مشاعره با حرف خ

Narges_Alioghli · 19/5/20

خبرت هست که از خوبی خود بی‌خبری؟
به خدا خوب‌تر از خوب‌تر از خوب‌تری
***
خوش به حال دل فرهاد که در مدت عمر
مزه‌ی تلخ‌ترین خاطره‌اش شیرین است

moh@mad · 30/5/20

خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر
زان پیشتر که بانگ برآید فلان نمامند

سعدی

خبر آمد خبری در راه است
سرخوش آن دل که از آن آگاه است

آقاسی

خرقه از پیر فلک دارم و کشکول از ماه
تا به دریوزه شبی پرسه به کویی بزنیم

استاد شهریار

Saghár✿ · 20/7/20

خامش که خوش زبانی، چون خضر جاودانی
کز آب زندگانی کور و کر است مردن

خاکی به تو رسیده به از زری رمیده
خاصه دمی که گویی ای بی نوا فقیرم

خود مرد جنگی ام من و می‌دانم
با میخ جنگ تن به تن آسان نیست!

خلعت هر کس بود نوعی دگر
جامه‌ای پوشند کایشان رشته اند

خاک، چون اشکال اقلیدس شد از شاخ گوزن
در بر هر شکل حرفی از خدنگ جان ستان

خورشیدوار از تو منور شده سپهر
جمشید وار از تو مزین شده دیار

خدا آن ملتی را سروری داد
که تقدیرش بدست خویش بنوشت

moh@mad · 22/7/20

خوش میروی در جان من
خوش میكنی درمان من
ای دين و ای ايمان من
ای بحر گوهر دار من

مولانا

خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا
گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا
گر سرم در سر سودات رود نیست عجب
سر سودای تو دارم ،غم سر نیست مرا

امیرخسرودهلوی

خیز تا از در میخانه تنبلی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم
چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم.

حافظ

niloofar.H · 7/11/20

خواهی که گرد کویت دیوانه سر نگردم
چون رو بمن نمودی دیگر ز من مپوشان

( سیف فرغانی )
***
خلعت هر کس بود نوعی دگر
جامه ای پوشند کایشان رشته اند

( شاه نعمت الله ولی )
***
خورشید آسمان عدالت که آفتاب
بر نقطه عدالت او می کند مدار

( صائب تبریزی )

parädox · 7/11/20

خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر
زان پیشتر که بانگ برآید فلان نمامند
سعدی
.........................................................
خرم آن روز کزین منزل ویران بروم
راحت جان طلبم وز پی جانان بروم
حافظ
........................................................
خبر آمد خبری در راه است
سرخوش آن دل که از آن آگاه است
آقاسی
.........................................................
خال تو آتشی است دل آفتاب سوز
خط تو سایه ای است سیه روی ماه کن
شهریار

niloofar.H · 7/11/20

خلعت هر کس بود نوعی دگر
جامه‌ای پوشند کایشان رشته اند

خاک، چون اشکال اقلیدس شد از شاخ گوزن
در بر هر شکل حرفی از خدنگ جان ستان

خورشیدوار از تو منور شده سپهر
جمشید وار از تو مزین شده دیار

خدا آن ملتی را سروری داد
که تقدیرش بدست خویش بنوشت

moh@mad · 8/11/20

niloofar.H گفت:
خلعت هر کس بود نوعی دگر
جامه‌ای پوشند کایشان رشته اند

خاک، چون اشکال اقلیدس شد از شاخ گوزن
در بر هر شکل حرفی از خدنگ جان ستان

خورشیدوار از تو منور شده سپهر
جمشید وار از تو مزین شده دیار

خدا آن ملتی را سروری داد
که تقدیرش بدست خویش بنوشت

خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم

حافظ

خالی که به شیوه پای بست لـ*ـب تست
همچون دلم آشفته و سرخوش لـ*ـب تست
بسیار دلش خون مکن و روزی چند
نیکو دارش، که زیر دست لـ*ـب تست

اوحدی

خزان هجر بر این بـ*ـو*ستان نیابد دست
نسیم تفرقه در این چمن نجوید راه
مرا به وصل تو ای گل امیدواری نیست
شب فراق دراز است و عمر من کوتاه

رهى معيرى

Saghár✿ · 10/1/21

خدا گر ز حکمت ببندد دري
ز رحمت گشايد در ديگري
***
خدا آن ملتي را سروري داد
که تقديرش بدست خويش بنوشت
***
خانه قرضدار هر جا هست
ملک الموت را نظر گاهست

moh@mad · 10/1/21

خیز تا از در میخانه تنبلی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم

حافظ

خم ابروی تو سر مشق کدام استاد است
که خرابات دلم در پی اوآباد است

شهریار

خوش برانیم سوی بیشه شیران سیاه
شیرگیرانه ز شیران سیه نگریزیم

مولانا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

سرپرست بخش عمومی

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

اخراج شده

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

سرپرست بخش عمومی

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین