مشاعره با حرف پ

M O B I N A · 19/10/22

پرتو عمر چراغی ست که در بزم وجود به نسیم مژه بر هم زدنی، خاموش است

M O B I N A · 19/10/22

پدرم گفت و چه خوش گفت که در مکتب عشق هر کسی لایق آن نیست که بردار شود

M O B I N A · 19/10/22

پرخاش که از هر دهنی تلخ چو زهر است چون از لـ*ـب شیرین تو افتاد شکر شد

M O B I N A · 19/10/22

پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من

M O B I N A · 19/10/22

پروانه صفت دیده به او دوخته بودم وقتی که خبر دار شدم سوخته بودم

M O B I N A · 19/10/22

پروانه سوخت، شمع فرو مرد، شب گذشت ای وای من که قصه ی دل ناتمام ماند

M O B I N A · 19/10/22

پیری به رخ ما خط از آن روی کشیده است تا خوانی از این خط که ز دنیا چه کشیدم

M O B I N A · 19/10/22

پیوستگی به حق ز دو عالم بریدن است دیدار دوست، هستی خود را ندیدن است

M O B I N A · 19/10/22

پـاشـو ای مـسـت کـه دنیا همه دیوانه تست

هــمــه آفــاق پـر از نـعـره مـسـتـانـه تـسـت

M O B I N A · 19/10/22

پرسیدم ازو واسطه ی هجران را

گفتا سببی هست بگویم آن را

من چشم توأم اگر نبینی چه عجب

من جان توأم، کسی نبیند جان را

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی