کوره مینا
این عمل یعنی عمل لعاب کاری را معمولا "سه الی چهار بار تکرار می‌کنند پس از طی این مراحل فلز لعاب داده شده و حرارت دیده هم اینک برای ایجاد هر گونه نقشه و طراحی که مورد نظر است آماده شده و این طرح‌ها و نقش‌ها به ذوق هنرمند و یا با توجه به سفارشی که به او شده است بر روی جسم نقش می‌بندند. در اصطلاح میناکاران این مرحله را، روی مینا، رنگ آمیزی هفت رنگ نامیده می‌شود." ظروف مینایی بعد از نقاشی، مجددا به کوره فرستاده می‌شود با این تفاوت که حرارتی کمتر از دفعات قبل حدود 600 درجه سانتی گراد مورد نیاز است تا رنگ‌ها به‌صورت مطلوب هنرمند درآید.
هنر میناکاری چیست و چگونه انجام می‌شود؟ (مینا کاری روی سفال)
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
