نقد و بررسی رمان دختر بروسلی | hani_h_a کاربر انجمن رمان ۹۸

hani_h_a · 29/8/21

نام رمان: دختر بروسلی
نویسنده: hani_h_a کاربر انجمن ۹۸
منتقدین: دونه انار و فاطمه باقری
ناظر: فاطمه بیابانی
ژانر: طنز، عاشقانه
خلاصه: همه چی از حس های دلمون شروع میشه، حس هایی که گاهی وقت ها جاهامون رو عوض میکنن؛ من دختریم از جنس مرد! دختری که دوست نداره ناراحتی بهترین حس زندگیش رو ببینه، دختری که خط قرمزاش رو میشکنه و بی سر و صدا مواظب حس دلش میشه. هر چقدر هم سخت مثل یه سایه دنبالش میره و به قول معروف ننه من غریبم بازی در نمیاره.
لینک: در حال تایپ - رمان دختر بروسلی | hani_h_a کاربر انجمن رمان 98

فاطمه باقری · 4/9/21

به نام خدا

نقد رمان دختر
بروسلی

یک نویسنده باید جرئت، علاقه، و خلاقیت را برای نوشتن یک داستان شگفت انگیز داشته باشد

فرانسوز ساگان

ژانر پردازی با این سخن از این نویسنده ی عزیز رابـ*ـطه ای دو سویه دارد چرا که اگر ژانر پردازی به گونه ای درست در جای خود قرار گیرد خواننده را برای ادامه ی داستان مشتاق تر خواهد کرد اما اگر این اتفاق برعکس بیوفتد خواننده از ادامه زده شده و آن ذوق خواننده اتفاق نخواهد افتاد.
رمان دختر بروسلی از ژانر پردازی خوبی برخوردار نبود!
یعنی ما میگوییم هدف از طنز نقد یه سنت و یا سـ*ـیاست اجتماعی با خنده و شوخی ایست؛ نه صرفا اتفاقا خنده‌دار یا مثلا رفتارهای بامزه شخصیت ها و سکانس های کلیشه‌ای که این روزها در بیشتر داستان‌ها رویت میشود.
پرش‌هایی که در رمان وجود داشت، باعث میشد رشته کلاف از دست خواننده خارج شود گاهی اورا گیج کند. سعی کنید پرش از موقعیت‌های مختلف را کم کنید تا نگارش رمان زیبا تر شود.
برای وارد کردن شخصیت‌ها به رمان باید مقدمه چینی کنید نه که همینطوری الکی وارد داستان شود؛ برای مثال مبین!
خیلی راحت و بی‌مقدمه اورا به داستان راه دادید و درون پرانتز یک چیز کلی راجبش گفتید که این درست و اصولی نیست!
شخصیت‌ها هر کدام باید خصوصیات اخلاقی و ظاهری متفاوتی داشته باشند. هر کدام باید یه مدل خاص از خودشان باشند نه اینکه همه یه مدل!
نازنین و دوستش تفاوت آنچنانی باهم نداشتند. برای هم کدام از شخصیت‌ها یک نشانه بگذارید که اگر در جایی از رمان نخواستید اسم کارکتر را بیاورید، خواننده از طرز اخلاق، ظاهر و یا هر چیز دیگرس متوجه شود این شخصیت متعلق به کیست؟!
اما این نشانه‌ها و خصوصیات اخلاقی باید به سن و سال کارکتر بخورد؛ مثلا من اول نفهمیدم حسن چند سالش است؟! زیرا او رفتارهای بچگانه زیاد داشت و این امر کمی ذهن منه خواننده را بهم ریخته بود.
اما بعد که فهمیدم در آستانه لیسانس گرفتن است واقعا متعجب شدم از رفتار این مرد! هیچ مردی دیگر آنقدر رفتارهای بچگانه از خود نشان نمیدهد حتی اگر شخصیتش لطیف باشد.
اما با این حال رمان دختر بروسلی از شناسنامه خوبی برخوردار بود.
مقدمه و خلاصه‌ای که میتوانست مخاطب را جذب کند؛ از همه مهم تر اسم رمان است. اسم، اسمی خاص نیست اما به گونه‌ای است که خواننده با خود میگوید یعنی داستان از چه قرار است که اسم رمان شده دختر بروسلی؟!
از بحث شناسنامه که خارج شویم به توصیفات میرسیم. توصیفاتی که نویسنده خیلی ابتدایی به آن‌ها رسیده بود. پرش‌هایی که در توصیفات و چینش شخصیت‌ها بود رمان را خیلی یکنواخت و ابتدایی کرده بود.
احساسات باید به گونه‌ای باشد که خواننده با پوست و جانش آن را حس کند.
باید طوری باشد که ما بتوانیم با توصیفات نویسنده سن، خصوصیات اخلاقی و... کارکتر را حدس بزنیم؛ اما متاسفانه نویسنده در این امر موفق عمل نکرده بودند.
سعی کنید توصیف ظاهر و شخصیت را نسبت به چیزی که کارکتر هست بنویسید تا خواننده بتواند با آن خو بگیرد و از ادامه دادن رمان خسته نشود.
در آخر با این که دختر بروسلی متاسفانه از کلیشه های بسیاری برخوردار بود اما با ویرایش می توان این مشکل را رفع نمود.

با تشکر از انتقاد پذیری شما

فاطمه باقری از تیم نقد انجمن

hani_h_a · 5/9/21

فاطمه باقری گفت:
به نام خدا

نقد رمان دختر
بروسلی

یک نویسنده باید جرئت، علاقه، و خلاقیت را برای نوشتن یک داستان شگفت انگیز داشته باشد

فرانسوز ساگان

ژانر پردازی با این سخن از این نویسنده ی عزیز رابـ*ـطه ای دو سویه دارد چرا که اگر ژانر پردازی به گونه ای درست در جای خود قرار گیرد خواننده را برای ادامه ی داستان مشتاق تر خواهد کرد اما اگر این اتفاق برعکس بیوفتد خواننده از ادامه زده شده و آن ذوق خواننده اتفاق نخواهد افتاد.
رمان دختر بروسلی از ژانر پردازی خوبی برخوردار نبود!
یعنی ما میگوییم هدف از طنز نقد یه سنت و یا سـ*ـیاست اجتماعی با خنده و شوخی ایست؛ نه صرفا اتفاقا خنده‌دار یا مثلا رفتارهای بامزه شخصیت ها و سکانس های کلیشه‌ای که این روزها در بیشتر داستان‌ها رویت میشود.
پرش‌هایی که در رمان وجود داشت، باعث میشد رشته کلاف از دست خواننده خارج شود گاهی اورا گیج کند. سعی کنید پرش از موقعیت‌های مختلف را کم کنید تا نگارش رمان زیبا تر شود.
برای وارد کردن شخصیت‌ها به رمان باید مقدمه چینی کنید نه که همینطوری الکی وارد داستان شود؛ برای مثال مبین!
خیلی راحت و بی‌مقدمه اورا به داستان راه دادید و درون پرانتز یک چیز کلی راجبش گفتید که این درست و اصولی نیست!
شخصیت‌ها هر کدام باید خصوصیات اخلاقی و ظاهری متفاوتی داشته باشند. هر کدام باید یه مدل خاص از خودشان باشند نه اینکه همه یه مدل!
نازنین و دوستش تفاوت آنچنانی باهم نداشتند. برای هم کدام از شخصیت‌ها یک نشانه بگذارید که اگر در جایی از رمان نخواستید اسم کارکتر را بیاورید، خواننده از طرز اخلاق، ظاهر و یا هر چیز دیگرس متوجه شود این شخصیت متعلق به کیست؟!
اما این نشانه‌ها و خصوصیات اخلاقی باید به سن و سال کارکتر بخورد؛ مثلا من اول نفهمیدم حسن چند سالش است؟! زیرا او رفتارهای بچگانه زیاد داشت و این امر کمی ذهن منه خواننده را بهم ریخته بود.
اما بعد که فهمیدم در آستانه لیسانس گرفتن است واقعا متعجب شدم از رفتار این مرد! هیچ مردی دیگر آنقدر رفتارهای بچگانه از خود نشان نمیدهد حتی اگر شخصیتش لطیف باشد.
اما با این حال رمان دختر بروسلی از شناسنامه خوبی برخوردار بود.
مقدمه و خلاصه‌ای که میتوانست مخاطب را جذب کند؛ از همه مهم تر اسم رمان است. اسم، اسمی خاص نیست اما به گونه‌ای است که خواننده با خود میگوید یعنی داستان از چه قرار است که اسم رمان شده دختر بروسلی؟!
از بحث شناسنامه که خارج شویم به توصیفات میرسیم. توصیفاتی که نویسنده خیلی ابتدایی به آن‌ها رسیده بود. پرش‌هایی که در توصیفات و چینش شخصیت‌ها بود رمان را خیلی یکنواخت و ابتدایی کرده بود.
احساسات باید به گونه‌ای باشد که خواننده با پوست و جانش آن را حس کند.
باید طوری باشد که ما بتوانیم با توصیفات نویسنده سن، خصوصیات اخلاقی و... کارکتر را حدس بزنیم؛ اما متاسفانه نویسنده در این امر موفق عمل نکرده بودند.
سعی کنید توصیف ظاهر و شخصیت را نسبت به چیزی که کارکتر هست بنویسید تا خواننده بتواند با آن خو بگیرد و از ادامه دادن رمان خسته نشود.
در آخر با این که دختر بروسلی متاسفانه از کلیشه های بسیاری برخوردار بود اما با ویرایش می توان این مشکل را رفع نمود.

با تشکر از انتقاد پذیری شما

فاطمه باقری از تیم نقد انجمن

بله، ممنون از وقتی که گذاشتید.

دونه انار · 5/9/21

با نام خدا
نقد و بررسی رمان دختر بروسلی
همه‌ی ما می‌دانیم که رمان و داستان نوشتن، صرفا فقط کنار هم قرار دادن جملات نیست!
در اصل ما باید هدف دار دست به قلم بگیریم و بنویسیم و در کنار داستانی که داریم به نمایش می‌گذاریم، مطالب اموزنده هم قرا دهیم.
نویسنده‌ی این رمان بسیار خوش ذوق بوده و این را می‌توان از عجله‌ی آن در سیر رمان متوجه شد. ولی ایا نویسنده هدف دار قلم به دست گرفته است؟ هدف دار نوشتن، اموزنده نوشتن، نه تنها سطح رمان را بالا می‌برد بلکه ناخواسته آن اطلاعات را به خواننده منتقل می‌کند و باعث می‌شود در آخر خواننده شاکی از خواندن ان رمان نشود.
مطمعنا اولین مسئله‌ای که باعث جذب خواننده نسبت به رمان می‌شود. اسم رمان است. اسم رمان بیشترین تاثیر بر جذب خواننده دارد و انتخاب ان دشوار و حساسیت زیادی را میطلبد. می‌توانم اسم این رمان را تنها نقطه‌ی مثبت ان تلقی کنم. دختر بروسلی، اسمی جذاب است که خواننده را قلقلک می‌دهد تا رمان را بخواند. اسم با ژانر رمان مطابقت داشت. تاکید می‌کنم، فقط با ژانرهای ذکر شده که شامل طنز و عاشقانه بود. اسمی که انتخاب شده تا حدودی هم شخصیت اصلی رمان را نشان می‌داد. در اواین برخورد با این اسم، همه‌ی افراد متوجه آن می‌شوند که انتخاب این اسم بر اساس شخصیت رمان بوده است که احتمالا دختری رزمی کار است، و بر همین گونه بوده که اسم رمان دختر بروسلی تلقی شده.
نویسنده صرفا مسائلی را به قلم اورده است که انچنان قابل وقوع نیست و یا بهتر بگوییم، از باور پذیری کمی برخوردار است. این سبک رمان‌ها دیگر طرفدار زیادی ندارد و کم کم از دور خارج می‌شوند. نویسنده باید سعی کند مطالب آموزشی، هر چند کوچک و رایج را در بین رمانش جای دهد آن را به خواننده منتقل کند.
در کنار این مسئله، سبک نگارش و قلم نویسنده در نگاشتن رمان هم وجود دارد که از اهمیت بالایی برخوردار است. سبک قلم نویسنده آمیانه و یا محاوره بود که تا اینجای کار مشکلی نیست. ولی آیا استفاده از ترکیباتی کلیشه برای طنز جلو دادن رمان، کار درستی است؟ خیر! این یک خیر قاطع است که باید با برخورد در این سبک نگارش گفت...
زیرا این سبک نگارش باعث طنز بودن رمان شما نمی‌شود و صرفا سطح رمان شما را پایین می‌آورد و ان را کلیشه می‌کند.(کلیشه یعنی تکرار مکرر یک مورد در یک مسئله که باعث تکراری تلقی شدن ان مورد می شود.) پس بهتر است نویسنده با مطالعه رمان‌هایی که واقعا طنز هستند و لبخند و خنده به لـ*ـب‌هایمان می‌آورند، سبک نگارش رمان خود را تغییر دهد.
قلم و ایده مکمل یک دیگرند! یک رمان خوب باید دارای یک قلم خوب و یک ایده‌ی خوب باشد. نمی‌گویم یک ایده به دور از کلیشه چون اکنون در تمام ایده‌های نو هم رده پایی از کلیشه وجود دارد. ایده‌ی رمان دختر بروسلی کمی اغراق بود، کمی به دور از واقعیت با چاشنی کلیشه...
که البته این کلیشه‌ها را می‌توان با ویرایش و تغییر سبک نگارشی کمی کمرنگ تر کرد. به غیر از کلیشه بودن رمان نکته‌ی مهم و قابل توجهی که در بالاتر هم عرض کردم، همان غیرقابل باور بودن ان است که بهتر است ویرایش شود.
تا به حال به این دقت کرده‌اید که می‌توان به درون بعضی از رمان‌ها سفر کرد، با شخصیت همراه بود و خود را به جای شخصیت گذاشت؟ با خنده‌ی شخصیت خندید و با غمش ناراحت شد؟
دلیل اصلی این اتفاق دو عنصر مهم در نویسندگی هستش، که به اصطلاح به آن‌ها فضاسازی و حس‌آمیزی می‌گویند.
فضاسازی و حس‌آمیزی توضیحی مفصل را میطلبد ولی خلاصه می‌توان گفت، نویسنده خود را به جای شخصیت بگذارد، هر آنچه را که می‌بیند، احساس می‌کند، لمس می‌کند، می‌بویَد، احساسات شخصیت و... را با چاشنی ارایه‌های ادبی و کمی هم نمک اغراق بنویسید. نویسنده‌ی رمان با همین ترفندی که گفتم می‌تواند خیلی از ضعف‌هایش در این دو مورد را بر طرف کند. بله اکثر نویسنده‌ها در این موارد اشکال دارند و این ایراد برای یک نویسنده‌ی تازه کار کاملا طبیعیست!
نویسنده‌ی این رمان هم از این قاعده مستثنی نیست! پس او در این موارد هم ایراد دارد و این موضوع کاملا قابل جبران است. او نیاز دارد فقط و فقط قلم به دست بگیرد و او را بر روی کاغذ برقصاند. نیاز نیست تمام انچه را که مینویسد به اشتراک بگذارد. پس نویسنده با نوشتن مکرر میتواند این مشکل را حل کند.
قسمت بعدی که می‌خواهم به ان به پردازم مربوط به شخصیت‌های رمان می‌شود. اصلا چطور می‌توانیم یک شخصیت را زنده کنیم؟ در ادامه توضیح خواهم داد.
شخصیت‌های رمان هم دارای کلیشه‌هایی هستند، که متاسفانه در این رمان مشاهده می‌شد برای مثال شخصیت اصلی رمان دختر بروسلی، که دختری بود که در همه حال خرابکاری می‌کرد. که این شخصیت تقریبا شخصیتی پر تکرار در رمان‌هایی هست که ادعای طنز بودن دارند. ولی نویسنده نگران نباشد، من به او ایمان دارم که می‌تواند مشکلاتش را بر طرف کند. حال بریم سراغ جواب سوالمان...
قدم اول باید شخصیت را ساخت و یا درست تر بگویم باید سخصیت سازی کرد. یعنی چی؟ یعنی شخصیتی با توجه به وقایع رمان طراحی کرد (ویژگی‌های اخلاقی_رفتاری و ظاهری شخصیت‌ها را یادداشت برداری کنید!)
در قدم دوم، نوبت به پردازش شخصیت در روند و سیر رمان می‌رسد که به اصطلاح به ان شخصیت پردازی می‌گویند. در یک جمله بگویم، شخصیت پردازی یعنی نشون دادن شخصیت افراد حاضر در رمان به قدری که بعد از مدتی در سیر رمان خواننده شخصیت را بشناسد. این هم راه حلی که نویسنده خوش ذوق دختر بروسلی می‌تواند این ایراد را بر طرف کند.
همان‌طور که در نقد گفته شد، رمان نیاز به ویرایشی تکان دهنده دارد تا رمانی قابل قبول شود، ولی من می‌دانم که نویسنده‌ی این اثر چنین قابلیتی را دارد.
من او را به نوشتن تشویق می‌کنم و از او می‌خواهم با پشتکار این رمان را ویرایش کند.
دونه انار
با تشکر از انتقاد پذیری شما!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

نقد و بررسی رمان دختر بروسلی | hani_h_a کاربر انجمن رمان ۹۸

hani_h_a

عضو تازه وارد انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

فاطمه باقری

دوستدار انجمن رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

hani_h_a

عضو تازه وارد انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

دونه انار

کاربر نیمه فعال

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

دوستدار انجمن رمان ۹۸

عضو تازه وارد انجمن

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین