Z.A.H.Ř.Ą༻
مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 16/10/20
- ارسال ها
- 1,846
- امتیاز واکنش
- 43,388
- امتیاز
- 418
- محل سکونت
- رمان ۹۸
- زمان حضور
- 294 روز 2 ساعت 27 دقیقه
نویسنده این موضوع
مقدمه:
ادبیات انقلاب اسلامی، با توجه به ویژگیهای مبرهن و خاص خود، ادبیاتی است متعهد، از مردم، برای مردم و در راستای بیان مسائل مردم. بنابراین، چنین ادبیاتی
نمی تواند برای تفنن و عاری از پیام و رسالت باشد، و پویایی این نوع ادبیات، آن را در خدمت تعالی انسان اجتماعی و انسان متعالی در می آورد.
تقریبا حدود بیست ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، کشور ما درگیر جنگی شد که از لحاظ طول زمان و کیفیت، کم نظیر بود. سلحشوری، جانبازی، ایثار در راه خدا و در یک کلام جهاد با مال و جان، حقایقی است که همگان آنها را با چشم دیده و با تمام وجود لمس کرده اند. پیداست که انقلابی با این کیفیت، ادبیاتی هم فراخور خود نیز خواهد داشت.
محال است ملتی با چنان سابقه ای از ادبیات و با چنین فرهنگ پربار دینی، انقلابی بدین سان عظیم بنماید و به پیروزی برساند و همچنین مقاومت تحسین برانگیزی در طول جنگ و بعد از جنگ داشته باشد، اما شعر و شعار، نثر و سرود، فرهنگ و کتابت و پیام برخاسته و تبلور یافته از آن را نداشته باشد! روشن است که از جویبار زلال این انقلاب دینی که در سراسر کشور جاری بوده است، ادبیاتی با همان گستردگی و عمق و صفا و پاکیزگی، نشأت گرفته و به بار نشسته است و چنین ادبیاتی مایه تداوم انقلاب نیز شده است.
عناصر ویژه سبکی ادبیات انقلاب
همانگونه که با ظهور انقلاب اسلامی، ملت ما در تمامی شئون زندگی خود، با بازگشت به خویشتن خویش، به سوی سرچشمه زلال فرهنگ اسلامی روی آوردند، شاعری هم که برخاسته از درون جامعه بوده است، بنا به مقتضیات انقلاب، اشعارش را متحول ساخت. ارزشها
و معیارهای گذشته، با جایگزین شدن ارزشهای اصیل اسلامی، یا به طور کلی متروک گردید و یا مفاهیم تازه ای به خود گرفت. با شروع جنگ تحمیلی و پدید آمدن انگیزههای جدید، جهشی بزرگ در ادبیات فارسی به وجود آمد.
«تأثیرپذیری شاعران از معارف و فرهنگ اسلامی، نمود صبغهها و جلوههای اسلامی و مذهبی در عناصر و واژگان شعری به حدی است که باید گفت: دوره انقلاب از این حیث یکی از بارورترین و غنی ترین دورههای
شعری است.»
بارزترین ویژگیهای سبک شعر انقلاب اسلامی از لحاظ طرز سخن و ادای مقصود به قرار ذیل است:
۱ــ تمامی قالبهای شعری گذشتگان مورد توجه شاعران انقلاب اسلامی است و با استفاده از تجربیات
یک هزار و صد و چند ساله ادب فارسی، سعی گویندگان بر این است که همه زیباییها را چه از جهت قالب و چه از جهت محتوا در یک جا جمع کنند.
۲ــ شعر نو و کهن هر دو وجود دارد و هیچ گروهی بی دلیل و از روی تعصب بر شعر کهن یا نو به صرف آن که خودش یکی از آن دو را ترجیح
می دهد نمی تازد.
۳ــ شاعر در صورت لزوم مدیحه سرایی می کند، ولی نه برای خود شخص ممدوح، بلکه به سبب روح اسلام و عقیده و شخصیت والای کسی که مورد مدح او قرار می گیرد. به همین سبب، موسوی گرمارودی خطاب به حضرت امام می سراید:
گر نبودی رهبر دینم خدا داند هرگز
لـ*ـب نمی کردم مدیحت را به عمر خویش تر
اینک اما چون مرا در دین و آیین رهبری
مدح می گویم تو را و خود بدانم مفتخر
می ستایم تا ستایم با تو دین خویش را
تا بدان یابم به روز حشر از آتش مفر
در تو من قرآن و حق را می ستایم نی تو را
و اندر آن از حد قرآنی نرفتم راست تر
ادبیات انقلاب اسلامی، با توجه به ویژگیهای مبرهن و خاص خود، ادبیاتی است متعهد، از مردم، برای مردم و در راستای بیان مسائل مردم. بنابراین، چنین ادبیاتی
نمی تواند برای تفنن و عاری از پیام و رسالت باشد، و پویایی این نوع ادبیات، آن را در خدمت تعالی انسان اجتماعی و انسان متعالی در می آورد.
تقریبا حدود بیست ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، کشور ما درگیر جنگی شد که از لحاظ طول زمان و کیفیت، کم نظیر بود. سلحشوری، جانبازی، ایثار در راه خدا و در یک کلام جهاد با مال و جان، حقایقی است که همگان آنها را با چشم دیده و با تمام وجود لمس کرده اند. پیداست که انقلابی با این کیفیت، ادبیاتی هم فراخور خود نیز خواهد داشت.
محال است ملتی با چنان سابقه ای از ادبیات و با چنین فرهنگ پربار دینی، انقلابی بدین سان عظیم بنماید و به پیروزی برساند و همچنین مقاومت تحسین برانگیزی در طول جنگ و بعد از جنگ داشته باشد، اما شعر و شعار، نثر و سرود، فرهنگ و کتابت و پیام برخاسته و تبلور یافته از آن را نداشته باشد! روشن است که از جویبار زلال این انقلاب دینی که در سراسر کشور جاری بوده است، ادبیاتی با همان گستردگی و عمق و صفا و پاکیزگی، نشأت گرفته و به بار نشسته است و چنین ادبیاتی مایه تداوم انقلاب نیز شده است.
عناصر ویژه سبکی ادبیات انقلاب
همانگونه که با ظهور انقلاب اسلامی، ملت ما در تمامی شئون زندگی خود، با بازگشت به خویشتن خویش، به سوی سرچشمه زلال فرهنگ اسلامی روی آوردند، شاعری هم که برخاسته از درون جامعه بوده است، بنا به مقتضیات انقلاب، اشعارش را متحول ساخت. ارزشها
و معیارهای گذشته، با جایگزین شدن ارزشهای اصیل اسلامی، یا به طور کلی متروک گردید و یا مفاهیم تازه ای به خود گرفت. با شروع جنگ تحمیلی و پدید آمدن انگیزههای جدید، جهشی بزرگ در ادبیات فارسی به وجود آمد.
«تأثیرپذیری شاعران از معارف و فرهنگ اسلامی، نمود صبغهها و جلوههای اسلامی و مذهبی در عناصر و واژگان شعری به حدی است که باید گفت: دوره انقلاب از این حیث یکی از بارورترین و غنی ترین دورههای
شعری است.»
بارزترین ویژگیهای سبک شعر انقلاب اسلامی از لحاظ طرز سخن و ادای مقصود به قرار ذیل است:
۱ــ تمامی قالبهای شعری گذشتگان مورد توجه شاعران انقلاب اسلامی است و با استفاده از تجربیات
یک هزار و صد و چند ساله ادب فارسی، سعی گویندگان بر این است که همه زیباییها را چه از جهت قالب و چه از جهت محتوا در یک جا جمع کنند.
۲ــ شعر نو و کهن هر دو وجود دارد و هیچ گروهی بی دلیل و از روی تعصب بر شعر کهن یا نو به صرف آن که خودش یکی از آن دو را ترجیح
می دهد نمی تازد.
۳ــ شاعر در صورت لزوم مدیحه سرایی می کند، ولی نه برای خود شخص ممدوح، بلکه به سبب روح اسلام و عقیده و شخصیت والای کسی که مورد مدح او قرار می گیرد. به همین سبب، موسوی گرمارودی خطاب به حضرت امام می سراید:
گر نبودی رهبر دینم خدا داند هرگز
لـ*ـب نمی کردم مدیحت را به عمر خویش تر
اینک اما چون مرا در دین و آیین رهبری
مدح می گویم تو را و خود بدانم مفتخر
می ستایم تا ستایم با تو دین خویش را
تا بدان یابم به روز حشر از آتش مفر
در تو من قرآن و حق را می ستایم نی تو را
و اندر آن از حد قرآنی نرفتم راست تر
ادبیات انقلاب اسلامی چیست؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com