مشاعره

Di.ar.an · 12/9/20

من آن رنگین نوا مرغم که در هر گلشنی باشم
ز دست یکدگر گلها ربایند آشیانم را

niloofar.H · 12/9/20

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ایست که قربانی ات کنند

Di.ar.an · 12/9/20

دیروز به یاد تو و آن عشق دل انگیز
بر پیکر خود پیراهن سبز نمودم
در آینه بر صورت خود خیره شدم باز
بند از سر گیسویم آهسته گشودم

niloofar.H · 12/9/20

میرسد یک روزی که بی هم میشویم
یک به یک از جمع هم کم میشویم

Di.ar.an · 12/9/20

مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید

niloofar.H · 12/9/20

دلتنگم و دیدار تو درمان من است
بی رنگ و رخت زمانه زندان من است

Di.ar.an · 12/9/20

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه ویران من

niloofar.H · 12/9/20

نه از مهر و نه از کین مینویسم
نه از کفر و نه از دین مینویسم
دلم خون است میدانی تو خواهر
دلم خون است از این مینویسم

Di.ar.an · 12/9/20

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است

niloofar.H · 12/9/20

تواتا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی