- عضویت
- 25/10/20
- ارسال ها
- 1,158
- امتیاز واکنش
- 17,924
- امتیاز
- 323
- محل سکونت
- رمان ۹۸
- زمان حضور
- 59 روز 6 ساعت 34 دقیقه
انسان درون اجتماع زندگی می کند و لاجرم رفتارهایی که از او سر می زند ، بخشی از آن ها در ارتباط با تعاملات اجتماعی است و یا به نحوی از طرف عوامل اجتماعی تحت تاثیر قرار می گیرد . به طوری که رفتار یک فرد در تنهایی متفاوت از رفتاری خواهد بود که در جمع از خود نشان می دهد . رفتار اجتماعی یعنی هر رفتاری که متضمن کنش متقابل دو یا چند انسان باشد . انسان به عنوان یک موجود اجتماعی از همان بدو تولد ، گرایشات اجتماعی از خود نشان می دهد . نیاز به کسب حمایت و امنیت ، شاید اولین نشانه های نیازمندی فرد به عوامل بیرونی است .
شکل گیری رفتار اجتماعی
روان شناسان لبخند اجتماعی را که در حدود ماه های اول زندگی در نوزاد دیده می شود ، به عنوان اولین رفتار اجتماعی او با محیط اجتماعی خویش می دانند . این لبخند در تمامی نوزادان دیده می شود که به نظر می رسد کارکرد عمده آن جلب توجه اطرافیان و برقراری یک نوع ارتباط ساده با اجتماع است. شروع زود رس چنین رفتار هایی حاکی از اهمیت روابط و رفتار های اجتماعی برای فرد است ، هر چند این گونه رفتار ها مختص انسان نبوده و در اغلب حیوانات نیز دیده می شود ، نیاز به دوست داشته شدن ، نیاز به حمایت ، نیاز به کسب امنیت و نیاز به پیوند جویی از نیازهای اساسی انسان هستند که مازلو آن ها را در سلسله مراتب نیاز های خود قرار داده است و به اهمیت آن ها در خود شکوفایی فرد تاکید کرده است . روشن است در یک سوی این نیاز ها فرد و در سوی دیگر آن اجتماع قرار دارد . ارض.اء این نیاز ها در ارتباط فرد با جامعه میسر خواهد بود.
رشد رفتار اجتماعی از نوزادی تا دوره کودکی
ظهور و بروز رفتار اجتماعی شاید به همان ماه های اولیه زندگی نوزاد بر می گردد. زمانی که نوزاد لبخند اجتماعی اش را ظاهر می سازد و به این طریق هر چند به شیوه ای ساده راب.طه خود را با افراد اطراف خود برقرار می کند . تعامل نوزاد با محیط تداوم پیدا می کند. هر چند در آغاز افرادی که به عنوان اجتماع برای نوزاد شناخته می شوند خیلی محدود بوده و اغلب شامل پدر و مادر و نزدیکان می شود ، اما به تدریج این روابط گسترده تر شده و به افراد بیشتری عمومیت پیدا می کند . به طوری که در سنین خاصی کم کم توجه فرد عمدتا معطوف به افرادی غیر از افراد نزدیک خانواده اش می شود. در حدود ۴-۵ سالگی ، کودک توجه خاصی به همسالان خود پیدا می کند و علاقمند ارتباط بیشتری با آن هاست و شاید علاقمند باشد مدت های زیادی از وقت خود را با آن ها بگذراند. این روند نیز به تدریج گسترده تر می شود و در سال های اول دبستان با علاقمندی بیشتری به برقراری روابط اجتماعی ظهور پیدا می کند . رفتار های اجتماعی در این دوران عمدتا از طریق بازی با همسالان نمود پیدا می کند . کودک با برقراری تعاملات جدید با گروه های جدید همسالان رفتارهای جدید را می آموزد و در موارد زیادی آن ها در رفتار های اجتماعی خود منعکس می سازد .
رشد رفتار اجتماعی در نوجوانی و بزرگسالی
در سن نوجوانی گرایش فرد به گروه های اجتماعی بیشتر و بیشتر می شود و رشد رفتار اجتماعی آن بسیار بالا است . به طوری که این دوران با این ویژگی اساسی مشخص می شود که فرد علاقه شدیدی به برقراری روابط اجتماعی از خود نشان می دهد . به عضویت گروه های مختلف در می آید و در تعامل با این گروه ها رفتارهای اجتماعی خود را شکل می دهد . در سنین بعدی رفتار های اجتماعی پخته تر شده اند . فرد با انتخاب شغل ، ادامه تحصیل و انتخاب همسر رفتار های گسترده تر اجتماعی پیدا می کند . نقش های اجتماعی در این دوران مشخص شده اند و فرد رفتار های خود را بر اساس نقش خود در اجتماع و هویتی که به دست آورده ، تنظیم می کند .
شکل گیری رفتار اجتماعی
روان شناسان لبخند اجتماعی را که در حدود ماه های اول زندگی در نوزاد دیده می شود ، به عنوان اولین رفتار اجتماعی او با محیط اجتماعی خویش می دانند . این لبخند در تمامی نوزادان دیده می شود که به نظر می رسد کارکرد عمده آن جلب توجه اطرافیان و برقراری یک نوع ارتباط ساده با اجتماع است. شروع زود رس چنین رفتار هایی حاکی از اهمیت روابط و رفتار های اجتماعی برای فرد است ، هر چند این گونه رفتار ها مختص انسان نبوده و در اغلب حیوانات نیز دیده می شود ، نیاز به دوست داشته شدن ، نیاز به حمایت ، نیاز به کسب امنیت و نیاز به پیوند جویی از نیازهای اساسی انسان هستند که مازلو آن ها را در سلسله مراتب نیاز های خود قرار داده است و به اهمیت آن ها در خود شکوفایی فرد تاکید کرده است . روشن است در یک سوی این نیاز ها فرد و در سوی دیگر آن اجتماع قرار دارد . ارض.اء این نیاز ها در ارتباط فرد با جامعه میسر خواهد بود.
رشد رفتار اجتماعی از نوزادی تا دوره کودکی
ظهور و بروز رفتار اجتماعی شاید به همان ماه های اولیه زندگی نوزاد بر می گردد. زمانی که نوزاد لبخند اجتماعی اش را ظاهر می سازد و به این طریق هر چند به شیوه ای ساده راب.طه خود را با افراد اطراف خود برقرار می کند . تعامل نوزاد با محیط تداوم پیدا می کند. هر چند در آغاز افرادی که به عنوان اجتماع برای نوزاد شناخته می شوند خیلی محدود بوده و اغلب شامل پدر و مادر و نزدیکان می شود ، اما به تدریج این روابط گسترده تر شده و به افراد بیشتری عمومیت پیدا می کند . به طوری که در سنین خاصی کم کم توجه فرد عمدتا معطوف به افرادی غیر از افراد نزدیک خانواده اش می شود. در حدود ۴-۵ سالگی ، کودک توجه خاصی به همسالان خود پیدا می کند و علاقمند ارتباط بیشتری با آن هاست و شاید علاقمند باشد مدت های زیادی از وقت خود را با آن ها بگذراند. این روند نیز به تدریج گسترده تر می شود و در سال های اول دبستان با علاقمندی بیشتری به برقراری روابط اجتماعی ظهور پیدا می کند . رفتار های اجتماعی در این دوران عمدتا از طریق بازی با همسالان نمود پیدا می کند . کودک با برقراری تعاملات جدید با گروه های جدید همسالان رفتارهای جدید را می آموزد و در موارد زیادی آن ها در رفتار های اجتماعی خود منعکس می سازد .
رشد رفتار اجتماعی در نوجوانی و بزرگسالی
در سن نوجوانی گرایش فرد به گروه های اجتماعی بیشتر و بیشتر می شود و رشد رفتار اجتماعی آن بسیار بالا است . به طوری که این دوران با این ویژگی اساسی مشخص می شود که فرد علاقه شدیدی به برقراری روابط اجتماعی از خود نشان می دهد . به عضویت گروه های مختلف در می آید و در تعامل با این گروه ها رفتارهای اجتماعی خود را شکل می دهد . در سنین بعدی رفتار های اجتماعی پخته تر شده اند . فرد با انتخاب شغل ، ادامه تحصیل و انتخاب همسر رفتار های گسترده تر اجتماعی پیدا می کند . نقش های اجتماعی در این دوران مشخص شده اند و فرد رفتار های خود را بر اساس نقش خود در اجتماع و هویتی که به دست آورده ، تنظیم می کند .
| رفتار اجتماعی |
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر:
