- عضویت
- 10/7/20
- ارسال ها
- 1,918
- امتیاز واکنش
- 23,591
- امتیاز
- 368
- محل سکونت
- ~OVEN~
- زمان حضور
- 104 روز 16 ساعت 52 دقیقه
نویسنده این موضوع
انسان حقیقتی ذو وجوه و دارای قلمروهای وجودی مختلف است. سه قلمرو اندیشه، اخلاق و عمل سه بسـ*ـتر برای ظهور تعالیم مختلف شده است. تعالیم اسلامی متناظر با این سه محدوده، به اعتقادات، اخلاق و احکام تقسیم شده است. گستردهترین ناحیه وجودی انسان اندیشه است که با سیستمهای مختلف تغذیه میشود. در فرهنگ اسلامی سه سیستم اعتقادی فلسفه، عرفان و کلام وجود دارد که متکفّل شکلدهی بعد نظری و فکری انسان و پاسخگویی به سوءالات اساسی او در تبیین هستی، انسان و خالق آن است.
نگاهی به انسان:
انسان پیچیدهترین موجود در عالم طبیعت و شاید زیباترین و کاملترین در عالم هستی است؛ چرا که خداوند در خلقت انسان خود را احسنالخالقین میخواند و احسن الخالقین دلالت بر احسنالمخلوقین دارد. در آثار عرفا و حکما، متناظر با هستی و دربردارندهی همه کمالات آن قلمداد شده است.از قدیم به عنوان عالم صغیر در برابر عالم کبیر و در برخی نظرات به عنوان جهانی بزرگ مطرح بوده است: ابنعربی عارف نامی قرن ششم در فتوحات چنین آورده است:
«الانسان و ان صغر جرمه عن جرم العالم، فانه یجمع جمیع حقایق العالم الکبیر ولهذا تسمّی العقلاء العالم «انسان کبیر» ولم یبق فی الامکان مضی الا و قد ظهر فی العالم، فقد ظهر فی مختصره (الذی هو الانسان)».(1)
در این عبارت، عالم و انسان دو موجود متناظر در نظر گرفته شده است، از عالم به انسان کبیر یاد شده و انسان خلاصه و عصارهی هستی تعریف شده است. در فرازی دیگر از فتوحات انسان را «عالم کبیر» نامیده است؛ چرا که فطرت انسان همان تجلّی جمیع اسمای الهی است.(2)
انسان دارای چنان ظرفیت وجودی است که به تعبیر قرآن میتواند موطن جمیع اسمای الهی قرار گیرد و متقابلاً در جهت مخالف میتواند به حضیض عالم سقوط کند. زوایای مختلف وجود او هر یک عالمی را تشکیل میدهد. موجود پیچیدهای است که برای خود انسان نیز شناخته شده نیست و بر همین مبناست که تعاریف گوناگونی از او شده و نسخههای سعادت متغایری هم برای او پیچیده شده است.
قرآن کریم انسان را مرکّب از چهار لایه وجودی میداند که عبارتند از:
1 بعد مادی و لایهی ناسوتی،که در آن با همهی موجوداتِ مادی مشترک است. آنجا که او را مخلوقی از طین، تراب، صلصال و مسنون میداند، این قلمرو او را میشناساند.
نگاهی به انسان:
انسان پیچیدهترین موجود در عالم طبیعت و شاید زیباترین و کاملترین در عالم هستی است؛ چرا که خداوند در خلقت انسان خود را احسنالخالقین میخواند و احسن الخالقین دلالت بر احسنالمخلوقین دارد. در آثار عرفا و حکما، متناظر با هستی و دربردارندهی همه کمالات آن قلمداد شده است.از قدیم به عنوان عالم صغیر در برابر عالم کبیر و در برخی نظرات به عنوان جهانی بزرگ مطرح بوده است: ابنعربی عارف نامی قرن ششم در فتوحات چنین آورده است:
«الانسان و ان صغر جرمه عن جرم العالم، فانه یجمع جمیع حقایق العالم الکبیر ولهذا تسمّی العقلاء العالم «انسان کبیر» ولم یبق فی الامکان مضی الا و قد ظهر فی العالم، فقد ظهر فی مختصره (الذی هو الانسان)».(1)
در این عبارت، عالم و انسان دو موجود متناظر در نظر گرفته شده است، از عالم به انسان کبیر یاد شده و انسان خلاصه و عصارهی هستی تعریف شده است. در فرازی دیگر از فتوحات انسان را «عالم کبیر» نامیده است؛ چرا که فطرت انسان همان تجلّی جمیع اسمای الهی است.(2)
انسان دارای چنان ظرفیت وجودی است که به تعبیر قرآن میتواند موطن جمیع اسمای الهی قرار گیرد و متقابلاً در جهت مخالف میتواند به حضیض عالم سقوط کند. زوایای مختلف وجود او هر یک عالمی را تشکیل میدهد. موجود پیچیدهای است که برای خود انسان نیز شناخته شده نیست و بر همین مبناست که تعاریف گوناگونی از او شده و نسخههای سعادت متغایری هم برای او پیچیده شده است.
قرآن کریم انسان را مرکّب از چهار لایه وجودی میداند که عبارتند از:
1 بعد مادی و لایهی ناسوتی،که در آن با همهی موجوداتِ مادی مشترک است. آنجا که او را مخلوقی از طین، تراب، صلصال و مسنون میداند، این قلمرو او را میشناساند.
اسلام و سیستم های اعتقادی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com