•~✓جــمـــله‌های به یــاد مانـــدنی✓~•

amir.h.f · 6/9/20

خودخواهی و غرور، دو چیز متفاوتند، هر چند که معمولا مترادف گرفته میشوند. ممکن است کسی مغرور باشد اما خودخواه نباشد. غرور بیشتر به تصور ما از خودمان بر میگردد، خودخواهی به چیزی که دیگران درباره ما میگویند...!

ممکن است بدون قصد بدخواهی برای دیگران بدی کرد و میتوان از روی سهو و خطا سبب بدبختی دیگران شد. بی فکری، عدم توجه به احساس دیگران و عدم تصمیم باعث چنین کارهایی میشود...!

غرور و تعصب
#جین_آستین

amir.h.f · 6/9/20

بعضی موقع‌ها باید ایستاد، یه نگاه به دور و بر انداخت، شاید دیگر برنده شدن توی همه‌ی مسابقه‌ها ارزش‌اش را لااقل برای خودت از دست داده باشد. شاید سرعت‌ات از حدش گذشته باشد. شاید بفهمی که برای هیچ و پوچ داری سرعت می‌گیری. شاید بفهمی که زندگی کوتاه‌تر از آنی‌ست که تمامش را در مسابقه بگذرانی.

بعضی لحظه‌های زندگی را باید مزه مزه کرد، حتی تلخی‌هایش را؛ بعضی‌ها را باید آهسته، آهسته تجربه کرد.

☆ آهستگی

#ميلان_كوندرا

amir.h.f · 6/9/20

برخی افكار واحساسات ، همچون خشم ، و ترس ، تأثیر منفی شدیدی در بدن میگذارند ولی در مقابل ، افكاری نظیر تجسم یك مكان خوش ودلپذیر ،تأثیرشان بر بدن مثبت است پزشكان معتقدند برخی افكار ممكن است از طریق افزایش استرس ویا تضعیف سیستم ایمنی بدن ، باعث بیماری گردند.

☆دستان شفابخش

#خوزه_سیلوا

amir.h.f · 6/9/20

غیاب عاشقانه تنها یک راستا دارد، راستایی که آنکه بر جا مانده مشخص می‌کند، نه آن که ترک می‌کند: منِ همیشه حاضری که تنها در برابر توی همیشه غایب شکل می‌گیرد.

سخن گفتن از این غیاب اساساً یعنی که جایگاه عاشق و جایگاه دیگری را نمی‌توان جابه‌جا کرد، یعنی دیگری آن اندازه که دوست‌اش دارم دوست‌ام ندارد.

☆سخن عاشق
#رولان_بارت

amir.h.f · 6/9/20

ما زندگی را انتخاب نمی‌کنیم، این زندگی است که ما را انتخاب می‌کند. نمی‌توانیم شاکی باشیم که چرا زندگی، خوشی‌ها و اندوه‌های خاصی را به ما اختصاص داده و ما فقط ناگزیریم آنها را بپذیریم و ادامه دهیم.

ما نمی‌توانیم زندگی‌مان را انتخاب کنیم اما می‌توانیم تصمیم بگیریم که با شادی‌ها و اندوه‌هایی که به ما داده شده، چگونه برخورد کنیم.

☆خیـ*ـانت

#پائولو_کوئیلو

amir.h.f · 6/9/20

وقتی احساس من شبیه احساس کسی نیست، مطلقاً هیچ کس نمی‌تواند بفهمد درونم چه می‌گذرد؛ این یعنی تنهایی!

☆خیـ*ـانت

#پائولو_کوئیلو

amir.h.f · 6/9/20

هنگامی که انسان خو کرده است از آدمیان چیزی نخواهد و همیشه چیزی بدیشان ببخشد، ناخواسته به سوی شرافت گام برمی‌دارد.

☆ انسانی، زیاده انسانی

#فریدریش_نیچه

amir.h.f · 6/9/20

مهم، همیشه این است که آدمی چیست و در خود چه دارد: زیرا شخصیت انسان، او را همواره و در همه‌جا دنبال می‌کند و هر چه بر او می‌گذرد، رنگ آن را می‌گیرد. هر نوع لـ*ـذت اساساً وابسته به خود شخص است. این امر در مورد لـ*ـذت‌های جسمانی صادق است، چه رسد به لـ*ـذت‌های روحی.

☆در باب حکمت زندگی

#آرتور_شوپنهاور

amir.h.f · 6/9/20

از آنجا که فقط جسم دیده می‌شود، امید دلداده مهجور آن است که روح نیز به جسمش وفادار باشد، بدین معنی که آن قالب دارای روحی درخور آن جسم باشد و آنچه که پوست می‌نمود، عملا همان چیزی باشد که باید باشد!

من کلوئه را برای جسمش دوست نداشتم، جسمش را به امید آن چیزی که خودش بود دوست داشتم و چه امید برانگیزاننده‌ای بود.

☆جستارهایی در باب عشق

#آلن_دو_باتن

amir.h.f · 6/9/20

همیشه که صبر کردن ، بخشیدن ، ماندن و تحمل کردن به این معنا نیست که همه چیز درست می‌شود ...!

لازمه گاهی وقت‌ها دست از این تظاهر کردن برداری‌ ، باید دست بکشی از بخشیدن کسی که هیچ‌وقت بخشیدنت را نفهمید !

ﺗﺎ ﺍﯾﻦ‌ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﺨﺸﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ !

وقتی میمانی و می‌بخشی ، فکر می‌کنند رفتن را بلد نیستی . ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﺩم‌ها ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ، ﺁﺩم‌ها ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﻨﺪ، یک جا ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ میرﻭﻧﺪ ...!

☆گریز دلپذیر

#آنا_گاوالدا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین