مشاعره

Narges_Alioghli · 19/5/20

Mahshid Setoodeh گفت:
تا مگر همچو صبا باز به کوی تو رسم
حاصلم دوش به جز ناله شبگیر نبود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

niloofar.H · 19/5/20

در ره عشق تو با درد الم ساخته ایم
سـ*ـینه ی سوخته را مجمر غم ساخته ایم

Mahshid Setoodeh · 19/5/20

Narges_Alioghli گفت:
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

دل برقرار نیست که گویم نصیحتی
از راه عقل و معرفتش رهنمون شود

Mahshid Setoodeh · 19/5/20

niloofar.H گفت:
در ره عشق تو با درد الم ساخته ایم
سـ*ـینه ی سوخته را مجمر غم ساخته ایم

من به خال لـ*ـبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمار تورا دیدم و بیمار شدم

Narges_Alioghli · 19/5/20

niloofar.H گفت:
در ره عشق تو با درد الم ساخته ایم
سـ*ـینه ی سوخته را مجمر غم ساخته ایم

من آن گلبرگ مغرورم که می‌میرم ز بی‌آبی
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم

niloofar.H · 19/5/20

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من به چشم خویشتن دیدم جانم می رود

Mahshid Setoodeh · 19/5/20

Narges_Alioghli گفت:
من آن گلبرگ مغرورم که می‌میرم ز بی‌آبی
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

Narges_Alioghli · 19/5/20

niloofar.H گفت:
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من به چشم خویشتن دیدم جانم می رود

دردناک است که در دام شغال افتد شیر
یا که محتاج فرومایه شود مرد کریم

niloofar.H · 19/5/20

Narges_Alioghli گفت:
من آن گلبرگ مغرورم که می‌میرم ز بی‌آبی
ولی با ذلت و خواری پی شبنم نمی‌گردم

ما دل آشفته لطف و کرم دوست نه ایم
عاشقانیم که با جور ستم ساخته ایم

niloofar.H · 19/5/20

Narges_Alioghli گفت:
دردناک است که در دام شغال افتد شیر
یا که محتاج فرومایه شود مرد کریم

مردنت اندر ریاضت زندگیست
رنج این تن و روح را پایندگیست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی