- عضویت
- 27/8/19
- ارسال ها
- 6,734
- امتیاز واکنش
- 43,261
- امتیاز
- 483
- سن
- 23
- محل سکونت
- دنیای خیال
- زمان حضور
- 51 روز 21 ساعت 9 دقیقه
نویسنده این موضوع
چرا نوجوانان در سن بلوغ اینگونه رفتار میکنند؟
به عنوان پدر و مادر یک نوجوان به احتمال زیاد جملاتی نظیر این را شنیدهاید: «شما دارین زندگیمو خراب میکنین» یا «ازتون بدم میاد».
این جملات شاید آنقدرها بد به نظر نرسند .اما توجه داشته باشید .که اگر با روانشناسی نوجوانان آشنا نباشیم. و تغییرات مغزی آنها را که مسبب این انفجارهای رفتاری است .نشناسیم ممکن است شاهد رفتارهای به مراتب بدتری از جانب آنها باشیم.
اگر میخواهید از تغییرات روانی دوران نوجوانی بیشتر بدانید در این مقاله با ما همراه شوید. تا با بررسی روانشناسی نوجوانان به دانشمان دربارهی چرایی رفتار آنها و واکنشمان به عنوان پدرومادر بیفزاییم.
روانشناسی نوجونان
از سری تحقیقات اخیر، مطالعهای مهم از سوی مؤسسهی مکس پلانک واقع در آلمان است. که میگوید :مغز نوجوانان بین سنین ۱۳ تا ۱۷ سال، درست مانند آنچه پیش از این در سنین نوپایی تجربه کردهاند. دستخوش بازسازی میشود.
مسئله این است که نوجوانان در این بازهی زمانی که دومین مرتبهی تغییرِ مغزی آنهاست. تقریبا همقدوقوارهی شما هستند. و زبان تندی هم دارند. این شرایط مدیریت این تغییر را نسبت به قبل دشوارتر میکند.
البته اینکه آنها تکانههایی را تجربه میکنند که شباهت با تکانههای نوپایان دارد به این معنا نیست که باید مانند کودک نوپا با آنها برخورد کنید.
به فرزندمان چه بگوییم و چه نگوییم؟
۱. نپرسید: «چته؟»
اشکالی در این سؤال وجود ندارد، به شرط آنکه هدف از آن فهمیدن مشکلی باشد که نوجوان با آن مواجه است.
اما استفاده از این سؤال و لحنی که معمولا با آن ادا میشود. خیلی بیشتر از آنچه بتوان گفت مناسب است.ناشی از فورانِ ناسنجیدهی خشمِ پدر و مادری است .که شکیبایی خود را از دست دادهاند.
بدتر از این پیامی است که چنین سؤالی به همراه خود منتقل میکند.اینکه شما فکر میکنید عیب و نقصی اساسی دربارهی فرزندتان وجود دارد که هرگز قرار نیست تغییر بکند.
اما واقعا مشکل نوجوانان چیست؟
قشر پیشانی مغز، که مسئول کنترل تکانهها، استدلال منطقی و برنامهریزی است، آخرین بخشی است که در سنین پس از کودکی مجددا بازسازی میشود.
در زمانی که این تنظیم مجدد در حال انجام است، مسیرهای تصمیمگیری مغز یک بار دیگر به سمت آمیگدال هدایت میشوند. آمیگدال بخش آغازینی از مغز است. و به تهدیدهای ادراک شده توسط فرد به صورت آنی و احساسی پاسخ میدهد.
دکتر فرنسس جنسن
دکتر فرنسس جنسن (Frances Jensen)، عصبشناس و نویسندهی کتاب مغز نوجوانان میگوید: «وقتی بدانید لُب پیشانی مغز، که مسئول قضاوت، کنترل تکانهها، خلقوخو و احساسات است. آخرین بخشی است که به پیشرفت نهایی خود میرسد، حال و هوای نوجوانی بسیار بیشتر منطقی به نظر خواهد رسید.»
بنابراین مغز نوجوان هنوز نمیداند که چطور باید خودش را تنظیم کند. نوجوانان مثل ماشینهای فِراری با ترمزی ضعیف هستند؛ یعنی احساساتی شدید اما کنترلِ ضعیفی روی آنها دارند.
مغز نوجوانان چه فرقی میکند با مغز جوانان یا بزرگسالان؟
نوجوانان به هر حال هیچ وقت حرف گوش نمیدهند، اما برعکس، آنها حساسیت فوقالعاده زیادی نسبت به نظرات ما دربارهی خودشان پیدا میکنند. وانمود به اینکه به حرفهای ما اهمیت نمیدهند از این واقعیت ناشی میشود که میخواهند از این آسیبپذیریِ خود محافظت کنند (نوعی مکانیسم دفاعی).
دریافت چنین پیامهای ناامیدکنندهای (مانند این سؤال که «چته؟») از سوی پدرومادر که انتظار میرود بیشترین محبت را به او نشان بدهند میتواند زخمهای عمیقِ روحی در نوجوانِ سردرگم ایجاد کند.
این پیامهای پدر و مادر در نوجوان درونی میشود و به خودخوریهای ناخوشایند در او تبدیل میگردد. وقتی این صداها در مغز منعطف نوجوان جا خوش کند. خاموش کردن آنها کار دشواری خواهد بود.
علاوه بر این که مسیرهایی را در مغز او به جای میگذارد که سلامت روانی آیندهی نوجوان را تحت تأثیر منفی قرار میدهد.
#رمان_98
به عنوان پدر و مادر یک نوجوان به احتمال زیاد جملاتی نظیر این را شنیدهاید: «شما دارین زندگیمو خراب میکنین» یا «ازتون بدم میاد».
این جملات شاید آنقدرها بد به نظر نرسند .اما توجه داشته باشید .که اگر با روانشناسی نوجوانان آشنا نباشیم. و تغییرات مغزی آنها را که مسبب این انفجارهای رفتاری است .نشناسیم ممکن است شاهد رفتارهای به مراتب بدتری از جانب آنها باشیم.
اگر میخواهید از تغییرات روانی دوران نوجوانی بیشتر بدانید در این مقاله با ما همراه شوید. تا با بررسی روانشناسی نوجوانان به دانشمان دربارهی چرایی رفتار آنها و واکنشمان به عنوان پدرومادر بیفزاییم.
روانشناسی نوجونان
از سری تحقیقات اخیر، مطالعهای مهم از سوی مؤسسهی مکس پلانک واقع در آلمان است. که میگوید :مغز نوجوانان بین سنین ۱۳ تا ۱۷ سال، درست مانند آنچه پیش از این در سنین نوپایی تجربه کردهاند. دستخوش بازسازی میشود.
مسئله این است که نوجوانان در این بازهی زمانی که دومین مرتبهی تغییرِ مغزی آنهاست. تقریبا همقدوقوارهی شما هستند. و زبان تندی هم دارند. این شرایط مدیریت این تغییر را نسبت به قبل دشوارتر میکند.
البته اینکه آنها تکانههایی را تجربه میکنند که شباهت با تکانههای نوپایان دارد به این معنا نیست که باید مانند کودک نوپا با آنها برخورد کنید.
به فرزندمان چه بگوییم و چه نگوییم؟
۱. نپرسید: «چته؟»
اشکالی در این سؤال وجود ندارد، به شرط آنکه هدف از آن فهمیدن مشکلی باشد که نوجوان با آن مواجه است.
اما استفاده از این سؤال و لحنی که معمولا با آن ادا میشود. خیلی بیشتر از آنچه بتوان گفت مناسب است.ناشی از فورانِ ناسنجیدهی خشمِ پدر و مادری است .که شکیبایی خود را از دست دادهاند.
بدتر از این پیامی است که چنین سؤالی به همراه خود منتقل میکند.اینکه شما فکر میکنید عیب و نقصی اساسی دربارهی فرزندتان وجود دارد که هرگز قرار نیست تغییر بکند.
اما واقعا مشکل نوجوانان چیست؟
قشر پیشانی مغز، که مسئول کنترل تکانهها، استدلال منطقی و برنامهریزی است، آخرین بخشی است که در سنین پس از کودکی مجددا بازسازی میشود.
در زمانی که این تنظیم مجدد در حال انجام است، مسیرهای تصمیمگیری مغز یک بار دیگر به سمت آمیگدال هدایت میشوند. آمیگدال بخش آغازینی از مغز است. و به تهدیدهای ادراک شده توسط فرد به صورت آنی و احساسی پاسخ میدهد.
دکتر فرنسس جنسن
دکتر فرنسس جنسن (Frances Jensen)، عصبشناس و نویسندهی کتاب مغز نوجوانان میگوید: «وقتی بدانید لُب پیشانی مغز، که مسئول قضاوت، کنترل تکانهها، خلقوخو و احساسات است. آخرین بخشی است که به پیشرفت نهایی خود میرسد، حال و هوای نوجوانی بسیار بیشتر منطقی به نظر خواهد رسید.»
بنابراین مغز نوجوان هنوز نمیداند که چطور باید خودش را تنظیم کند. نوجوانان مثل ماشینهای فِراری با ترمزی ضعیف هستند؛ یعنی احساساتی شدید اما کنترلِ ضعیفی روی آنها دارند.
مغز نوجوانان چه فرقی میکند با مغز جوانان یا بزرگسالان؟
نوجوانان به هر حال هیچ وقت حرف گوش نمیدهند، اما برعکس، آنها حساسیت فوقالعاده زیادی نسبت به نظرات ما دربارهی خودشان پیدا میکنند. وانمود به اینکه به حرفهای ما اهمیت نمیدهند از این واقعیت ناشی میشود که میخواهند از این آسیبپذیریِ خود محافظت کنند (نوعی مکانیسم دفاعی).
دریافت چنین پیامهای ناامیدکنندهای (مانند این سؤال که «چته؟») از سوی پدرومادر که انتظار میرود بیشترین محبت را به او نشان بدهند میتواند زخمهای عمیقِ روحی در نوجوانِ سردرگم ایجاد کند.
این پیامهای پدر و مادر در نوجوان درونی میشود و به خودخوریهای ناخوشایند در او تبدیل میگردد. وقتی این صداها در مغز منعطف نوجوان جا خوش کند. خاموش کردن آنها کار دشواری خواهد بود.
علاوه بر این که مسیرهایی را در مغز او به جای میگذارد که سلامت روانی آیندهی نوجوان را تحت تأثیر منفی قرار میدهد.
#رمان_98
چگونه با نوجوانان خود رفتار کنیم؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com