همه چیز درباره طراحی وب

*KhatKhati* · 18/9/20

تلفظ "www
در زبان انگلیسی، WWW طولانی‌ترین تلفظ ممکن تور جهان گستر است که یک سرواژه سه حرفی است که به نه سیلاب نیاز دارد. داگلاس آدامز اظهار داشت: World Wide Web تنها عبارتی است که تلفظ شکل مختصر آن سه برابر بیشتر از تلفظ خود آن طول می‌کشد.

نسخه‌های کوتاه‌تر عبارتنداز "triple double 'u'"، "triple dub", "dub dub dub", "wuh wuh wuh" و "all the 'double u's". در زبان‌های دیگر "WWW" را اغلب "VVV" تلفظ می‌کنند. در زبان چینی، World Wide Web را به صورت wàn wéi wǎng تلفظ می‌کنند (به چینی: 万维网) که به معنای "شبکه ده هزار بعدی" است.

*KhatKhati* · 18/9/20

وب ۲٫۰
نوشتار اصلی: وب ۲٫۰
در وب ۲٫۰، کاربران قادرند خود به ایجاد و خلق محتوا در فضای اینترنت پرداخته، و دیگران را در داشته‌ها و اطّلاعات خود شریک سازند، یا کارهای موجود از ناحیه دیگران را به صورتی مستقیم و بی واسطه مورد نقد و تغییر قرار دهند.

*KhatKhati* · 18/9/20

اَبَرمتن[۱] (به انگلیسی: Hypertext) به متنی می‌گویند که بر صفحه نمایشگر یا سایر وسایل الکترونیکی نشان داده می‌شود و قابلیت ارجاع از طریق ابرپیوند (به انگلیسی: Hyperlink) به متون یا داده‌های دیگر را جهت دسترسی سریع برای خواننده فراهم می‌آورد یا می‌توان در آن، متن را در سطوح مختلفی از جزئیات نشان داد. صفحات ابرمتن توسط ابرپیوندها با همدیگر مرتبط هستند که به‌طور معمول با اشاره موشواره یا فشار دکمه‌ای خاص از صفحه کلید یا با اشاره بر صفحه نمایشگر لمسی از صفحه‌ای به صفحه دیگر منتقل می‌شوند. علاوه بر متون، گاهی ابرمتن توسط ابرپیوندها برای تشریح جدول‌ها، تصویرها یا سایر صورت‌های ارائه مضمون به کار می‌رود. ابرمتن که اغلب با اچ‌تی‌ام‌ال نوشته می‌شوند یک مفهوم بنیانی برای تبیین ساختار وب جهان گستر است.[۲] ابرمتن یک بسـ*ـتر ارتباطی آسان و انعطاف‌پذیر را جهت به اشتراک گذاری اطلاعات در اینترنت فراهم می‌سازد.

*KhatKhati* · 18/9/20

واژه شناسی
ابرمتن ترجمه واژه "hypertext" است. پیشوند انگلیسی -hyper از پیشوند یونانی "-ὑπερ" برگرفته شده‌است و به معنی "فراً یا "وراً می‌باشد و با پیشوند لاتین "-super" یک خاستگاه مشترک دارد. همچنین به معنای غلبه بر محدودیت‌های خطی قبلی از متن نوشتاری می‌باشد. واژه "ابرمتن" اغلب در مواردی که واژه "ابررسانه" (hypermedia) مناسب به نظر می‌رسد به کار می‌رود. در سال ۱۹۹۲ نویسنده تئودور هولم نلسون – مبدع دو واژه "hypertext" و "hypermedia" در سال ۱۹۶۳ – می‌نویسد:

امروزه لغت "ابرمتن" به‌طور عموم برای انشعاب و پاسخگویی متن پذیرفته شده‌است، ولی لغت متناظر "ابررسانه"، به معنی پیچیدگی انشعاب و پاسخگویی تصویرها، ویدئوها و صدا – همانند ابرمتن – کاربرد خیلی کمتری دارد. درحالیکه به جای آنها از واژه نامأنوس "چند رسانه‌ای تعاملی" استفاده می‌شود: این واژه طولانی‌تر است و بیانگر تفکر بسیط ابرمتن نیست.

— Nelson, Literary Machines, 1992

*KhatKhati* · 18/9/20

انواع و موارد کاربرد ابرمتن
سندهای ابرمتن می‌توانند پایا (از پیش تهیه و بایگانی شده) یا پویا (مدام تغییرپذیر در پاسخ به داده‌های کاربران، مانند صفحات وب پویا) باشند. یک سند ابرمتن پایا می‌تواند جهت ارجاع متقابل مجموعه‌های داده‌ها در سندها، نرم‌افزارهای کاربردی یا کتاب‌ها بر روی لوح نوری استفاده شود. ابرپیوندهای بکار رفته در یک سند ابرمتن به‌طور معمول بخش جاری ابرمتن را به سند مقصد جابه‌جا می‌کنند. ابرمتن می‌تواند نظام‌های بسیار پیچیده و پویایی از پیوند و ارجاع متقابل را توسعه دهد. شناخته شده‌ترین پیاده‌سازی ابرمتن، وب جهان گستر است، که برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ گسترش یافته‌است.

*KhatKhati* · 18/9/20

تاریخچه
در سال ۱۹۴۱ خورخه لوئیس بورخس اثر «باغ مسیرهای چنگالی» را به سبک داستان کوتاه به وجود آورد که به‌طور غالب به الهامی از مفهوم ابرمتن توجه دارد.[۳]

در سال ۱۹۴۵ ونیوار بوش مقاله‌ای در مجله «آتلانتیک مانسلی» به نام «همانگونه که ممکن است ما فکر کنیم» دربارهٔ یک دستگاه نمونه-ابرمتن در آینده نوشت و آن را «ممکس» نامید.

در سال ۱۹۶۳ تئودور هولم نلسون دو واژه ابرمتن و ابررسانه را در یک مدلی که برای ایجاد و استفاده از مطالب به هم پیوسته توسعه داده بود ابداع کرد.[۴]

در سال ۱۹۸۰ تیم برنرز لی نرم‌افزار ENQUIRE را به وجود آورد که یک نظام اولیه پایگاه داده‌های ابرمتن و تا حدی شبیه ویکی بود ولی بدون علامت‌های نقطه گذاری ابرمتن که البته تا سال ۱۹۸۷ ابداع نشده بود.

در اوت ۱۹۸۷ شرکت اپل نرم‌افزار کاربردی HyperCard را که یک ابزار برنامه‌نویسی برای سیستم عامل مکینتاش بود منتشر کرد.[۵]

در سال ۱۹۹۰ تیم برنرز لی، بعدها به عنوان یک دانشمند در سرن، یک طرح جدید ابرمتن در پاسخ به یک درخواست برای امکان ساده و سریع اشتراک اطلاعات در میان فیزیک‌دانان شاغل در سرن و سایر مؤسسات دانشگاهی، ارائه و بعدها مدل کرد. او این طرح را «وب جهان گستر» نامید.[۶]

در سال ۱۹۹۲ مرورگر لینکس به عنوان یک مرورگر اولیه اینترنت با قابلیت فراهم نمودن پیوندهای ابرمتنی در میان سندها پا به عرصه وجود گذاشت.

با انتشار مرورگرهای جدید، میزان زیاد بار روی وب جهان گستر باعث افزایش سریع سرورها از ۵۰۰ عدد در سال ۱۹۹۳ به بیش از ۱۰٫۰۰۰ عدد در سال ۱۹۹۴ شد. در نتیجه تمامی نظام‌های ابر متن پیشین با موفقیت وب تحت‌الشعاع قرار گرفتند.

*KhatKhati* · 18/9/20

ابرمتن ادبی
ابرمتن ادبی یکی از گونه‌های ادبیات الکترونیک و سبکی پذیرفته شده نزد این نویسندگان محسوب می‌شود که در آن از پیوندهای ابرمتن استفاده می‌شود. در این حال خواننده از یک صفحه داستان با کلیک بر روی پیوندهای موجود در آن به صفحه دیگر می‌رود. این امر باعث ایجاد متنی تودرتو با ساختار غیرخطی می‌شود که این مورد در ایجاد شیوه روایی جدید به نویسنده کمک می‌کند. در نقدهای ادبی، از این گونهٔ ادبی با نام داستان ابرمتنی (Hypertext fiction) نیز یاد می‌کنند.روایت ابرمتنی اخیراً مورد توجه روایت‌پژوهان قرار گرفته‌است. این نوع روایت‌ها از قابلیت‌های اَبَرمتنی بهره می‌گیرند تا به خوانندگان اجازه دهند (یا آنان را مجبور کنند) توجهشان بلافاصله به تکه‌متن دیگری جلب شود. تکه‌متن عبارت است از متن‌ها یا فرم‌هایی که ممکن است بخش‌های مختلفی از گفتمان روایی را تشکیل دهند.

*KhatKhati* · 18/9/20

زبان نشانه‌گذاری

زبان نشانه‌گذاری (به انگلیسی: Markup Language) نوعی زبان توصیفی است که متن و اطلاعات اضافه دربارهٔ متن را با هم ادغام می‌کند. این عبارت در واژگان رایانه و وب معمولاً به یک شبه‌زبان برنامه‌نویسی گفته می‌شود. اطلاعات اضافه‌ای که یک زبان نشانه‌گذاری در نظر می‌گیرد به وسیلهٔ نوعی نشانه‌گذاری توصیف می‌شود و در بین متن قرار می‌گیرد و در نهایت در زمان نمایش یا چاپ، این اطلاعات برای نحوهٔ نمایش متن اصلی و عناصر دیگر موجود در سند استفاده می‌گردد.

اِچ. تی. اِم. اِل یا «زبان نشانه‌گذاری فوق متن» یکی از معروفترین زبان‌های نشانه‌گذاری امروزی و یکی از بنیانهای اصلی وب است. هر صفحه موجود در وب با این زبان نوشته و نمایش داده می‌شود. این زبان مورد استفاده برای سندهای وب جهانی است. اچ‌تی‌ام‌ال شکلی از اس‌جی‌ام‌ال (به انگلیسی: SGML) است که از تگ‌ها برای نشانه‌گذاری عناصری چون متن و گرافیک استفاده می‌کند تا برای مرورگرهای وب مشخص شود که این عناصر را چگونه برای کاربر نمایش دهند و به عملیاتی چون فعال کردن یک پیوند از طریق فشردن یک کلید یا دکمهٔ موشی چگونه پاسخ دهند.[۱][۲]

به شکل تاریخی نشانه‌گذاری در صنعت چاپ برای یکسان‌سازی شیوهٔ توصیف اسناد بین نویسندگان، ویرایشگران و مسئولین چاپ استفاده می‌شده‌است. امروزه نیز از این روش به شکل رایانه‌ای (و کمتر به شکل دستی) استفاده می‌شود.

یک زبان نشانه گذاری، یک زبان ساختگی است که با استفاده از یک مجموعه از حاشیه نویس‌های متن که دستورهایی را در مورد ساختار متن یا چگونگی نمایش آن ارائه می‌دهد. زبان‌های نشانه‌گذاری برای قرن‌ها در حال استفاده بوده‌اند و در سالهای اخیر در رایانه‌ها در سیستم‌های حروف‌چینی و پردازش واژه‌ها استفاده شده‌اند.

*KhatKhati* · 18/9/20

انواع
سه دسته‌بندی عمومی نشانه‌گذاری الکترونیکی به شرح زیر است:
نشانه‌گذاری نمایشی
نوعی از نشانه‌گذاری که توسط سامانه‌های کلمه‌پرداز قدیمی استفاده می‌شدند؛ کدهای باینری که در متن‌هایی جاسازی می‌شدند تا تأثیر دریافت عین مشاهده (ویزیویگ) را داشته باشند. این نوع نشانه‌گذاری معمول‍اً از دید کاربرهای حقیقی، حتی نویسندگان و ویرایشگران، پنهان است.

نشانه‌گذاری رویه‌ای
نشانه‌گذاری در متن جای‌گذاری می‌شود و دستورالعملی برای برنامه‌هایی که متن را پردازش می‌کنند، فراهم می‌کند. نمونه‌های شناخته‌شدهٔ این نوع نشانه‌گذاری، شامل تک (نرم‌افزار) و پست‌اسکریپت می‌شود. انتظار می‌رود تا پردازشگر متن را از ابتدا تا انتها، طبق دستورالعملی که با آن مواجه می‌شود اجرا کند. متن با این نوع نشانه‌گذاری، اغلب به‌طور مستقیم توسط نویسنده دست‌کاری می‌شود. سامانه‌های معروف نشانه‌گذاری رویه‌ای، معمول‍اً سازنده‌های برنامه‌نویسی را در بر می‌گیرند، به همین علت ماکروها و زیررویه‌ها می‌توانند به وسیلهٔ نام؛ تعریف یا استناد داده شوند.

نشانه‌گذاری توصیفی
درحقیقت، انواع مختلف نشانه‌گذاری تفاوت فاحشی با یک‌دیگر ندارند. در سامانه‌های جدید پردازش کلمه، نشانه‌گذاری نمایشی اغلب در سامانه‌های نشانه‌گذاری توصیفی‌محور مانند اکس‌ام‌ال ذخیره می‌شود و سپس به شکل رویه‌ای و با پیاده‌سازی پردازش می‌شود. ساختارهای برنامه‌نویسی در سامانه‌های نشانه‌گذاری رویه‌ای مانند تک (TeX) ممکن است برای ساخت سامانه‌های سطح بال‍اتر نشانه‌گذاری که بیشتر توصیفی هستند؛ مانند لاتک، استفاده شوند.

*KhatKhati* · 18/9/20

امکانات
یک امکان رایج اغلب زبان‌های نشانه‌گذاری؛ این است که آن‌ها متن یک مستند را با دستورالعمل‌های نشانه‌ای در یک جریان داده یا فایل یک‌سان، ترکیب می‌کنند. این‌کار الزامی نیست، در واقع این ممکن است که نشانه‌گذاری را از محتوای متنی به وسیلهٔ نشانه‌گرها؛ افست‌ها و IDها، جداسازی کرد.

<h1>Anatidae</h1>
<p>
The family <i>Anatidae</i> includes ducks, geese, and swans,
but <em>not</em> the closely related screamers.
</p>

کدهایی که در بین دوعل‍امت کوچک‌تر و بزرگ‌تر محصور شده‌اند (مثل <این>)؛ دستورالعمل‌های نشانه‌گذاری هستند که به «تگ» شناخته می‌شوند. درحالی که متن بین این دستورالعمل‌ها در واقع عین متن مستند هستند. کدهای h1، p و em مثال‌هایی از نشانه‌گذاری معنایی هستند که معنی و منظور متنی را که شامل می‌شوند را منتقل می‌کنند. h1، به معنای عنوان سطح اول؛ p به معنای پاراگراف و em به معنای کلمه یا عبارت تأکید شده‌است. برنامه‌ای که چنین نشانه‌گذاری را تفسیر می‌کند، ممکن است قواعد و سبک خود را برای نشان دادن بخش‌های مختلف متن با استفاده از فونت‌های مختلف، ضخامت‌ها، ابعاد مختلف، رنگ‌ها یا سایر سبک‌ها اعمال کند. یک تگ با عنوان «h1» ممکن است با یک فونت بزرگ و به‌خصوص نمایش داده شود، یا با هر سبک و اندازهٔ دیگری نشان داده شود یا حتی تغییری با سایر اجزای متن نداشته باشد. درعوض، تگ i در اچ‌تی‌ام‌ال مثالی از نشانه‌گذاری نمایشی‌ست که برای مشخص‌کردن یک ویژگی خاص متن (در اینجا استفادهٔ فونت ایتالیک) بدون ذکر دلیل استفاده می‌شود.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین