خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
.۱۲- هرودوت‌ مادها را به‌ شش‌ طبقه‌ی‌ بوزها (Bouses) ، پارتاسنها (Paretesenes) ، استروخاتها (Strukhates) ، اریزانتها (Arizantes) ، بودینها (Boudiens) و مغها (Moges) تقسیم‌ کرده‌ می‌گوید: این‌ طوایف‌ مردمی‌ چوپان‌ بوده‌ به‌ تربیت‌ گاو و گوسفند و بز و اسب‌ و حتّی‌ سگ‌ گله‌ و محافظ‌ می‌پرداختند. آنان‌ برای‌ نقل‌ و انتقالات‌ خویش‌ از ارابه‌هایی‌ استفاده‌ می‌کردند که‌ چرخهایشان‌ از تنه‌ی‌ درخت‌ درست‌ شده‌ بود. پدر در خانواده‌ی‌ ماد دارای‌ قدرت‌ و اختیار تام‌ بود و یک‌ مرد چند زن‌ است‌. مادها طلا و الکتروم‌ Electrum) = مخلوط‌ زر و سیم‌ ) را می‌شناختند، اما نمی‌توانستند دو فلز مزبور را از یکدیگر جدا سازند. آنها همچنین‌ با مفرغ‌ سر و کار داشتند. اشیایی‌ که‌ با این‌ نوع‌ فلزات‌ ساخته‌ می‌شد، ساده‌ و ابتدایی‌ بود. آنان‌ پس‌ از سکونت‌ در یک‌ محل‌، به‌ کارهای‌ کشاورزی‌ اشتغال‌ می‌ورزیدند. اقوام‌ مختلف‌ ماد در آغاز با یکدیگر آمیـ*ـزش‌ نداشته‌ و جدا از هم‌ زندگی‌ می‌کردند. اما به‌ هنگام‌ بروز خطر دور یکدیگر گرد آمده‌ اتحاد و همبستگی‌ خویش‌ را اعلام‌ می‌داشتند.
۱۳- دارمستتر فرانسوی‌ حتّی‌ عقیده‌ دارد که‌ زبان‌ اوستایی‌ همان‌ زبان‌ مادها بوده‌ است‌. از سوی‌ دیگر این‌ نکته‌ مسلم‌ است‌ که‌ مادها و پارسها به‌ سبب‌ تعلق‌ به‌ نژاد آریایی‌ و زندگی‌ کردن‌ در کنار یکدیگر، دارای‌ زبانی‌ یکسان‌ بوده‌ و از لحاظ‌ ابزار سخن‌ تفاوت‌ چندانی‌ با یکدیگر نداشته‌اند. اما اگر عقیده‌ی‌ دارمستتر در مورد زبان‌ مادها درست‌ باشد، مسلماً این‌ شباهت‌ در قسمتهای‌ جدیدتر و تازه‌تر اوستا مشاهده‌ می‌گردید، زیرا که‌ کتب‌ پنجگانه‌ی‌ اوستا در یک‌ زمان‌ و یک‌ دوره‌ی‌ ویژه‌ تدوین‌ نشده‌ و گاتها یعنی‌ سرودهای‌ زرتشتی‌ نسبت‌ به‌ سایر قسمتها از قدمت‌ بیشتری‌ برخوردار است‌.


درباره‌ی مادها

 
  • تعجب
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
۱ پادشاهان‌ ماد حکومت‌ مطلقه‌ داشتند: کارهای‌ کشور همه‌ زیر نظر شاه‌ بود و هیچ‌ یک‌ از درباریان‌ حق‌ چون‌ و چرا نداشت‌. بطوری‌ که‌ اشاره‌ رفت‌، سیاگزار پادشاه‌ بزرگ‌ این‌ دودمان‌ نیروی‌ مرتب‌ و منظمی‌ از سواره‌ نظام‌ و کمانداران‌ تشکیل‌ داده‌ و به‌ برکت‌ هنر نظامی‌ ایشان‌ بر متصرفات‌ خویش‌ افزوده‌ بود. اما مادها پس‌ از کسب‌ قدرت‌ و نیروی‌ زیاد، در اثر ازدیاد ثروت‌ و رفاه‌ و آسایش‌ و ناز و نعمتی‌ که‌ از آن‌ ناشی‌ شده‌ بود. به‌ تن‌ پروری‌ و تنبلی‌ خو گرفتند و ویژگی‌ ذاتی‌ خویش‌ را از دست‌ دادند. این‌ مسئله‌ و نیز هزینه‌های‌ گزاف‌ و تجمل‌ فراوان‌ دربار – که‌ مآلاً به‌ ازدیاد مالیات‌، تحمیل‌ آن‌ بر طبقات‌ و ستم‌ و بیداد مأموران‌ دولتی‌ نسبت‌ به‌ مردم‌ کشیده‌ می‌شد – موجبات‌ ضعف‌ و انقراض‌ سریع‌ دولت‌ بزرگ‌ ماد را فراهم‌ آورد. روی‌ کارآمدن‌ دولت‌ آریایی‌ ماد و گسترش‌ متصرفات‌ آن‌ تا دوردست‌ترین‌ نقاط‌ و شهرهای‌ آسیایی‌ صغیر، مردم‌ سامی‌نژاد آن‌ خطه‌ را تضعیف‌ کرد. دولتی‌ ایرانی‌ به‌ نام‌ ماد جای‌ دولت‌ آشور را گرفت‌، و این‌ امر در تاریخ‌ دنیای‌ کهن‌ از اهمیت‌ زیادی‌ برخوردار بود.
فرهنگ‌ و زندگی‌ مادها
۱۵- همچنان‌ که‌ در تاریخ‌ ماد، دو دوره‌ی‌ متفاوت‌ – پیش‌ از پادشاهی‌ بزرگ‌ ماد و بعد از آن‌ – وجود دارد. تاریخ‌ و فرهنگ‌ ماد را نیز می‌توان‌ به‌ دو دوره‌ تقسیم‌ کرد: ۱- دوران‌ متقدم‌ ماد و پیش‌ از استقرار سلطه‌ی‌ کیش‌ مغان‌ ۲- دوره‌ی‌ پس‌ از سلطه‌ی‌ آن‌ طبقه‌. مرز میان‌ این‌ دو دوره‌، پایان‌ قرن‌ هفتم‌ پیش‌ از میلاد است‌.



درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
با حفریاتی‌ که‌ صورت‌ گرفته‌ است‌، تاکنون‌ خانه‌ی‌ مادی‌ – که‌ از خشت‌ خام‌ ساخته‌ می‌شد – کشف‌ نگردیده‌ است‌، ولی‌ می‌توان‌ احتمال‌ داد که‌ در آن‌ عهد همان‌ خصوصیات‌ ساختمانی‌ را داشته‌ که‌ در دورانهای‌ بعدی‌ واجد آن‌ بوده‌ است‌. ویژگیهای‌ مزبور در قبوری‌ که‌ در صخره‌ها حفر شده‌ است‌ نیز مشاهده‌ می‌گردد، و آن‌ عبارتست‌ از ساختمان‌ یک‌ طبقه‌ی‌ قائم‌ الزاویه‌، و در اکثر موارد دارای‌ بام‌ مسطح‌ و دامنه‌ای‌ بر روی‌ جلوخان‌، که‌ بر ستونهای‌ چوبی‌ یا سنگی‌ تکیه‌ دارد. این‌گونه‌ بناها در نواح‌ کوهستانی‌ آسیای‌ مقدم‌ بسیار معمول‌ و متداول‌ بوده‌ است‌. اما ظاهراً زندگی‌ مردم‌ نقاط‌ دوردست‌ غربی‌ (جبال‌ زاگرس‌) تحت‌ تأثیر رسوم‌ بابلیان‌ قرار داشته‌ است‌. مثلاً در سمت‌ شرقی‌ کوههای‌ مزبور لباسهایی‌ پوشیده‌ می‌شد که‌ در هزاره‌ی‌ سوم‌ پیش‌ از میلاد در بین‌ لولوبیان‌ معمول‌ بود. روی‌ نیم‌تنه‌ و پیراهن‌ آستین‌ کوتاهی‌ که‌ تا زانو می‌رسید، پوستی‌ افکنده‌ آن‌ را بر شانه‌ی‌ چپ‌ استوار می‌ساختند. گاهی‌ هم‌ پوست‌ را از زیر کمربند رد می‌کردند. ثروتمندان‌ در این‌ مورد از پوست‌ یوزپلنگ‌ و مستمندان‌ از پوست‌ گوسفند استفاده‌ می‌کردند. لباس‌ مادیها و قبایل‌ اتحادیه‌ی‌ ماد و مانتائیان‌ بدین‌گونه‌ بود. رسم‌ افکندن‌ پوست‌ گوسفند بر شانه‌، تا امروز نیز در میان‌ شبانان‌ مناطق‌ کوهستانی‌ آذربایجان‌ محفوظ‌ مانده‌ است‌. موها را با نوار سرخی‌ می‌بستند و ریش‌ را می‌تراشیدند. در نگاره‌های‌ آشوری‌ کلاه‌ بلند نمدی‌ با تاج‌ که‌ به‌ زبان‌ لاتینی‌ تیاز نامیده‌ می‌شد و مخصوص‌ ساکنان‌ ماد بود، دیده‌ نمی‌شود. ولی‌ از آنجا که‌ کلاه‌ مزبور در هزاره‌ی‌ سوم‌ پیش‌ از میلاد و در دوران‌ هخامنشیان‌ (سده‌های‌ ۶ تا ۴ پیش‌ از میلاد) تداول‌ داشته‌، بی‌شک‌ در دوران‌ موردنظر نیز مرسوم‌ بوده‌ است‌، پای‌افزار ویژه‌ی‌ ایشان‌، موزه‌هایی‌ نرم‌ و نوک‌ برگشته‌ بود.
یونانیان‌ از این‌ لباس‌ مادیها خبر نداشته‌ آن‌ را مخصوص‌ کاسیان‌ می‌دانستند و پوشش‌ دیگری‌ را که‌ با تصاویر آشوری‌ متفاوتست‌ (لباس‌ مادی‌) می‌خواندند، و آن‌ عبارت‌ بود از پیراهن‌ گشاد (ساراپیس‌) آستین‌ بلند، شلوار گشاد و چین‌دار – که‌ در واقع‌ دامن‌ درازی‌ بود که‌ میان‌ دو پا جمع‌ می‌شد – و بالاپوش‌ کوتاه‌ از پارچه‌ی‌ رنگارنگ‌ یا پشم‌. با شلق‌ که‌ بر سرکشیده‌ می‌شد، این‌ نوع‌ لباس‌ را تکمیل‌ می‌کرد. ظاهراً این‌ لباس‌ مربوط‌ به‌ سواران‌ آریزانتی‌ بود. ساکنان‌ اصلی‌ ماد غربی‌ و مرکزی‌ در نیمه‌ی‌ سده‌ی‌ اول‌ پیش‌ از میلاد از این‌ لباس‌ استفاده‌ نمی‌کردند. ولی‌ پوشش‌ مزبور از قدیم‌ معمول‌ بود، و این‌ موضوع‌ از یک‌ مهر قدیمی‌ مادی‌ استنباط‌ می‌شود که‌ در مدفن‌ تپه‌ی‌ سیالک‌ کاشان‌ به‌ دست‌ آمده‌ است‌.


درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
این‌ لباس‌ ظاهراً در قرن‌ هفتم‌ پیش‌ از میلاد، هم‌زمان‌ و همگام‌ با رواج‌ کیش‌ قبایل‌ شرقی‌ ماد و زبان‌ رسمی‌ ایرانی‌ در سراسر خاک‌ ماد متداول‌ شد و در قرن‌ ششم‌ پیش‌ از میلاد پارسیان‌ نیز آن‌ را پذیرفتند.
در آغاز هزاره‌ی‌ اول‌ پیش‌ از میلاد نیزه‌ و سپر جز و سلاحهای‌ عادی‌ و معمولی‌ مادها بود. بعدها در اسلحه‌ی‌ ایشان‌ تنوعی‌ نسبی‌ به‌ وجود آمد و از جمله‌ خنجر و شمشیر کوتاه‌ (اسکیتی‌) که‌ آن‌ را آکیناک‌ می‌نامیدند. بر دیگر سلاحهای‌ ایشان‌ افزوده‌ شد.
چنان‌ که‌ می‌دانیم‌، در آن‌ روزگار اسب‌ ثروت‌ عمده‌ و مهم‌ قبایل‌ به‌ شمار می‌رفت‌. هنوز از زین‌ و لگام‌ اطلاعی‌ نداشتند و سوار بر چیزی‌ می‌نشست‌ که‌ به‌ غاشیه‌ می‌مانست‌. زین‌ و برگ‌ کاسیان‌ و مادیان‌ از ویژگیهایی‌ برخوردار بود. آنان‌ حتّی‌ در پایان‌ هزاره‌ی‌ سوم‌ پیش‌ از میلاد از خیش‌ و گاو آهن‌ و بستن‌ آن‌ بر پشت‌ دو گاو، آگاهی‌ داشتند.
در قسمت‌ پیشه‌ها، هنرنمایی‌ بر مفرغ‌ و آهن‌ به‌ مرحله‌ی‌ عالی‌ رسیده‌ بود (مصنوعات‌ هنری‌ مفرغی‌ آنان‌ به‌ ویژه‌ بسیار زیبا بود) سنگ‌ تراشی‌، سفال‌سازی‌ و محتملاً نساجی‌ نیز به‌ پیشرفت‌ محسوسی‌ نایل‌ آمده‌ بود. بعدها به‌ منسوجات‌ مادی‌ ارج‌ بسیار می‌نهادند. از تزیینات‌ گوناگونی‌ که‌ بر ظروف‌ سفالین‌ آن‌ روزگاران‌ دیده‌ می‌شود چنین‌ برمی‌آید که‌ آنها احتمالاً نقوش‌ زیبای‌ مزبور را در منسوجات‌ نیز به‌ کار می‌برده‌اند.


درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
خط‌ و کتابت‌ مادها
۱۶- تا آنجا که‌ به‌ قرن‌ هفتم‌ پیش‌ از میلاد مربوط‌ می‌شود، آگاهی‌ ما در مورد خط‌ و کتابت‌ مادیها از اطلاعاتمان‌ درباره‌ی‌ فرهنگ‌ آنان‌ نیز کمتر است‌. مسلماً در هزاره‌ی‌ اول‌ پیش‌ از میلاد خط‌ و کتابت‌ در سرزمین‌ ماد وجود داشته‌ است‌. فرمان‌ معروفی‌ در دست‌ است‌ که‌ درسده‌ی‌ نهم‌ یا هشتم‌ پیش‌ از میلاد از طرف‌ شاهک‌ آبدادانا خطاب‌ به‌ مردی‌ آشوری‌ به‌ زبان‌ اکدی‌ صادر شده‌ و موضوع‌ آن‌ هبه‌ی‌ اموال‌ و دادن‌ تسهیلات‌ است‌. از بعضی‌ مدارک‌ موجود (به‌ طور غیر مستقیم‌) چنین‌ بر می‌آید که‌ مادها از خود خط‌ و کتابتی‌ داشتند که‌ به‌ ظن‌ قوی‌ از خط‌ اوراتوئی‌ گرفته‌ شده‌ بود و تصویر می‌رود خط‌ مزبور یکی‌ از انواع‌ خط‌ میخی‌ بوده‌ باشد. در عین‌ حال‌ در نواحی‌ دریاچه‌ی‌ ارومیه‌ خطوط‌ هیروگلیفی‌ نظیر هیروگلیفهای‌ اوراتوئی‌ متداول‌ بوده‌ است‌. این‌ هیروگلیفها بر روی‌ دیس‌ سیمینی‌ که‌ در زیویه‌ پیدا شده‌ است‌، به‌ چشم‌ می‌خورد. مسلماً آنان‌ در قرن‌ هفتم‌ پیش‌ از میلاد دارای‌ خط‌ و کتابت‌ بوده‌اند، و این‌ خط‌ همانست‌ که‌ امروزه‌ « خط‌ باستان‌ پارسی‌ » یا « خط‌ هخامنشی‌ ردیف‌ اول‌ » خوانده‌ می‌شود، ولی‌ در واقع‌ از لحاظ‌ اصل‌ و منشاء، مادی‌ است‌.

کیش‌ مادها (مغان‌)
۱۷- در معتقدات‌ شرقی‌ باستانی‌، دین‌، عامل‌ بارزی‌ بوده‌ است‌. در این‌ زمینه‌ نیز تاریخ‌ ماد به‌ دو دوره‌ی‌ متفاوت‌ تقسیم‌ می‌شود: یکی‌ پیش‌ از سده‌ی‌ هفتم‌ و دیگری‌ از آغاز آن‌ سده‌ به‌ بعد. مبنای‌ داوری‌ ما درباره‌ی‌ هزاره‌ی‌ نخست‌ پیش‌ از میلاد، متون‌ آشوری‌ و تصویرها و نامهای‌ خاص‌ است‌. در این‌ مورد متون‌ آشوری‌ متعددی‌ داریم‌ که‌ در آنها چندین‌ بار از خدایان‌ مانتا و غیره‌ و به‌ ویژه‌ از ربودن‌ خدایان‌ (بتهای‌) مزبور یاد می‌شود. درباره‌ی‌ شکل‌ بتهای‌ مزبور تا حدودی‌ می‌توان‌ از روی‌ مفرغهای‌ لرستانی‌ و تصاویر نقر شده‌ بر مصنوعاتی‌ قضاوت‌ کرد که‌ در زیویه‌ و مانتا کشف‌ شده‌ است‌. با اینکه‌ احتمال‌ می‌رود بین‌ اساطیر لرستانی‌ و اوستا ارتباط‌ گونه‌ای‌ وجود داشته‌ باشد، ولی‌ بر روی‌ هم‌ مدارک‌ موجود نشان‌ می‌دهد که‌ کیش‌ سرزمینهای‌ غربی‌ ماد قدیم‌ بیشتر با دین‌ هوریان‌ و تا حدودی‌ آشوریان‌ هم‌ نوع‌ بوده‌ باشد. در این‌ مورد به‌ ویژه‌ می‌توان‌ به‌ تصاویر ابلیسهای‌ عجیب‌ الخلقه‌ی‌ نیمه‌ حیوان‌ و نیمه‌ آدمی‌، ابوالهولهای‌ بالدار و حیوانات‌ عجیب‌ تخیلی‌ با بدن‌ شیر ، سر شیر یا شاهین‌ و بال‌ عقاب‌ اشاره‌ کرد که‌ در اساطیر هوریانی‌ بسیار رایج‌ و شایع‌ و از ویژگیهای‌ کیش‌ آن‌ بوده‌ است‌. بعدها همان‌ جانوران‌ عجیب‌الخلقه‌ را می‌بینیم‌ که‌ در نقشهای‌ برجسته‌ی‌ شاهان‌ هخامنشی‌ مظهر دیوان‌ معرفی‌ شده‌اند.



درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
کیش‌ کاسیان‌ و حتّی‌ دین‌ ویژه‌ی‌ بابلیان‌ تا مدتی‌ در مادیها نفوذ داشت‌. یکی‌ از کشورهای‌ غربی‌ یا مرکزی‌ ماد بیت‌ ایشتار یا خانه‌ی‌ ایشتار (الهه‌ی‌ بابلی‌ عشق‌ و حاصلخیزی‌) نامیده‌ می‌شد و چنان‌ که‌ از گفته‌ی‌ هرودوت‌ برمی‌آید، بعدها آن‌ را با «آناهیتای‌» اوستایی‌ یکی‌ دانستند. در مرکز ماد، نزدیک‌ محلی‌ که‌ بعدها اکباتان‌ نامیده‌ شد، آشوریان‌ در ضمن‌ پیشروی‌ خود نه‌ تنها به‌ « دژ بابلیان‌ » یا «کوچ‌نشین‌ کلنی‌ کاسیان‌» برخوردند، بلکه‌ شاهد پرستش‌ « مردوک‌ » خدای‌ بابل‌ نیز بودند. در ماد غربی‌، فرمانفرمایان‌ در بسیاری‌ از موارد به‌ اسامی‌ «اکدی‌» و از آن‌ جمله‌ به‌ نامهای‌ خدایان‌ نامیده‌ می‌شدند. درباره‌ی‌ کیش‌ مادیهای‌ ایرانی‌ ساکن‌ اقصی‌ نقاط‌ شرق‌ آن‌ کشور، جز اسامی‌ خاصی‌ که‌ در منابع‌ آشوری‌ محفوظ‌ مانده‌ است‌، مدرک‌ دیگری‌ در دست‌ نداریم‌؛ و از آنجا که‌ نامهای‌ ایرانی‌ بر خلاف‌ اسامی‌ غیر ایرانی‌ – بر ما معلومست‌، و هر نام‌ باستانی‌ با معتقدات‌ دینی‌ معینی‌ ارتباط‌ داشته‌ است‌، با تجزیه‌ و تحلیل‌ اسامی‌ مزبور می‌توانیم‌ اطلاعاتی‌ درباره‌ی‌ دارندگان‌ آن‌ نامها به‌ دست‌ آوریم‌. بعضی‌ از دانشمندان‌ با توجه‌ به‌ این‌ تجزیه‌ و تحلیل‌ برآنند که‌ کیش‌ مزدا یا زرتشتی‌ در میان‌ دارندگان‌ اسامی‌ مزبور رواج‌ داشته‌ است‌.
ویژگیهای‌ اجتماعی‌ مادها
۱۸- در سرزمین‌ ماد خصوصیات‌ جامعه‌ی‌ پدر شاهی‌ وجود داشته‌ است‌. وجود قلعه‌هایی‌ که‌ تصویر آنها نشان‌ دهنده‌ی‌ جنگهای‌ تاراجگرانه‌ بین‌ مادهاست‌، باز می‌نماید که‌ در جامعه‌ی‌ ماد آثار اختلاف‌ طبقاتی‌ آشکار، و ویژگیهای‌ سازمان‌ جامعه‌ی‌ برده‌داری‌ در شرف‌ تکوین‌ بوده‌ است‌. به‌ عقیده‌ی‌ دیاکونوف‌، بنای‌ شهرها و دژها با حصار سنگی‌، آجری‌ و برجها، آغاز تجزیه‌ و تفکیک‌ پیشه‌ها، وجود مناصب‌ دایم‌، جریان‌ داشتن‌ جنگ‌ و جدالهای‌ مداوم‌، انتقال‌ به‌ دوران‌ زن‌ و شوهری‌، رواج‌ برده‌داری‌ و ایجاد تأسیسات‌ اداری‌ به‌ منظور اسارت‌ و انقیاد طبقات‌ محروم‌، بسیاری‌ از خصوصیات‌ جامعه‌ی‌ ماد را روشن‌ می‌سازد. جامعه‌ی‌ ماد در آغاز از عشیره‌های‌ پدر شاهی‌ یا «ویس‌» تشکیل‌ می‌شد که‌ در دهکده‌ها به‌ سر می‌بردند. معمولاً سالمندترین‌ عضو خاندان‌ به‌ ریاست‌ عشیره‌ برگزیده‌ می‌شد. در هر روستا بزرگ‌ خاندان‌، رئیس‌ ده‌ یا «دهخدا» نیز بود. در کتیبه‌های‌ آشوری‌ بارها از آنان‌ یاد شده‌ است‌. رفته‌ رفته‌ که‌ جامعه‌ی‌ طبقاتی‌ قوام‌ گرفت‌، این‌ رؤسا و خداوندان‌ ده‌ به‌ صورت‌ اشراف‌ و طبقه‌ی‌ حاکمه‌ی‌ زمان‌ در آمدند. در خاک‌ ماد دژها و حصارهایی‌ وجود داشت‌ که‌ اهالی‌ به‌ هنگام‌ بروز خطر، به‌ درون‌ آنها پناه‌ می‌بردند. معمولاً دژها را بر فراز صخره‌های‌ طبیعی‌ یا تپه‌های‌ مصنوعی‌ بنا نهاده‌ گرداگردشان‌ را دیوار یا حصارهای‌ متحدالمرکز می‌کشیدند. سربرجها دارای‌ کنگره‌هایی‌ بود که‌ از آنها برای‌ تیراندازی‌ استفاده‌ می‌کردند.


درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
کشور ماد از واحدها و یا به‌ عبارت‌ دیگر از کشورهای‌ خود مختار و مستقل‌ تشکیل‌ شده‌ بود. در رأس‌ این‌ کشورهای‌ مستقل‌ شاهکهایی‌ قرار داشتند که‌ به‌ عقیده‌ی‌ دیاکونوف‌ فرمانروایانی‌ مستبد و فعال‌ مایشاء بودند. هرودوت‌ می‌نویسد: مادیها دارای‌ مجامع‌ و مجالس‌ خلق‌ بودند و بدون‌ شک‌ در شورای‌ بزرگان‌ عده‌ای‌ از بهترین‌ اشخاص‌ نیز وجود داشتند. اوستا نیز از این‌گونه‌ مجالس‌ و شوراها به‌ نام‌ «هنجمن‌» یاد می‌کند.
شیوه‌ی‌ پادشاهی‌ ماد
۱۹- چنان‌ که‌ پیش‌ از این‌ باز نمودیم‌، امیرنشینهای‌ پراکنده‌ای‌ که‌ در سرزمین‌ ماد وجود داشتند، در سایه‌ی‌ تدبیر و کاردانی‌ افراد خاندان‌ دیوکس‌ (یا دیوکه‌ یا دیااکو) منقرض‌ شده‌ امرای‌ نواحی‌ گوناگون‌ خواه‌ناخواه‌ زیر یک‌ پرچم‌ گرد آمدند. به‌ عقیده‌ی‌ گیرشمن‌، وحدت‌ ایران‌ در مقام‌ مقایسه‌ با مصریان‌ و سومریان‌ آهنگی‌ کندتر داشت‌. مصریان‌ و سومریان‌ به‌ مجرد ترک‌ وضع‌ شکارگری‌، به‌ صورت‌ جوامع‌ منظم‌ روستایی‌ و گله‌پروری‌ درآمده‌ حکومتهایی‌ تشکیل‌ دادند. ولی‌ در ایران‌ وضع‌ بدین‌ منوال‌ نبود و ترکیب‌ اجتماعی‌ قوم‌ ماد و وضع‌ طبیعی‌ و اقلیمی‌ ایران‌ موجب‌ شد که‌ وحدت‌ این‌ کشور به‌ کندی‌ صورت‌ گیرد. ایران‌ به‌ وسیله‌ی‌ رودهایی‌ چون‌ نیل‌، دجله‌ و فرات‌ که‌ باطغیانهای‌ سالانه‌ی‌ خود سبب‌ حاصلخیزی‌ مناطق‌ اطراف‌ می‌شدند نوشیدنی‌ نمی‌گردید و از بارانهای‌ سودمند منظم‌ که‌ باعث‌ باروری‌ ناحیه‌ می‌گردد، بهره‌ نداشت‌. در ایران‌ از کهن‌ترین‌ روزگاران‌ مسئله‌ی‌ آب‌ امری‌ حیاتی‌ به‌ شمار می‌رفت‌ و از آنجا که‌ بشر تنها در جایی‌ می‌تواند استقرار یابد که‌ آبیاری‌ امکان‌ داشته‌ باشد، ساکنان‌ ایران‌ پراکنده‌ شدند و تراکم‌ جمعیت‌ این‌ کشور از مصر و بین‌النهرین‌ کمتر بود. پراکندگی‌ تلها یا تپه‌های‌ مصنوعی‌ و بقایای‌ مجتمعهای‌ قدیمی‌ – که‌ مسافر امروزی‌ آنها را در فواصل‌ چندین‌ ده‌ کیلومتری‌ دور از هم‌ مشاهده‌ می‌کند – این‌ موضوع‌ را به‌ خوبی‌ مجسم‌ می‌سازد. همین‌ وضع‌ طبیعی‌ موجب‌ می‌شد که‌ در هر ناحیه‌ و حتّی‌ در هر ده‌ نوعی‌ استقلال‌ به‌ وجود آید. بدین‌ علت‌ ایران‌ در آن‌ واحد دارای‌ قبایل‌ بدوی‌ یا نیمه‌ بدوی‌ و خانه‌نشین‌ بود – که‌ هنوز هم‌ وجود دارند و لهجه‌ها و رسوم‌ و عادات‌ خویش‌ را حفظ‌ کرده‌اند.


درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
به‌ شرحی‌ که‌ گفته‌ شد، عوامل‌ خارجی‌، سکنه‌ی‌ ماد را بر آن‌ داشت‌ که‌ در زیر پرچم‌ واحدی‌ گرد آیند. به‌ عقیده‌ی‌ دیاکونوف‌ : شاهان‌ ماد به‌ توده‌های‌ وسیع‌ مردم‌ آزاد و طبقه‌ی‌ بزرگ‌ بنده‌داران‌ (طبقه‌ی‌ تازه‌ به‌ دوران‌ رسیده‌ها) و تولیدکنندگان‌ کوچک‌ و آزاد مادی‌ مستظهر بودند. دیوکس‌ که‌ دهقان‌ زاده‌ای‌ پرکار و مورد اعتماد بود، در سایه‌ی‌ حسن‌ تدبیر نخست‌ به‌ مقام‌ داوری‌ و پس‌ از چندی‌ به‌ پادشاهی‌ برگزیده‌ شد و سرانجام‌ به‌ یاری‌ اکثریت‌ مردم‌، سلطنتهای‌ کوچک‌ را برانداخت‌. این‌ مطلب‌ که‌ شاهان‌ ماد به‌ استبداد گرایش‌ داشتند – و هرودوت‌ نیز بدان‌ اشاره‌ کرده‌ است‌ – به‌ هیچ‌ روی‌ با مراتب‌ پیش‌ گفته‌ مغایرت‌ ندارد. در هر جامعه‌ی‌ برده‌داری‌، به‌ طور حتم‌ ابتدا افراد عادی‌ آزاد و اشراف‌ عشیره‌ای‌ درگیر مبارزه‌ با یکدیگر بوده‌اند و تنها برافتادن‌ اشراف‌ و رفع‌ ستم‌ از کشاورزان‌ آزاد عاملی‌ بوده‌ که‌ می‌توانسته‌ است‌ موجب‌ بسط‌ کامل‌ شیوه‌ی‌ تولید برده‌داری‌ شود. در این‌ مبارزه‌ معمولاً عامه‌ی‌ مردم‌ آزاد از استقرار قدرت‌ فردی‌ طرفداری‌ می‌کرده‌اند.
سازمان‌ درباری‌ ماد
۲۰- هرودوت‌ درباره‌ی‌ نظامها و شیوه‌های‌ تازه‌ای‌ که‌ دیوکس‌ در دوران‌ فرمانروایی‌ خود وضع‌ کرده‌ بود چنین‌ می‌نویسد: وی‌ حصاری‌ پیرامون‌ سرای‌ خود کشید و مردم‌ را بر آن‌ داشت‌ تا در اطراف‌ حصار زندگی‌ کنند. همچنین‌ دستور داد هیچکس‌ شخصاً به‌ مقر شاه‌ نزدیک‌ نشود و همه‌ی‌ کارها به‌ وسیله‌ی‌ پیک‌ صورت‌ گیرد، و این‌ بدان‌ معنی‌ بود که‌ سلطان‌ در دیدگاه‌ هیچ‌کس‌ قرار نخواهد گرفت‌. خندیدن‌ در حضور شاه‌ نوعی‌ بی‌ادبی‌ به‌ حساب‌ می‌آمد. شاه‌ با آگاهی‌ از وجود گناهکاران‌، آنها را احضار می‌کرد و هر کس‌ را به‌ فراخور جرمش‌ کیفر می‌داد. شاه‌ در سراسر کشور جاسوسان‌ و منهیانی‌ داشت‌ که‌ وسایل‌ آگاهی‌ وی‌ و موجبات‌ دادخواهی‌ و دادرسی‌ و کیفر را فراهم‌ می‌آوردند.


درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
پس‌ از دیوکس‌، پسرش‌ فرورتیش‌ زمام‌ کارها را به‌ دست‌ گرفت‌، ولی‌ چندی‌ نگذشت‌ که‌ در جنگ‌ با آشور کشته‌ شد. سیاگزار پسر و جانشین‌ فرورتیش‌ بیش‌ از دیگران‌ به‌ فراهم‌ آوردن‌ و تجهیز قوا پرداخت‌. سواره‌ نظام‌، پیاده‌ نظام‌ و کمانداران‌ سپاه‌ او وظایف‌ معینی‌ داشتند. سواران‌ سکایی‌ در جنگهای‌ متحرک‌ استاد بودند. سیاگزار فنون‌ جنگی‌ سواران‌ مزبور را به‌ سرداران‌ خود آموخت‌ و در جنگ‌ با سکائیان‌ و دیگر دشمنان‌ پیروزیهایی‌ به‌ دست‌ آورد. مانای‌ (سرکرده‌ پارسیان‌) سلطنت‌ او را به‌ رسمیت‌ شناخت‌ و پارسیان‌ به‌ فرمان‌ او گردن‌ نهادند.
در حدود سال‌ ۶۵۰ پیش‌ از میلاد، پادشاهی‌ ماد دولتی‌ بزرگ‌ بود و از این‌ نظر در ردیف‌ ماتنایا (میتانیان‌)، اورارتو (اورارتویا آرارات‌، قومی‌ و نیرومند بودند، که‌ در شمال‌ غربی‌ ایران‌ حکومت‌ داشتند و مادها هیچ‌ وقت‌ نتوانستند به‌ آنها حمله‌ کنند) و عیلام‌ قرار داشت‌.
چهار نیروی‌ بزرگ‌ ماد، کاره‌، لیدیه‌، و مصر، سراسر خاورنزدیک‌ را میان‌ خود تقسیم‌ کردنده‌ ولی‌ از این‌ میان‌ تنها ماد است‌ که‌ می‌توان‌ نام‌ شاهنشاهی‌ را بر آن‌ اطلاق‌ کرد. آنچه‌ پرمعناتر می‌نماید این‌ است‌ که‌ دولت‌ ماد نخستین‌ سازمان‌ شاهنشاهی‌ بود که‌ به‌ وسیله‌ی‌ جنگجویان‌ شمالی‌ بنیاد گذاشته‌ شد که‌ به‌ یک‌ زبان‌ ایرانی‌ سخن‌ می‌گفتند و طرز فکر شمالی‌ داشتند. با توجه‌ به‌ مراتب‌ بالا، این‌ موضوع‌ که‌ در هیچ‌ جا پیرامون‌ روزگار مادها کاوشی‌ صورت‌ نگرفته‌ است‌، بر میزان‌ تأسف‌ ما می‌افزاید. در صورتی‌ که‌ پایتخت‌ آنها یعنی‌ همدان‌ مورد توجه‌ شایسته‌ قرار گیرد، می‌توانیم‌ امیدوار باشیم‌ که‌ پشته‌ی‌ خاک‌ آن‌ شهر فرهنگ‌ مادی‌ را جزء به‌ جزء برای‌ ما آشکار سازد و حتّی‌ وسایلی‌ فراهم‌ آورد که‌ مادها به‌ زبان‌ ایرانی‌ خویش‌ با ما سخن‌ گویند.


درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz

The unborn

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
20/8/18
ارسال ها
8,710
امتیاز واکنش
29,430
امتیاز
473
سن
23
محل سکونت
کویِ دوست
زمان حضور
207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
اوضاع‌ طبقات‌ مختلف‌ در تمدّن‌ زمان‌ ماد
۲۱- پس‌ از پیشرفت‌ کشاورزی‌ و گله‌داری‌ و تقسیم‌ کار و پیدایش‌ حرفه‌های‌ جدید، اندک‌ اندک‌ رؤسا و سران‌ قبایل‌ در نتیجه‌ی‌ کاربردگان‌ و استثمار قشرهای‌ محروم‌ ثروتمند شدند و بدین‌ وسیله‌ مقدمات‌ اختلاف‌ طبقاتی‌ فراهم‌ آمد. خرده‌ اوستا از تقسیم‌ جامعه‌ به‌ گروههای‌ صنفی‌ و حرفه‌ای‌ دارای‌ پیشوا و نیز از سه‌ صنف‌ کاهنان‌ و خادمان‌ آتش‌، ارابه‌ سواران‌ و دامداران‌ و کشاورزان‌ سخن‌ می‌گوید. گذشته‌ از آن‌، در یک‌ مورد از پیشه‌ور وارجی‌ که‌ به‌ کار او داده‌ شده‌ است‌، یاد می‌کند.
تردیدی‌ نیست‌ که‌ در جامعه‌ی‌ آن‌ روز مادیها برده‌ نیز وجود داشته‌ است‌، ولی‌ بردگان‌ در شمار اصناف‌ نبودند. ظاهراً در این‌ دوره‌ افراد ثروتمند، کم‌ ثروت‌، برده‌داران‌ و تولیدکنندگان‌ کوچک‌ فاقد برده‌ در کنار هم‌ زندگی‌ می‌کردند. مقامات‌ درباری‌ و مغان‌ صنف‌ خاصی‌ از جامعه‌ را تشکیل‌ می‌دادند و بزرگان‌ قوم‌، ارابه‌سوار خوانده‌ می‌شدند.
در پایان‌ قرن‌ ششم‌ پیش‌ از میلاد هنوز ارتش‌ ماد از مردم‌ جدا نشده‌ بود. ظاهراً سپاهیان‌ را داوطلبان‌ قبایل‌ تشکیل‌ می‌دادند. هر فرد آزادی‌ که‌ توانایی‌ حمل‌ سلاح‌ داشت‌، سپاهی‌ محسوب‌ می‌شد.
تصادفی‌ نیست‌ که‌ آشوریان‌ پیوسته‌ مادیها را با صفت‌ نیرومند وصف‌ می‌کردند. این‌ امر می‌رساند که‌ مادیها علی‌رغم‌ پراکندگی‌ ظاهری‌ و تقسیم‌ به‌ کشورهای‌ کوچک‌، با هم‌ متحد و یکدل‌ بوده‌اند.
در قلمرو اتحادیه‌ی‌ ماد، افراد جامعه‌ به‌ طور کلی‌ به‌ دامداری‌ اشتغال‌ داشتند – گرچه‌ به‌ کشاورزی‌ که‌ بر پایه‌ی‌ آبیاری‌ مصنوعی‌ استوار بود نیز آشنا و آگاه‌ بودند. در نزد آنان‌ پرورش‌ اسب‌ از اهمیتی‌ ویژه‌ برخوردار بود. (آشوریان‌ تقریباً جز اسب‌ چیزی‌ را به‌ عنوان‌ خراج‌ از مادیها نمی‌پذیرفتند.) ایشان‌ دامهای‌ بزرگ‌ شاخدار و گوسفند پرورش‌ می‌دادند و با پرورش‌ شتر دوکوهانه‌ نیز آشنا بودند. کشت‌ یونجه‌ در آسیای‌ میانه‌ معمول‌ و متداول‌ بود. در ایران‌ زراعت‌ گیاه‌ مزبور از قدیم‌ با پرورش‌ اسب‌ و اسبداری‌ رابـ*ـطه‌ داشت‌ چینیان‌ کشت‌ آن‌ را از ایران‌ و آسیای‌ میانه‌ اخذ کردند.


درباره‌ی مادها

 
  • تشکر
Reactions: Karkiz
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا