کامل شده یاد و کاش | Hannaneh کاربر انجمن رمان ۹۸

حنانه سادات میرباقری · 26/9/20

کاش می‌شد یاد بگیریم، همان گونه که آدم بدون تظاهر زیباست؛ قضاوت نکردن هم زیباست.
کاش همه بدانیم هر که هر جوری که هست به ما ربطی ندارد.
کاش یادمان بماند، ظاهر و رفتار هرکس مربوط به خودش است!
یادمان بماند نخواهیم برای دوست داشتن، کسی را تغیر دهیم. یادمان بماند برای دوست داشتن، کسی سر کسی منت نگذاریم.
روزی که همه، همچو انسان هایی این...

حنانه سادات میرباقری · 10/10/20

یادش بخیر خدایا.
یاد آن روز‌ها که مثل کودکی در آ*غو*شت در خانه‌ی تو مهمان بودم، بخیر.
یادش بخیر آن روز‌ها که، این دنیای نامرد نبود.
دنیایی که هر روزش هزاران هزاران درس یادت می‌دهد، نبود. درس هایی که بدون آموزش هستند و یک‌هو امتحان می‌شوند.
خدایا... دلم برای خانه‌ات تنگ شده.
مرا یادت نرود.
قبول دارم که خیلی وقت‌ها مراقبم هستی و به...

حنانه سادات میرباقری · 10/10/20

کاش دنیا دکمه "مکث" داشت!
کاش می‌شد بعضی وقتا واقعا بگویی:
-دنیا! صبر کن، کمی خسته‌ام.
قبول دارم نباید جا زد. قبول دارم نباید تسلیم شد.
اما؛ گاهی نیاز داری کمی کسی درکت کند.
بگویی خسته‌ام و او... هیچ حرفی نزند. حرف نزند و واقعا تو را بفهمد.
بفهمد تسلیم نشدی اما نیاز به استراحت داری...
و این دکمه مکث‌، چیزی نیست جز کمی آرامش و...

حنانه سادات میرباقری · 7/3/21

یادت بخیر نیامده.
لحظه های نیامده را می‌گویم.
دلم شدید هوایشان را کرده.
آن خنده‌های بی دغدغه، آن لبخند های صادقانه و آن همه از تو که از آن من بود.
یاد همه‌شان بخیر.
اهای تو، بدان که، اگر گفتند دلت برای نداشته‌هایت تنگ نمی‌شود، دروغ است. آخر من خودم بارها، حسرت باور رویاهایم را خورده‌ام...
هر چند، همین حسرت‌ها مرا به جای بی حسرتی...

حنانه سادات میرباقری · 7/3/21

سالها خون دل خوردم تا سالهای بعد، کاش بر زبان نیاورم.
ولی می‌دانی چه شد؟
یافتم همیشه یک " کاش"ی هست که بگویی.
همیشه دردی هست که حس کنی و همیشه‌ی همیشه فقط، غم است که تنها نمی‌ماند.
پس کمی آرام برای دلت زندگی کن.
برای حال الانت!
هر وقت کاش گفتی، همان موقع دنبالش برو.
اگر شد، همان موقع برطرفش کن.
حسرت های کوچکت را تبدیل به گردابی...

حنانه سادات میرباقری · 7/3/21

دوستت دارم!
با توام، خیلی دوستت دارم.
عقده جان، حسرت جان، هر که هستی، هر چه هستی؛ دوستت دارم.
آخر تنها کسی که مرا به قله‌ی قوی بودن رساند تو بودی!
اگر حسرتی نبود، هدفم نمی‌آمد.
اگر عقده‌ای نبود، علاقه‌ای نمی‌آمد؛
و اگر امیدی نبود، زندگی هم نمی‌آمد.
همین نشیب های زندگی، به فراز‌ها ارزش داده!

حنانه سادات میرباقری · 12/3/21

ای کاش می‌شد گاهی وقت‌ها...
مغز آدم را تنظیم کرد.
کاش می‌شد فقط برخی اوقات، مغز بی قلب، درک و فهم داشت.
کمی فکر کن...
گاه می‌شود، در اوج خستگیت، درماندگیت و بی‌کسیت، کسی می‌رسد که تمام وجودش را خرج کرده تا لبخند تورا ببیند اما؛
امان که این مغز بی‌درک،
خستگیش را بر یوسفی غریب خالی می‌کند...

حنانه سادات میرباقری · 12/3/21

دلم دنیای خودم را می‌خواهد خدا.
جایی که کسی تک و تنها علمدار نباشد.
جایی که کسی غریب کنعان نباشد.
جایی که دغدغه جای نداشته باشد،
و جایی که فقط من باشم و دلم...
باشد که روزی در دنیایم زندگی کنم.
در بی کسی و تنهایی، دلم آرام گیرد...
با قطره‌ای باران، با قلمی رنگی و با فنجانی چایی...
همینقدر ساده...

حنانه سادات میرباقری · 13/3/21

یادت بخیر شهر، شهره قلبم...
یاد شب گردی هایم در دل شب هایت بخیر.
میدانی...
دلم برایت تنگ میشود.
برای تو، برای هوایت، برای هوای شهرت،
دلم برای خیابون ها و کوچه های شلوغ این شهر و حتی
ماشین های سفید و پر تردید شهرت
تنگ می‌شود.
این دل برای؛
غربت روز اول من و میزبانی تو تنگ میشود.
دل است دیگر حتی برای اسم و اوازه‌ات هم تنگ می‌شود...

حنانه سادات میرباقری · 19/3/21

کاش می‌شد گاهی، آدم‌ها، ربات وار زندگی کنند.
از آن ربات هایی که نه قلب دارند و نه حسی را احساس می‌کنند. آخر آدم‌ها، گاهی بین دردهایشان گیر می‌کنند.
نمی‌دانند دل بسوزانند، یا اینکه دل تنگ شوند.
دلی که گاهی آنقدر گرفته و شبیه هوای پایتخت می‌شود که دیگر نای نفس کشیدن ندارد.
دل مگر چقدر تاقت دارد؟ مگر چقدر سخت است؟
دلی را می‌گویم که با...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین