دلنوشته فقط دیبـا بخواند | Senator نویسنده انجمن رمان ٩٨

SheRviN DoKhT · 30/5/20

دیبا؛ خسرویت بازگشته و تو از دستم برفتی...
همیشه فرهاد بودم؛
یک عاشقی که کوه کند
اما به چشم معشوق نیامد!

SheRviN DoKhT · 30/5/20

-دوست دارم!...
لـ*ـب‌هایت می‌جنبند و من با خودم رویا می‌بافم که می‌گویی؛ منم!
ولی واقعیت این بود که گفتی؛ برو بیرون!
کاش می‌شد من هم نگاهت کنم و بگویم؛
برو بیرون؛ از قلبم، از فکرم، از زندگی‌ام...

SheRviN DoKhT · 30/5/20

-دیگه هیچ وقت نباش، هیچ وقت.
حرف‌هایت تلخند دیبا!
مبادا به خودت هم از این حرف‌ها بزنی
و از تلخی‌شان، زندگی به کامت زهر شود!...

SheRviN DoKhT · 30/5/20

دیبا؛ باید بدانی که آدم‌ها را از روی اثر انگشت شناسایی نمی‌کنند
و مهم‌ترین وجه تمایز هر دو آدم، فروغ نگاهشان است.
زنی که در آینه به من نگاه می‌کرد،
نه چشمانی به رنگ آناهیتا داشت، نه نگاهی به مهربانی نگاه او!
آینه، یک زن عشوه‌گر و خودساخته را نشان می داد؛
زنی که نمی‌شناختم.

SheRviN DoKhT · 30/5/20

دیبا؛ این دکترها را کسی باید توجیه کند.
باید بگوید چوب را تا ته، در حلق فرو نکنند تا عفونت ببینند،
آدم‌ها را وزن نکنند و نگویند؛ چاقی،
فشارت را نگیرند.
فقط بپرسند؛ چرا؟
همین چرا، کلی چون دارد.
فقط کافی‌ست بشنوند، بشنوند...

SheRviN DoKhT · 30/5/20

بگوید هیچ کداممان به‌خاطر زیاد غذا خوردن سکته نمی‌کنیم.
ما حرف، زیاد می‌خوریم که سکته می‌زنیم؛
این حرف‌های ناگفته هستند که راه رگ‌ها و عروق را می‌بندند،
نه چربی و کلسترول!

SheRviN DoKhT · 30/5/20

دیبا؛ زندگی را باید ول کنیم بگذرد.
روزهای خوب و بد هم ندارد...
خوب‌ها که بمانند؛ می‌گندند
و بدها؛ امان از بدها!
بعد از تو، هیچ روز خوب ندیدم!
کاش کمی روزهای خوبِ با تو را ذخیره می‌کردم!
به جهنم که می‌گندید، به جهنم...
حداقلش تو را داشتم،
حتی قد یک خاطره‌ی گندیده!

SheRviN DoKhT · 30/5/20

دیبا؛ می‌گویند عشق اکسیری است که می‌کُشد،
نوری‌ست که همه جا را تاریک می‌کند،
درمانی‌ست که درد به جا می‌گذارد،
قهقهه‌ای‌ست که به اشک ختم می‌شود،
کلاغ شومی‌ست که از قضا،
هم به خانه می‌رسد، هم ویرانش می‌کند...

SheRviN DoKhT · 30/5/20

دیبا؛ می‌خواهم زندگی‌ام را تقسیم کنم به دو برهة با دیبا، بعد از دیبا!
قبل از تویی وجود ندارد؛ چون زندگی من
درست از ساعت و ثانیه‌ای شروع می‌شود که تو را دیدم!
می‌خواهم در توضیح اضافة سر تیترهای زندگی‌ام، بنویسم:
با دیبا؛ بهشت، بعد از دیبا؛ جهنم،
با دیبا؛ خوشبخت، بعد از دیبا؛ نگون‌بخت،
با دیبا؛ آفتابی، بعد از دیبا؛ بارانی،
با دیبا؛ دل‌خوشی، بعد از دیبا؛ دل مشغولی،
با دیبا؛ سفیدی، بعد از دیبا؛ سیاهی،
با دیبا؛ بهار، بعد از دیبا؛ زمستان‌تر!

SheRviN DoKhT · 30/5/20

می‌دانی دیبا، بهترین راه کشتن و تسلیم کردن آدم‌ها،
عاشق کردن آن‌هاست!
راه انسانی‌ای نیست؛
باید سازمان صلیب سرخ این میان هم دخالت داده شود...
اصلا باید یک سازمانی جهانی ایجاد شود؛
برای حمایت از آسیب دیدگان و مجروحین و حتی مقتولین عشق!...
یک سازمانی باشد که حق ما عاشق‌ها را از معشـ*ـوقه‌ها بگیرد...
یک سازمانی باشد، ما را از زندگی نباتیِ دوریِ معشـ*ـوقه،
بیرون بکشاند و احیا کند...
یک سازمانی باشد که ما عاشق‌ها را به معشـ*ـوقه‌هایمان برساند...
یک سازمانی باشد که از حق ما عاشق‌ها دفاع کند؛
به عالم و آدم بفهماند عاشق هم آدم است، فقط بدبخت است!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین